The First of August marks the Anniversary of the 1944 Warsaw Uprising, an object lesson of the horrors of war and the grandeur of Resistance against impossible odds. In a world where the Resistance now combats fascist tyranny in so many arenas and theatres, the Warsaw Uprising remains a song of the glories of antifascist action, revolutionary struggle, and liberation movements, and a cautionary tale of its dangers and points of failure.
For sixty-three days, nearly a million civilians trapped in the city under Nazi occupation were savaged in this war of survival, a tragic and glorious Resistance doomed by the political implications of an independence movement which was timed to liberate Poland before the advancing Soviet forces with the goal of keeping Poland free rather than trading the Nazi Occupation for a Soviet one, which explains why it failed while the parallel Paris Uprising coordinated with the Allied Liberation succeeded. Had the leaders of the Warsaw Uprising forged an alliance and coordinated with the Soviet tanks on the far side of the river to break the Nazis, and negotiated who was in control of what later, results could have been very different.
This is one of the great lessons of the Warsaw Uprising; always communicate before taking action. Another is the value of solidarity; who stands alone dies alone. Most important of all is a lesson I would hope is obvious; win first, settle accounts and divide the spoils later.
A campaign of disruption, ambush, and sabotage, using the confusion of political mass action as concealment and a unifying narrative, can make mischief behind enemy lines and in cities under occupation, and can be very useful in coordination with an army which can challenge an enemy directly, especially as scouts, but this is not the kind of war the Warsaw Uprising chose to fight. They fought a campaign of total war for control of the city, with the city itself and the lives of all its people in the balance, with horrific consequences.
Yet they fought, without regard to the cost, in a campaign both absurd and noble, tragic and glorious, a last stand against a nihilistic barbarian modernity of fascist tyranny and terror, doomed and beautiful as was the defense of the Great Siege of Malta, and bearing to the last the only title that matters, that of Invictus.
Here I reference the great poem Invictus, which means Unconquered in Latin, by William Ernest Henley.
“Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul. “
This was an international campaign waged by volunteers which, as reported by Transnational Resistance, included “several hundred and represented at least 15 countries – Slovakia, Hungary, Great Britain, Australia, France, Belgium, the Netherlands, Greece, Italy, the United States of America, the Soviet Union, South Africa, Rumania and even Germany and Nigeria.”
Today it finds echo and reflection in the International Brigades defending Ukraine both as forces integrated into her military and as independent volunteers like myself and my friends of the Abraham Lincoln Brigade, and those operating within Russia as allies of the peace movement now pervasive throughout the Russian military and the civilian democracy mass movement, which include the many Polish patriots and Resistance fighters who rallied to the cause of liberty under threat of nuclear annihilation and imperial conquest by Russia in answer to the call for volunteers by myself and the few hundred Defenders of Mariupol who escaped with me as the city was being sealed off for destruction on April 18, a new Polish Resistance founded in the meeting of which I wrote in my post of April 20 2022, What is the Meaning of Mariupol? Address to the Volunteers in Warsaw on April 20 in Warsaw.
The circumstances of Mariupol and Warsaw in 1944 are comparable; so also with the crimes against humanity of the enemy.
Himmler’s SS retaliated massively in the Wola Massacre, during which two hundred thousand civilians were murdered and Warsaw destroyed by explosives. His orders read; ”The non-fighting part of the population, women, children, shall also be killed. The whole city shall be razed to the ground”.
The entire story is told in Norman Davies’ book Rising ’44 The Battle for Warsaw. Admire them as heroes, our antifascist brothers and sisters. but also learn from their mistakes, and avoid allowing the innocent to bear the cost of your nobility of purpose.
We fight for a humankind united as guarantors of each other’s universal rights and humanity, though we must do so in a world not yet of transcendent and glorious ideals but of ambiguous, ephemeral, and relative truths and values, wherein imposed conditions of revolutionary struggle leave us as few chances for stands on principle which do not threaten risks of ideological fracture as they do for debate and negotiation with those who would enslave us.
Resistance is always war to the knife.
As the iconic photo below is described in ExecutedToday; “One legacy was eerily and unknowingly captured by a LIFE magazine photographer in 1948, of a young girl in a school for disturbed children in Poland. Her face a scramble of innocence and madness as it peers into the lens, she illustrates her “home” as an incoherent chalk vortex. It wasn’t known until many years after this photo became emblematic of a generation wracked by horror, but “Tereska” — Teresa Adwentowska — was an orphaned survivor of Wola.”
http://www.executedtoday.com/images/Tereska.jpg
Rising ’44: The Battle for Warsaw, by Norman Davies
https://jacobinmag.com/2015/11/timothy-snyder-bialoszewski-memoir-warsaw-uprising
https://jacobinmag.com/2020/08/marek-edelman-poland-democracy-solidarnosc
Polish
7 sierpnia 2023 Dziedzictwo oporu: Rocznica Powstania Warszawskiego 1944
Pierwszego sierpnia przypada rocznica Powstania Warszawskiego 1944, lekcja poglądowa o okropnościach wojny i wielkości ruchu oporu przeciwko niemożliwym przeciwnościom. W świecie, w którym Ruch Oporu walczy teraz z faszystowską tyranią na tak wielu arenach i teatrach, Powstanie Warszawskie pozostaje pieśnią o chwale antyfaszystowskiej akcji, walki rewolucyjnej i ruchów wyzwoleńczych oraz ostrzegawczą opowieścią o jego niebezpieczeństwach i punktach niepowodzenia.
Przez sześćdziesiąt trzy dni prawie milion cywilów uwięzionych w mieście pod nazistowską okupacją było atakowanych w tej wojnie o przetrwanie, tragicznym i chwalebnym ruchu oporu skazanego na polityczne implikacje ruchu niepodległościowego, który miał wyzwolić Polskę przed nacierającymi siłami sowieckimi mając na celu utrzymanie Polski wolnej, a nie zamianę okupacji nazistowskiej na sowiecką, co wyjaśnia, dlaczego się nie powiodła, podczas gdy równoległe Powstanie Paryskie koordynowane z Wyzwoleniem Aliantów odniosło sukces. Gdyby przywódcy Powstania Warszawskiego zawarli sojusz i skoordynowali się z sowieckimi czołgami po drugiej stronie rzeki, aby rozbić nazistów i negocjować, kto będzie kontrolował, co później, wyniki mogłyby być zupełnie inne.
To jedna z wielkich lekcji Powstania Warszawskiego; zawsze komunikuj się przed podjęciem działań. Inną jest wartość solidarności; kto stoi samotnie, umiera samotnie. Najważniejsza ze wszystkich jest lekcja, która, mam nadzieję, jest oczywista; najpierw wygrywaj, rozliczaj się, a później rozdzielaj łupy.
Kampania zakłócania porządku, zasadzki i sabotażu, wykorzystująca zamieszanie politycznej akcji masowej jako ukrycie i jednoczącą narrację, może zrobić krzywdę za liniami wroga i w okupowanych miastach i może być bardzo przydatna w koordynacji z armią, która może rzucić wyzwanie wróg bezpośrednio, zwłaszcza jako harcerze, ale nie na taką wojnę zdecydowało się Powstanie Warszawskie. Toczyli kampanię totalnej wojny o kontrolę nad miastem, z samym miastem i życiem wszystkich jego mieszkańców w równowadze, z przerażającymi konsekwencjami.
A jednak walczyli, bez względu na koszty, w kampanii zarówno absurdalnej, jak i szlachetnej, tragicznej i chwalebnej, o ostatni bastion przeciwko nihilistycznej barbarzyńskiej nowoczesności faszystowskiej tyranii i terroru, skazanej na zagładę i pięknej, jak obrona Wielkiego Oblężenia Malty, i nosząc do końca jedyny tytuł, który ma znaczenie, tytuł Invictus.
Odwołuję się tu do wielkiego wiersza Invictus, co po łacinie oznacza Niezwyciężony, autorstwa Williama Ernesta Henleya.
„Z nocy, która mnie okrywa,
Czarny jak dół od bieguna do bieguna,
Dziękuję jakimkolwiek bogom mogą być
Za moją niepokonaną duszę.
W upadłym szponach okoliczności
Nie skrzywiłem się ani nie płakałem na głos.
Pod ciosami przypadku
Moja głowa jest zakrwawiona, ale nie pochylona.
Poza tym miejscem gniewu i łez
Krosna, ale horror cienia,
A jednak groźba lat…
Znajdzie i znajdzie mnie bez lęku.
Nie ma znaczenia, jak cienka brama,
Jak obciążony karami zwój,
Jestem panem swojego losu:
Jestem kapitanem mojej duszy. “
Była to międzynarodowa kampania prowadzona przez wolontariuszy, która, jak donosi Transnational Resistance, obejmowała „kilkaset i reprezentowała co najmniej 15 krajów – Słowację, Węgry, Wielką Brytanię, Australię, Francję, Belgię, Holandię, Grecję, Włochy, Stany Zjednoczone Ameryki, Związku Radzieckiego, RPA, Rumunii, a nawet Niemiec i Nigerii”.
Dziś odbija się to echem i odbiciem w międzynarodowych brygadach broniących Ukrainy zarówno jako siły zintegrowane z jej wojskiem, jak i jako niezależni ochotnicy, tacy jak ja i moi przyjaciele z Brygady Abrahama Lincolna, oraz jako sojusznicy ruchu pokojowego wszechobecnego w Rosji. masowy ruch wojskowy i cywilnej demokracji, w skład którego wchodzi wielu polskich patriotów i bojowników ruchu oporu, którzy zjednoczyli się na rzecz wolności pod groźbą nuklearnej zagłady i imperialnego podboju przez Rosję w odpowiedzi na apel o wolontariat przeze mnie i kilkuset Obrońców Mariupola który uciekł ze mną, gdy miasto było pieczętowane na zagładę 18 kwietnia, nowy polski ruch oporu założony na spotkaniu, o którym pisałem w poście z 20 kwietnia 2022 r. Jakie jest znaczenie Mariupola? Przemówienie do Wolontariuszy w Warszawie 20 kwietnia w Warszawie.
Okoliczności Mariupola i Warszawy w 1944 r. są porównywalne; podobnie też ze zbrodniami przeciwko ludzkości wroga.
SS Himmlera masowo zemściło się w masakrze na Woli, podczas której zamordowano dwieście tysięcy cywilów, a Warszawa zniszczono materiałami wybuchowymi. Jego rozkazy czytały; „Niewalcząca część ludności, kobiety, dzieci też ma zostać zabita. Całe miasto zostanie zrównane z ziemią”.
Całą historię opowiada książka Normana Daviesa Rising ’44 The Battle for Warsaw. Podziwiaj ich jak bohaterów, naszych antyfaszystowskich braci i siostry. ale także ucz się na ich błędach i unikaj pozwalania niewinnym ponosić koszty twojej szlachetności celu.
Walczymy o ludzkość zjednoczoną jako gwarancje swoich uniwersalnych praw i człowieczeństwa, chociaż musimy to robić w świecie jeszcze nie transcendentnych i chwalebnych ideałów, ale dwuznacznych, efemerycznych i względnych prawd i wartości, w którym narzucone warunki rewolucyjnej walki pozostawiają nam równie mało szans na stanowisko co do zasad, które nie grozi złamaniem ideologicznym, jak na debatę i negocjacje z tymi, którzy chcą nas zniewolić.
Opór jest zawsze wojną na nóż.
Jak opisano poniżej kultowe zdjęcie w ExecutedToday; „Jedna ze spuścizny została sfotografowana w dziwny i nieświadomy sposób przez fotografa magazynu LIFE w 1948 roku, przedstawiająca dziewczynkę ze szkoły dla niespokojnych dzieci w Polsce. Jej twarz to szał niewinności i szaleństwa, gdy spogląda w obiektyw, ilustruje swój „dom” jako niespójny kredowy wir. Nie było wiadomo, aż wiele lat po tym, jak to zdjęcie stało się symbolem pokolenia dręczonego horrorem, ale „Tereska” — Teresa Adwentowska — była osieroconą ocaloną z Woli”.
April 20 2022 What is the Meaning of Mariupol? Address to the Volunteers in Warsaw
As we gather and prepare to take the fight to the enemy in direct action against the regime of Russia itself, against Vladimir Putin and his oligarchs and elites who sit at the helm of power and are now complicit in war crimes and crimes against humanity both in Ukraine and her province of Crimea in the imperial conquest of a sovereign and independent nation and in Russia in the subjugation of their own citizens, and in the other theatres of this the Third World War, Syria, Libya, Belarus, Kazakhstan, Nagorno-Karabakh, and in the capture of the American state in the Stolen Election of 2016 which put Putin’s treasonous and dishonorable agent and proxy Donald Trump, Our Clown of Terror, in the White House to oversee the infiltration and subversion of democracy by the Fourth Reich, we are confronted with countless horrific examples of the future that awaits us at the hands of Putin’s regime, and we have chosen Resistance as the only alternative to slavery and death.
As we bring a Reckoning for tyranny, terror, and the horrors of war, in the crimes against humanity by Russia in Ukraine which include executions, torture, organized mass rape and the trafficking of abducted civilians, the capture of civilian hostages and use of forced labor, cannibalism using mobile factories, genocidal attacks, erasure of evidence of war crimes using mobile crematoriums which indicates official planning as part of the campaign of terror and proof that the countless crimes against humanity of this war are not aberrations but by design and at the orders of Putin and his commanders, threats of nuclear annihilation against European nations sending humanitarian aid, and the mass destruction of cities, we are become a court of last appeal in the defense of our universal human rights and of our humanity itself.
The Russian strategy of conquest opens with sustained and relentless bombardment and destruction of hospitals, bomb shelters, stores of food, power systems, water supply, corridors of humanitarian aid and the evacuation of refugees; anything which could help citizens survive a siege. Once nothing is left standing, a campaign of terror as organized mass rape, torture, cannibalism, and looting begins, and any survivors enslaved or executed. This is a war of genocide and erasure, and to fascism there can be but one reply; Never Again!
In this war which is now upon us, Putin’s goal is to restore the Russian Empire in the conquest of the Ukraine and the Black Sea as a launchpad for the conquest and dominion of the Mediterranean, Europe, Africa, and the Middle East; but he has a parallel and far more dangerous purpose in the abrogation of international law and our universal human rights. The true purpose of the Fourth Reich and its puppetmaster Vladimir Putin in this war is to make meaningless the idea of human rights.
This is a war of tyranny and fascisms of blood, faith, and soil against democracy and a free society of equals, for the idea that we all of us have meaning and value which is uniquely ours and against enslavement and the theft of our souls.
Within the limits of our form, of the flaws of our humanity and the brokenness of the world, we struggle to achieve the human; ours is a revolution of Tikkun Olam, a Hebrew phrase meaning repair of the world which refers to our interdependence and duty of care for each other as equals who share a common humanity.
I’m sure all of us here know what Shlomo Bardin meant when he repurposed the phrase from the Kabbalah of Luria and the Midrash, but what do I mean by this?
There are only two kinds of actions which we human beings are able to perform; those which affirm and exalt us, and those which degrade and dehumanize us.
We live at a crossroads of history which may define the fate of our civilization and the future possibilities of becoming human, in the struggle between tyranny and liberty and between solidarity and division, and we must each of us choose who we wish to become, we humans; masters and slaves, or a free society of equals?
As you know, my friends and I come to you from the Siege of Mariupol, a battle of flesh against unanswerable force and horror, of solidarity against division, of love against hate, and of hope against fear.
Here, as in the Warsaw Ghetto Uprising which we celebrated yesterday, the human will to freedom is tested by an enemy who exults in the embrace of the monstrous, whose policies and designs of war as terror gladly and with the open arrogance of power instrumentalize utter destruction and genocide, a war wherein atrocities and depravities are unleashed as tactics of shock and awe with intent of subjugation through learned helplessness and overwhelming and generalized fear.
In Mariupol now as in Warsaw then, we affirm and renew our humanity in refusal to submit or to abandon our duty of care for each other. The Defenders of Mariupol who have sworn to die together and have refused many demands for surrender make their glorious Last Stand not as a gesture of defiance to a conqueror and tyrant, or to hold the port to slow and impede the Russian campaign in the Donbas now ongoing and prevent the seizure of the whole seaboard and control of the Black Sea, though these are pivotal to the liberation of Ukraine, but to protect the hundreds, possibly thousands, of refugees who now shelter in the tunnels of the underground fortress at the Azovstal and Ilyin Steel and Iron Works, especially the many children in makeshift hospitals who cannot be moved.
This is the meaning of Mariupol; we stand together and remain human, regardless of the cost. This is what it means to be human, how it is achieved, and why solidarity is important. Among our values, our duty of care for others is paramount, because it is instrumental to everything else, and all else is contingent on this.
To paraphrase America’s Pledge of Allegiance not as an oath to a nation but as the declaration of a United Humankind; We, the People of Earth, pledge ourselves to each other, as one humankind, indivisible, with liberty and justice for all.
This brings us to my purpose in speaking to you today, for one of you has asked a question which is central to our mission of the Liberation of Russia and Ukraine, and to the solidarity of the international community in this our cause; how can ordinary people like ourselves hope for victory over the unanswerable force and overwhelming power of tyranny, terror, and war?
There are two parallel and interdependent strategies of Resistance in asymmetrical warfare; the first and most important is to redefine the terms of victory. This is because we are mortal, and the limits of our form impose conditions of struggle; we must be like Jacob wrestling the angel, not to conquer this thing of immense power but to escape being conquered by it. We can be killed, imprisoned, tortured; but we cannot be defeated or conquered if we but refuse to submit.
Power without legitimacy becomes meaningless, and authority crumbles when met with disbelief. This is why journalism and teaching as sacred callings in pursuit of truth are crucial to democracy, and why the Four Primary Duties of a Citizen are Question Authority, Expose Authority, Mock Authority, and Challenge Authority.
What of the use of police in brutal repression by carceral states? The social use of force is hollow and brittle, and fails at the point of disobedience. When the police are an army of Occupation and the repression of dissent, they can be Resisted on those terms; my point here is simply that victory against unanswerable force consists of refusal to submit.
Who refuses to submit and cannot be compelled becomes Unconquered and is free. This is a kind of victory which cannot be taken from us.
Second is our strategy for survival against an enemy who does not regard us as human, and will use terror to enforce submission through learned helplessness. By any means necessary, as this principle is expressed in the famous dictum of Sartre in his 1948 play Dirty Hands, quoted by Frantz Fanon in his 1960 speech Why We Use Violence, and made immortal by Malcolm X.
In Mariupol I began referring to this in its oldest form, war to the knife. Its meaning for us is simple; those who would enslave us and who abandon all laws and all limits may hide behind none.
The question to which I speak today in reply intrigued me, because it was nearly identical to a line which sets up one of the greatest fictional military speeches in literature, Miles Vorkosigan’s speech to the Maurilacans in The Borders of Infinity by Lois McMaster Bujold.
In this story, Miles has just led a mass prisoner of war escape, from a prison which like all fascist tyrannies is fiendishly designed to produce abjection, as described by Julia Kristeva in her famous essay, in circumstances of horror such as those which my friends here and I have just survived, and in which we now find ourselves like the Marilacans having achieved an army, and about to take the fight to the enemy on his own ground.
One of the volunteers says, ”The defenders of Mariupol had those crazy Cossack warriors, swearing an oath to die rather than surrender, professional mercenaries from everywhere, all of them elite forces and utterly fearless. We just can’t fight on those terms; its been seventy years since we fought a total war of survival, and most of us here are professionals and university intellectuals. Poland is civilized, maybe too civilized for what’s coming our way.”
To this I answer with Miles; “Let me tell you about the defenders of Mariupol. Those who sought a glorious death in battle found it early on. This cleared the chain of command of accumulated fools.
The survivors were those who learned to fight dirty, and live, and fight another day, and win and win and win. And for whom nothing, not comfort nor security, not family nor friends nor their immortal souls, was more important than victory.
They were not supermen or more than human. They sweated in confusion and darkness.
And with not one half the resources Poland possesses, Ukraine remains unconquered. When you’re all that stands between liberty and tyranny, freedom and slavery, life and death, between a people and genocide, when you’re human, there is no mustering out.”
To this wonderful speech of a fictional hero who simply refuses to stay down to the fictional survivors of the very real horror of being held captive and powerless by a tyrant, whether as prisoners of war or citizens of an occupied city, I must add this; how if Poland and Ukraine stand together, with all of Europe and America united in Resistance?
And if you are telling me you could not today fight a Warsaw Ghetto Uprising, this I do not believe. Nor would you do so alone, for during this Passover as the Jewish community remembers the story of the Exile, the world also remembers; we watch it in our news every day, enacted once again in Ukraine. This, too, is a Haggadah, in which all of humankind can share, and which yet again teaches us the necessity of our interdependence and solidarity.
As written by Alan Moore in V For Vendetta; “Since mankind’s dawn, a handful of oppressors have accepted the responsibility over our lives that we should have accepted for ourselves. By doing so, they took our power. By doing nothing, we gave it away. We’ve seen where their way leads, through camps and wars, towards the slaughterhouse.”
Here is a truth to which all of us here today can bear witness.
But there is a thing which tyrants never learn; the use of force and violence obeys the Third Law of Motion, and creates resistance as its own counterforce. And when the brutality and crimes against humanity of that force and violence are performed upon the stage of the world, visible to all and a history which cannot be erased, part of the story of every human being from now until the end of our species, which no washing of hands may deny as demonstrated by Shakespeare’s Lady MacBeth, repression finds answer in reckoning as we awaken to our interdependence and the necessity of our solidarity and duty of care for each other.
And so I offer to all of you the Oath of the Resistance as it was given to me by the great Jean Genet on that fateful day in 1982, in a burning house, in a lost cause, after we refused to surrender; “We swear our loyalty to each other, to resist and yield not, and abandon not our fellows.”
An unusual fellow, but behind the concealment of his literary notoriety he remained the Legionnaire he had once been, and after spying on the Nazis in Berlin in 1939 had returned to Paris to make mischief for her unwelcome guests, and there in 1940 repurposed the oath of the Foreign Legion for what allies he could gather. He said it was the finest thing he ever stole.
My hope is that I have lived and written at the beginning of the story of humankind, and not at its end.
What is the meaning of Mariupol?
Here we may look to its precedents as Last Stands, battles, and sieges; Thermopylae, Malta, Washington crossing the Delaware and the Battle of Trenton, Gallipoli, Stalingrad, and its direct parallel the Siege of Sarajevo. Moments of decision wherein the civilization of humankind hung in the balance, and with it our future possibilities of becoming human.
Who do we want to become, we humans; slaves and tyrants or a free society of equals? And how much of our humanity are we willing to trade for the chance of such futures?
What of ourselves can we not afford to lose, without also losing who we are? How much of our humanity can we claw back from the darkness in refusal to submit to those who would enslave us, and in solidarity with each other?
We must each of us face our own Gate of Fire, as did the Spartans at Thermopylae, and choose.
What are we worth, if we permit ruthless bandit kings to commit atrocities, plunder, and enslave others?
What is western civilization worth, if we will not live up to our fine words? And fine words they remain, such as these written by Thomas Jefferson in the Declaration of Independence in 1776, a synthesis and revisioning of ideas from Hobbes, Locke, Montesquieu, Voltaire, and Rousseau; “We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, and endowed by their creator with certain inalienable rights, that among these are Life, Liberty, and the pursuit of Happiness.”
What is America, if not a guarantor of democracy and our universal human rights, and a beacon of hope to the world?
Let us reply with the words written by J.R.R. Tolkien between 1937 and 1955 in his luminous reimagination of the Second World War and the conflict of dominion which immediately followed it between tyranny and democracy, first against fascism and then between the allies who defeated it as spheres of dominion and systems of economic and political organization but both for different dreams of a free society of equals, in the iconic speech of Aragorn at the Black Gate in The Return of the King which unites ethos, logos, pathos, and kairos; “A day may come when the courage of men fails, when we forsake our friends and break all bonds of fellowship, but it is not this day. An hour of wolves and shattered shields, when the age of men comes crashing down, but it is not this day. This day we fight.”
Join us.
This Day We Fight: Aragorn’s Speech at the Black Gate
Borders of Infinity, by Lois McMaster Bujold
Frank Gardner on the Significance of Mariupol in this war
https://www.bbc.com/news/world-europe-60825226
Hebrew
20 באפריל 2022 מה המשמעות של מריופול? כתובת למתנדבים בוורשה
בעודנו מתאספים ומתכוננים לקחת את המאבק אל האויב בפעולה ישירה נגד משטר רוסיה עצמה, נגד ולדימיר פוטין והאוליגרכים והאליטות שלו היושבים בראש השלטון וכעת שותפים לפשעי מלחמה ופשעים נגד האנושות אוקראינה ומחוז קרים שלה בכיבוש האימפריאלי של אומה ריבונית ועצמאית וברוסיה בהכנעת אזרחיהם, ובשאר התיאטראות של זה מלחמת העולם השלישית, סוריה, לוב, בלארוס, קזחסטן, נגורנו קרבאך , ובתפיסה של המדינה האמריקנית בבחירות הגנובות של 2016, שהכניסה את סוכנו ובוגדתו של פוטין וחסר הכבוד דונלד טראמפ, ליצן הטרור שלנו, בבית הלבן כדי לפקח על חדירתה וחתרנות הדמוקרטיה על ידי הרייך הרביעי, אנו מתמודדים עם אינספור דוגמאות מחרידות לעתיד המצפה לנו בידי משטרו של פוטין, ובחרנו בהתנגדות כאלטרנטיבה היחידה לעבדות ומוות.
כאשר אנו מביאים חשבון לעריצות, טרור וזוועות המלחמה, בפשעים נגד האנושות על ידי רוסיה באוקראינה הכוללים הוצאות להורג, עינויים, אונס המוני מאורגן וסחר באזרחים חטופים, לכידת בני ערובה אזרחיים ושימוש בכפייה עבודה, קניבליזם באמצעות מפעלים ניידים, התקפות רצח עם, מחיקת עדויות לפשעי מלחמה באמצעות משרפות ניידות המעידות על תכנון רשמי כחלק ממסע הטרור והוכחה לכך שאינספור הפשעים נגד האנושות של מלחמה זו אינם סטיות אלא בתכנון ובתכנון. פקודות של פוטין ומפקדיו, איומים בהשמדה גרעינית נגד מדינות אירופה ששולחות סיוע הומניטרי, והשמדה המונית של ערים, הפכנו לבית משפט של ערעור אחרון בהגנה על זכויות האדם האוניברסליות שלנו ועל האנושות שלנו עצמה.
אסטרטגיית הכיבוש הרוסית נפתחת בהפצצה מתמשכת ובלתי פוסקת ובהרס של בתי חולים, מקלטים, מאגרי מזון, מערכות חשמל, אספקת מים, מסדרונות של סיוע הומניטרי ופינוי פליטים; כל דבר שיכול לעזור לאזרחים לשרוד מצור. ברגע ששום דבר לא נשאר עומד, מתחיל מסע טרור כמו אונס המוני מאורגן, עינויים, קניבליזם וביזה, וכל ניצול משועבד או מוצא להורג. זוהי מלחמה של רצח עם ומחיקה, ולפשיזם יכולה להיות רק תשובה אחת; לעולם לא שוב!
במלחמה זו אשר כעת עלינו, מטרתו של פוטין היא להחזיר את האימפריה הרוסית בכיבוש אוקראינה והים השחור כנקודת שיגור לכיבוש ושליטה של הים התיכון, אירופה, אפריקה והמזרח התיכון; אבל יש לו מטרה מקבילה ומסוכנת הרבה יותר בביטול החוק הבינלאומי וזכויות האדם האוניברסליות שלנו. המטרה האמיתית של הרייך הרביעי ומנהל הבובות שלו ולדימיר פוטין במלחמה זו היא להפוך את רעיון זכויות האדם לחסר משמעות.
זוהי מלחמת עריצות ופשיזם של דם, אמונה ואדמה נגד הדמוקרטיה וחברה חופשית של שווים, על הרעיון שלכולנו יש משמעות וערך שהם ייחודיים שלנו ונגד שיעבוד וגניבת נפשנו.
בתוך גבולות הצורה שלנו, של פגמי אנושיותנו ושבירת העולם, אנו נאבקים להשיג את האדם; שלנו היא מהפכה של תיקון עולם, ביטוי עברי שמשמעותו תיקון העולם, המתייחס לתלות ההדדית ולחובת הזהירות שלנו זה לזה כשווים החולקים אנושיות משותפת.
אני בטוח שכולנו כאן יודעים למה התכוון שלמה ברדין כשחיזר את הביטוי מקובלת לוריא ומהמדרש, אבל למה אני מתכוון בזה?
ישנם רק שני סוגים של פעולות שאנו בני האדם מסוגלים לבצע; אלה שמאשרים ומעלים אותנו, ואלה שמבזים ומבטלים אותנו.
אנו חיים בצומת של היסטוריה שעשוי להגדיר את גורל הציוויליזציה שלנו ואת האפשרויות העתידיות להיות אנושיות, במאבק בין עריצות לחירות ובין סולידריות לפילוג, ועלינו כל אחד מאיתנו לבחור למי ברצוננו להיות, אנו בני אנוש; אדונים ועבדים, או חברה חופשית של שווים?
כפי שאתם יודעים, חברי ואני באים אליכם מהמצור על מריופול, קרב של בשר נגד כוח ואימה שאין להם מענה, של סולידריות נגד פילוג, של אהבה נגד שנאה ושל תקווה נגד פחד.
כאן, כמו במרד גטו ורשה שחגגנו אתמול, נבחן הרצון האנושי לחירות על ידי אויב המתמוגג בחיקם של המפלצתיים, שמדיניותו ותכנוני המלחמה שלו כטרור בשמחה וביהירות הגלויה של הכוח מכשירים באופן מוחלט. הרס ורצח עם, מלחמה שבה זוועות וקללות משתחררים כטקטיקות של הלם ויראה מתוך כוונה להכניע באמצעות חוסר אונים נלמד ופחד מוחץ ומוכלל.
Polish
20 kwietnia 2022 Co oznacza Mariupol? Adres do Wolontariuszy w Warszawie
Gdy zbieramy się i przygotowujemy do podjęcia walki z wrogiem w bezpośredniej akcji przeciwko reżimowi samej Rosji, przeciwko Władimirowi Putinowi oraz jego oligarchom i elitom, które zasiadają u steru władzy i są teraz współwinne zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości zarówno w Ukraina i jej prowincja Krym w imperialnym podboju suwerennego i niepodległego narodu, a w Rosji w ujarzmieniu własnych obywateli, a w innych teatrach tej III wojny światowej, Syrii, Libii, Białorusi, Kazachstanie, Górskim Karabachu , a także w zdobyciu państwa amerykańskiego w skradzionych wyborach 2016, które umieściły zdradzieckiego i niehonorowego agenta Putina i pełnomocnika Donalda Trumpa, naszego klauna terroru, w Białym Domu, aby nadzorować infiltrację i niszczenie demokracji przez Czwartą Rzeszę, my mamy do czynienia z niezliczonymi przerażającymi przykładami przyszłości, która czeka nas z rąk reżimu Putina, a my wybraliśmy Ruch Oporu jako jedyną alternatywę dla niewolnictwa i śmierci.
Kiedy wprowadzamy rozliczenie za tyranię, terror i okropności wojny, w zbrodniach przeciwko ludzkości dokonanych przez Rosję na Ukrainie, które obejmują egzekucje, tortury, zorganizowane masowe gwałty i handel uprowadzonymi cywilami, schwytanie cywilnych zakładników i użycie sił pracy, kanibalizm z wykorzystaniem mobilnych fabryk, ludobójcze ataki, wymazywanie dowodów zbrodni wojennych z wykorzystaniem mobilnych krematoriów, co wskazuje na oficjalne planowanie w ramach kampanii terroru i dowód, że niezliczone zbrodnie przeciwko ludzkości w tej wojnie nie są aberracją, ale celowo i na rozkazy Putina i jego dowódców, groźby nuklearnej zagłady narodów europejskich wysyłających pomoc humanitarną oraz masowe niszczenie miast, stajemy się ostatnim sądem apelacyjnym w obronie naszych uniwersalnych praw człowieka i samego naszego człowieczeństwa.
Rosyjska strategia podboju rozpoczyna się ciągłym i bezlitosnym bombardowaniem i niszczeniem szpitali, schronów bombowych, magazynów żywności, systemów zasilania, zaopatrzenia w wodę, korytarzy pomocy humanitarnej i ewakuacji uchodźców; wszystko, co mogłoby pomóc obywatelom przetrwać oblężenie. Gdy nic nie zostanie ocalone, rozpoczyna się kampania terroru, polegająca na zorganizowanych masowych gwałtach, torturach, kanibalizmie i grabieży, a wszyscy, którzy przeżyli, zostają zniewoleni lub straceni. To jest wojna ludobójstwa i wymazywania, a na faszyzm może być tylko jedna odpowiedź; Nigdy więcej!
W tej wojnie, która teraz nad nami, celem Putina jest przywrócenie Imperium Rosyjskiego w podboju Ukrainy i Morza Czarnego jako platformy startowej do podboju i panowania nad Morzem Śródziemnym, Europą, Afryką i Bliskim Wschodem; ale ma on równoległy i znacznie bardziej niebezpieczny cel, polegający na uchyleniu prawa międzynarodowego i naszych uniwersalnych praw człowieka. Prawdziwym celem Czwartej Rzeszy i jej marionetkowego mistrza Władimira Putina w tej wojnie jest uczynienie bezsensownej idei praw człowieka.
To jest wojna tyranii i faszyzmów krwi, wiary i ziemi przeciwko demokracji i wolnemu społeczeństwu równych, o ideę, że my wszyscy mamy sens i wartość, która jest wyłącznie nasza i przeciwko zniewoleniu i kradzieży naszych dusz.
W granicach naszej formy, wad naszego człowieczeństwa i zepsucia świata, walczymy o osiągnięcie człowieczeństwa; nasza jest rewolucją Tikkun Olam, hebrajskiego wyrażenia oznaczającego naprawę świata, które odnosi się do naszej współzależności i obowiązku troski o siebie nawzajem jako równych, którzy mają wspólne człowieczeństwo.
Jestem pewien, że każdy z nas tutaj wie, co miał na myśli Shlomo Bardin, gdy zmienił frazę z Kabały Lurii i Midraszu, ale co mam przez to na myśli?
Są tylko dwa rodzaje działań, które my, ludzie, jesteśmy w stanie wykonać; te, które nas utwierdzają i wywyższają, oraz te, które nas poniżają i odczłowieczają.
Żyjemy na skrzyżowaniu historii, które mogą określić los naszej cywilizacji i przyszłe możliwości stania się człowiekiem, w walce między tyranią a wolnością oraz między solidarnością a podziałem, i każdy z nas musi wybrać, kim chce się stać, ludzie; panowie i niewolnicy czy wolne społeczeństwo równych?
Ukrainian
20 квітня 2022 Що означає Маріуполь? Звернення до волонтерів у Варшаві
Збираючись і готуючись до боротьби з ворогом у прямих діях проти режиму самої Росії, проти Володимира Путіна та його олігархів та еліт, які сидять біля керма влади і зараз є причетними до військових злочинів і злочинів проти людства як у Україна та її провінція Крим в імперському завоювання суверенної і незалежної нації і в Росії в підкоренні власних громадян, а на інших театрах цієї Третьої світової війни, Сирії, Лівії, Білорусі, Казахстану, Нагірного Карабаху , а також під час захоплення американської держави на викрадених виборах 2016 року, коли зрадницького й безчесного агента Путіна та довіреної особи Дональда Трампа, нашого клоуна терору, у Білий дім для нагляду за проникненням і підривом демократії Четвертим рейхом, ми ми стикаємося з незліченною кількістю жахливих прикладів майбутнього, яке чекає на нас від рук режиму Путіна, і ми обрали Опір як єдину альтернативу рабству і смерті.
Оскільки ми приносимо розплату за тиранію, терор і жахи війни, за злочини проти людства, зроблені Росією в Україні, які включають страти, катування, організовані масові зґвалтування та торгівлю викраденими цивільними особами, захоплення цивільних заручників та використання примусових праця, канібалізм з використанням пересувних фабрик, напади геноциду, знищення доказів військових злочинів за допомогою мобільних крематоріїв, що вказує на офіційне планування як частину кампанії терору та доказ того, що незліченна кількість злочинів проти людства цієї війни не є відхиленнями, а задумом і накази Путіна та його командирів, загрози ядерного знищення європейських країн, які надсилають гуманітарну допомогу, і масове знищення міст, ми стаємо останньою апеляційною інстанцією у захисті наших універсальних прав людини та нашого людства.
Російська завойовницька стратегія починається з постійних і невпинних бомбардувань і руйнувань лікарень, бомбосховищ, складів продовольства, енергосистем, водопостачання, коридорів гуманітарної допомоги та евакуації біженців; все, що могло б допомогти громадянам пережити облогу. Після того, як нічого не залишиться, починається кампанія терору як організовані масові зґвалтування, тортури, канібалізм та мародерство, а будь-які вижили поневолені або страчені. Це війна на геноцид і стирання, і на фашизм може бути лише одна відповідь; Ніколи знову!
У цій війні, яка зараз на нас, мета Путіна — відновити Російську імперію у завоювання України та Чорного моря як стартовий майданчик для завоювання та панування Середземномор’я, Європи, Африки та Близького Сходу; але він має паралельну й набагато більш небезпечну мету — скасування міжнародного права та наших універсальних прав людини. Справжня мета Четвертого рейху та його маріонетка Володимира Путіна у цій війні – позбутися сенсу ідеї прав людини.
Це війна тиранії та фашизму крові, віри та ґрунту проти демократії та вільного суспільства рівних за ідею, що всі ми маємо сенс і цінність, яка є унікальною, а також проти поневолення та крадіжки наших душ.
У межах нашої форми, вад нашої людяності та зламаності світу ми боремося за досягнення людського; наша – це революція Тіккуна Олама, єврейської фрази, що означає відновлення світу, яка стосується нашої взаємозалежності та обов’язку піклуватися один про одного як рівних, хто об’єднує спільне людство.
Я впевнений, що всі ми тут знаємо, що мав на увазі Шломо Бардін, коли переробив фразу з Каббали Лурія і Мідраш, але що я маю на увазі під цим?
Є лише два види дій, які ми, люди, здатні виконувати; ті, що стверджують і підносять нас, і ті, що принижують і дегуманізують нас.
Ми живемо на перехресті історії, яка може визначити долю нашої цивілізації та майбутні можливості стати людиною, у боротьбі між тиранією та свободою, між солідарністю та поділом, і кожен із нас має вибрати, ким хоче стати, ми люди; панів і рабів, чи вільне суспільство рівних?
Russian
20 апреля 2022 Что такое Мариуполь? Обращение к волонтерам в Варшаве
Пока мы собираемся и готовимся принять бой с врагом в прямом действии против самого режима России, против Владимира Путина и его олигархов и элит, которые сидят у руля власти и ныне причастны к военным преступлениям и преступлениям против человечности как в Украина и ее провинция Крым в имперском завоевании суверенной и независимой нации и в России в подчинении собственных граждан, и на других театрах этой Третьей мировой войны, Сирия, Ливия, Беларусь, Казахстан, Нагорный Карабах , а также в захвате американского государства на украденных выборах 2016 года, когда изменнический и бесчестный агент и доверенное лицо Путина Дональд Трамп, наш клоун террора, попал в Белый дом, чтобы наблюдать за проникновением и подрывом демократии Четвертым рейхом, мы столкнулись с бесчисленными ужасными примерами будущего, которое ожидает нас от рук путинского режима, и мы выбрали Сопротивление как единственную альтернативу рабству и смерти.
Поскольку мы приносим расплату за тиранию, террор и ужасы войны, за преступления против человечности, совершенные Россией на Украине, включая казни, пытки, организованные массовые изнасилования и торговлю похищенными гражданскими лицами, захват гражданских заложников и применение насильственных труд, каннибализм с использованием передвижных заводов, акты геноцида, стирание доказательств военных преступлений с использованием передвижных крематориев, что указывает на официальное планирование как часть кампании террора и доказательство того, что бесчисленные преступления против человечности в ходе этой войны не являются отклонением от нормы, а являются преднамеренными и преднамеренными приказы Путина и его командиров, угрозы ядерного уничтожения европейским странам, отправляющим гуманитарную помощь, и массовое разрушение городов, мы становимся судом последней инстанции в защиту наших универсальных прав человека и самой нашей человечности.
Российская стратегия завоевания начинается с непрерывных и безжалостных бомбардировок и разрушений больниц, бомбоубежищ, складов продовольствия, энергосистем, водоснабжения, коридоров гуманитарной помощи и эвакуации беженцев; все, что может помочь гражданам пережить осаду. Как только ничего не остается, начинается кампания террора с организованными массовыми изнасилованиями, пытками, каннибализмом и грабежами, а все выжившие порабощаются или казнятся. Это война геноцида и стирания, и фашизму может быть только один ответ; Больше никогда!
В этой войне, которая сейчас надвигается, цель Путина состоит в том, чтобы восстановить Российскую империю путем завоевания Украины и Черного моря в качестве стартовой площадки для завоевания и господства в Средиземноморье, Европе, Африке и на Ближнем Востоке; но у него есть параллельная и гораздо более опасная цель в отмене международного права и наших универсальных прав человека. Истинная цель Четвертого рейха и его кукловода Владимира Путина в этой войне состоит в том, чтобы лишить смысла идею прав человека.
Это война тирании и фашизма крови, веры и почвы против демократии и свободного общества равных, за идею о том, что у всех нас есть смысл и ценность, которые принадлежат только нам, и против порабощения и кражи наших душ.
В пределах нашей формы, недостатков нашей человечности и разбитости мира мы боремся за достижение человеческого; наша — это революция Тиккун Олам, фразы на иврите, означающей восстановление мира, которая указывает на нашу взаимозависимость и обязанность заботиться друг о друге как о равных, разделяющих общую человечность.
Я уверен, что все мы здесь знаем, что имел в виду Шломо Бардин, когда он переделал фразу из Каббалы Лурии и Мидраша, но что я имею в виду под этим?
Есть только два вида действий, которые мы, человеческие существа, можем совершать; те, которые утверждают и возвышают нас, и те, которые унижают и дегуманизируют нас.
Мы живем на перекрестке истории, который может определить судьбу нашей цивилизации и будущие возможности стать людьми, в борьбе между тиранией и свободой, между солидарностью и разделением, и каждый из нас должен выбрать, кем мы хотим стать, мы люди; господа и рабы или свободное общество равных?
Torch of Liberty 
Leave a comment