In six months of Israel’s war of genocide and ethnic cleansing, both the state of Israel and the American Empire of which it is a proxy have become delegitimized and begun to unravel as complicity in crimes against humanity shadow our authority, and like the British Empire which fell with the repression of Gandhi’s Salt Tax Protest we lose the moral high ground and are left with mere force and control as brutality and state terror, which crumble to nothing when challenged by disobedience and disbelief.
There is a stain of cruelty on our shining armor, and it now stands exposed to the witness of history.
This I celebrate as a victory for all humankind, and a lever of change in liberation struggle for both Israeli and Palestinian peoples, though the cost in human life is unimaginably horrific and an atrocity beyond comprehension for which its perpetrators on all sides must one day face a Reckoning.
There are no good guys in this story, but sadly there are many innocent who bear the true costs of this war, for nearly all its victims have been noncombatants and civilian women and children, war crimes against all ideas of human rights. Our humanity is among the greatest of such costs; the degradation of who we are.
Why was such a war begun by Hamas, and waged by Israel as genocide and ethnic cleansing? Because Israelis and Palestinians were forging a new identity together as one people united as guarantors of each other’s universal human rights, which threatened the narratives of victimization, division, and national identity by which authority centralizes and enforces power, on both sides of this conflict and generally.
Netanyahu’s colonialist-imperial settler regime, subverted and corrupted by fascisms of blood, faith, and soil into a mirror image of the death camps Israel was long ago intended to protect us all from, collaborated with elements of Hamas and with an unknown third party in the design and operation of the October 7 atrocities.
In this there is nothing new; Israel, Hamas, and countless other entities have for generations now multiply infiltrated each other, and Israel has a recon unit which specializes in impersonating Islamic jihadists and committing atrocities against actual Islamic groups to sow division and prevent the people they are Occupying from creating a united front. On October 7, this Byzantine system of alliances and rivalries sabotaged itself and exploded in horrific violence and detestable crimes, much like the assassination of Franz Ferdinand set off World War One.
I say again; IDF and Israeli intelligence agencies have been infiltrated by more than one enemy, which worked to create October 7, and unrelated to this Israel created its own network within Hamas which planned October 7 as a just cause of war and a pretext for the Final Solution of the Palestinians.
Some of the Israeli hostages, though not all, are now captives of IDF soldiers masquerading as jihadists in quasi-independent networks within Hamas. This is why Netanyahu is not pursuing the rescue of hostages, nor even the capture of their abductors; it is by design in service to genocide and imperial conquest and dominion.
All of this is made complex, relative, and ambiguous in geopolitical terms because Iran, which controls five nations including Iraq, Lebanon, Syria, and Yemen, and her international nonstate organization Hezbollah, reacted immediately with solidarity of action with the people of Palestine, which accelerated Israel’s timetable for the conquest of the whole Middle East in retaliation, and because Russia is Iran’s partner in the Assad regime of Syria, transformed a seventy year old regional sectarian conflict into a theatre of World War Three.
Where does this leave us now?
Humankind must choose between theocratic tyranny and secular democracy, imperial conquest and dominion and the sovereignty and independence of all nations and all human beings, between equality and subjugation to elite hegemonies of wealth, power, and privilege, and between fear and love.
Who do we want to become, we humans; masters and slaves, or a free society of equals?
The United Nations as our first world government and an emergent United Humankind must now act swiftly and decisively to bring respect for our universal human rights to the rogue state of Israel, and help her peoples to reimagine and transform their nation.
America has been made complicit in genocide, ethnic cleansing, war crimes, and crimes against humanity by our colony and proxy Israel, evils we must own as ours and take responsibility for, immediately in opening the Israeli blockade of humanitarian aid and enforcing a total ceasefire, and ongoing in bringing regime change to Israel, a Reckoning to her war criminals, and restorative justice to her victims.
Gaza is in ruins and must be totally rebuilt; reparations and reconciliation process will consume a generation and define the ideas of Israel and Palestine for a century. Israel will never live this down and if Netanyahu’s criminal regime is not purged and a true democracy founded from the ashes of Zionism, the name of Israel will become a cautionary tale whispered in the darkness.
One people divided by history, Israel and Palestine; I hope that one day they may awaken from the lies of those who would enslave them, and become a free society of equals who are each other’s guarantors of our universal human rights.
ISRAEL RESPONDS TO HAMAS CRIMES BY ORDERING MASS WAR CRIMES IN GAZA: Years of impunity for Israeli crimes against civilians have bred a culture of disregard for international law./ The Intercept
أبريل 2024 الأمور تتداعى: ستة أشهر من الحرب في غزة
خلال ستة أشهر من حرب الإبادة الجماعية والتطهير العرقي التي شنتها إسرائيل، أصبحت كل من دولة إسرائيل والإمبراطورية الأمريكية التي تعمل بالوكالة عنها، غير شرعيتين وبدأتا في الانهيار حيث ظل التواطؤ في جرائم ضد الإنسانية يخيم على سلطتنا، ومثلما حدث مع الإمبراطورية البريطانية التي فعندما سقطنا مع قمع احتجاج غاندي على ضريبة الملح، فقدنا المكانة الأخلاقية العالية ولم يبق لنا سوى القوة والسيطرة مثل الوحشية وإرهاب الدولة، اللذين ينهاران إلى لا شيء عندما يتحدىهما العصيان والكفر.
إن هناك وصمة عار من القسوة على درعنا اللامع، وهي الآن مكشوفة أمام شهادة التاريخ.
إنني أحتفل بهذا باعتباره انتصارًا للبشرية جمعاء، ورافعة تغيير في النضال من أجل التحرير لكل من الشعبين الإسرائيلي والفلسطيني، على الرغم من أن التكلفة في حياة الإنسان مروعة بشكل لا يمكن تصوره وفظاعة تفوق الفهم يجب على مرتكبيها من جميع الأطراف أن يواجهوها يومًا ما. حساب.
لا يوجد أشخاص أخيار في هذه القصة، ولكن للأسف هناك العديد من الأبرياء الذين يتحملون التكاليف الحقيقية لهذه الحرب، لأن جميع ضحاياها تقريبًا كانوا من غير المقاتلين والمدنيين من النساء والأطفال، وهي جرائم حرب ضد جميع أفكار حقوق الإنسان. إن إنسانيتنا هي من بين أعظم هذه التكاليف؛ تدهور من نحن.
لماذا بدأت حماس حرباً كهذه، وشنّتها إسرائيل باعتبارها إبادة جماعية وتطهيراً عرقياً؟ لأن الإسرائيليين والفلسطينيين كانوا يشكلون هوية جديدة معًا كشعب واحد متحد كضامنين لحقوق الإنسان العالمية لكل منهما، الأمر الذي هدد روايات الإيذاء والانقسام والهوية الوطنية التي من خلالها تقوم السلطة بمركزية السلطة وفرضها، على جانبي هذا الصراع و عمومًا.
إن نظام نتنياهو الاستيطاني الاستعماري الإمبراطوري، الذي تم تخريبه وإفساده بواسطة فاشية الدم والإيمان والتربة، وتحويله إلى صورة مرآة لمعسكرات الموت التي كانت إسرائيل تهدف منذ فترة طويلة إلى حمايتنا منها جميعاً، تعاون مع عناصر من حماس ومع طرف ثالث غير معروف في إسرائيل. تصميم وتنفيذ فظائع 7 أكتوبر.
وليس هناك جديد في هذا؛ لقد تسللت إسرائيل وحماس وعدد لا يحصى من الكيانات الأخرى على مدى أجيال إلى بعضها البعض، ولدى إسرائيل وحدة استطلاع متخصصة في انتحال شخصية الجهاديين الإسلاميين وارتكاب الفظائع ضد الجماعات الإسلامية الفعلية لزرع الفرقة ومنع الشعب الذي تحتله من إنشاء دولة موحدة. أمام. في 7 أكتوبر، خرب هذا النظام البيزنطي من التحالفات والمنافسات نفسه وانفجر في أعمال عنف مروعة وجرائم مقيتة، مثلما أدى اغتيال فرانز فرديناند إلى إشعال الحرب العالمية الأولى.
أقول مرة أخرى؛ لقد تم اختراق جيش الدفاع الإسرائيلي وأجهزة المخابرات الإسرائيلية من قبل أكثر من عدو عمل على خلق 7 أكتوبر، وبعيداً عن ذلك أنشأت إسرائيل شبكتها الخاصة داخل حماس التي خططت لـ 7 أكتوبر كسبب عادل للحرب وذريعة للحل النهائي للقضية الفلسطينية. الفلسطينيين.
بعض الرهائن الإسرائيليين، ولكن ليس جميعهم، أصبحوا الآن أسرى لدى جنود من جيش الدفاع الإسرائيلي يتنكرون في هيئة جهاديين في شبكات شبه مستقلة داخل حماس. ولهذا السبب لا يسعى نتنياهو إلى إنقاذ الرهائن، ولا حتى القبض على خاطفيهم؛ إنه عن قصد خدمة للإبادة الجماعية والغزو والهيمنة الإمبراطورية.
كل هذا أصبح معقداً ونسبياً وغامضاً من الناحية الجيوسياسية لأن إيران، التي تسيطر على خمس دول بما في ذلك العراق ولبنان وسوريا واليمن، ومنظمتها الدولية غير الحكومية حزب الله، ردت على الفور بالتضامن مع الشعب الفلسطيني. الأمر الذي أدى إلى تسريع الجدول الزمني لإسرائيل لغزو الشرق الأوسط بأكمله انتقاما، ولأن روسيا شريك إيران في نظام الأسد في سوريا، فقد حول الصراع الطائفي الإقليمي المستمر منذ سبعين عاما إلى مسرح للحرب العالمية الثالثة.
أين يتركنا هذا الآن؟
يجب على البشرية أن تختار بين الطغيان الثيوقراطي والديمقراطية العلمانية، والغزو الإمبراطوري والسيطرة وسيادة واستقلال جميع الأمم وجميع البشر، وبين المساواة والخضوع لهيمنة النخبة من الثروة والسلطة والامتياز، وبين الخوف والحب.
من نريد أن نصبح نحن البشر؟ السادة والعبيد أم مجتمع حر متساوٍ؟
يجب على الأمم المتحدة، باعتبارها أول حكومة عالمية لنا والبشرية المتحدة الناشئة، أن تتصرف الآن بسرعة وحسم لجلب الاحترام لحقوقنا الإنسانية العالمية إلى دولة إسرائيل المارقة، ومساعدة شعبها على إعادة تصور أمتهم وتحويلها.
لقد أصبحت أمريكا متواطئة في الإبادة الجماعية والتطهير العرقي وجرائم الحرب والجرائم ضد الإنسانية من قبل مستعمرتنا ووكيلنا إسرائيل، وهي شرور يجب أن نعتبرها شرورنا ونتحمل المسؤولية عنها، فور فتح الحصار الإسرائيلي للمساعدات الإنسانية وفرض وقف كامل لإطلاق النار. ، ومستمرة في تغيير النظام في إسرائيل، ومحاسبة مجرمي الحرب، وتحقيق العدالة التصالحية لضحاياها.
إن غزة في حالة خراب ويجب إعادة بنائها بالكامل؛ الجبر
وسوف تستهلك عملية المصالحة جيلاً كاملاً وستحدد أفكار إسرائيل وفلسطين لمدة قرن من الزمان. لن تتخلى إسرائيل عن هذا الأمر أبدًا، وإذا لم يتم تطهير نظام نتنياهو الإجرامي وتأسيس ديمقراطية حقيقية على رماد الصهيونية، فإن اسم إسرائيل سيصبح حكاية تحذيرية تهمس في الظلام.
شعب واحد قسمه التاريخ، إسرائيل وفلسطين؛ آمل أن يستيقظوا ذات يوم من أكاذيب أولئك الذين يريدون استعبادهم، وأن يصبحوا مجتمعًا حرًا من متساوين الذين يضمن كل منهم الآخر حقوق الإنسان العالمية.
Hebrew
7 באפריל 2024 דברים מתפרקים: שישה חודשים של מלחמה בעזה
בשישה חודשים של מלחמת רצח העם והטיהור האתני של ישראל, הן מדינת ישראל והן האימפריה האמריקנית שהיא נציגתה הפכו לדה-לגיטימציה והחלו להיפרם כששותפות לפשעים נגד האנושות מצילה על סמכותנו, וכמו האימפריה הבריטית אשר נפל עם הדיכוי של מחאת מס המלח של גנדי, אנו מאבדים את הקרקע המוסרית ונשארים עם כוח ושליטה בלבד כאכזריות וטרור ממלכתי, שמתפוררים לכלום כאשר מאותגרים על ידי אי ציות ואי אמון.
יש כתם של אכזריות על השריון הבוהק שלנו, והוא עומד כעת חשוף לעד ההיסטוריה.
את זה אני חוגג כניצחון לכל המין האנושי, וכמנוף של שינוי במאבק השחרור עבור עמים ישראלים ופלסטינים כאחד, אף על פי שהמחיר בחיי אדם הוא איום בצורה בלתי נתפסת וזוועה מעבר להבנה שבגינה ייאלצו מבצעיה מכל הצדדים להתמודד יום אחד. חשבון.
אין בחורים טובים בסיפור הזה, אבל למרבה הצער יש הרבה חפים מפשע שנושאים את המחיר האמיתי של המלחמה הזו, שכן כמעט כל קורבנותיה היו לא לוחמים ונשים וילדים אזרחיים, פשעי מלחמה נגד כל הרעיונות של זכויות אדם. האנושיות שלנו היא בין העלויות הגדולות ביותר; השפלה של מי שאנחנו.
מדוע החלה מלחמה כזו על ידי חמאס, וניהלה ישראל כרצח עם וטיהור אתני? מכיוון שישראלים ופלסטינים יצרו יחד זהות חדשה כעם אחד המאוחד כערבים זה לזכויות האדם האוניברסליות של זה, מה שאיים על הנרטיבים של קורבנות, פילוג וזהות לאומית שבאמצעותם הסמכות מרכזת ואוכפת את הכוח, משני הצדדים של הסכסוך הזה. בדרך כלל.
משטר המתנחלים הקולוניאליסטי-אימפריאלי של נתניהו, שהושחת והושחת על ידי פשיזם של דם, אמונה ואדמה לתמונת מראה של מחנות ההשמדה שישראל נועדה מזמן להגן על כולנו מפני, שיתף פעולה עם גורמי חמאס ועם צד שלישי לא ידוע. התכנון והתפעול של הזוועות ב-7 באוקטובר.
בזה אין שום דבר חדש; ישראל, חמאס ואינספור גופים אחרים הסתננו במשך דורות רבים זה לזה, ולישראל יש יחידת סיור המתמחה בהתחזות לג’יהאדיסטים איסלאמיים ובביצוע מעשי זוועה נגד קבוצות איסלאמיות בפועל כדי לזרוע פילוג ולמנוע מהעם שהם כובשים ליצור איחוד מאוחד. חֲזִית. ב-7 באוקטובר, המערכת הביזנטית הזו של בריתות ויריבויות חיבלה בעצמה והתפוצצה באלימות איומה ופשעים מתועבים, ממש כמו ההתנקשות בפרנץ פרדיננד שהחלה את מלחמת העולם הראשונה.
אני אומר שוב; לצה”ל ולסוכנויות המודיעין הישראליות הסתננו יותר מאויב אחד, שפעל ליצירת ה-7 באוקטובר, וללא קשר לכך ישראל יצרה רשת משלה בתוך חמאס שתכננה את ה-7 באוקטובר כעילה צודקת למלחמה ועילה לפתרון הסופי של הפלסטינים.
חלק מבני הערובה הישראלים, אם כי לא כולם, שבויים כעת של חיילי צה”ל המתחזות לג’יהאדיסטים ברשתות מעין עצמאיות בתוך חמאס. זו הסיבה שנתניהו לא רודף אחר חילוץ בני ערובה, ואפילו לא לכידת חוטפיהם; זה מתוכנן בשירות רצח עם וכיבוש אימפריאלי ושליטה.
כל זה נעשה מורכב, יחסי ומעורפל במונחים גיאופוליטיים מכיוון שאיראן, השולטת בחמש מדינות כולל עיראק, לבנון, סוריה ותימן, והארגון הבינלאומי הלא-מדינתי שלה חיזבאללה, הגיבה מיד בסולידריות של פעולה עם העם הפלסטיני. מה שהאיץ את לוח הזמנים של ישראל לכיבוש המזרח התיכון כולו כנקמה, ומכיוון שרוסיה היא שותפתה של איראן במשטר אסד בסוריה, הפך סכסוך עדתי אזורי בן שבעים שנה לתיאטרון של מלחמת העולם השלישית.
איפה זה משאיר אותנו עכשיו?
על המין האנושי לבחור בין עריצות תיאוקרטית ודמוקרטיה חילונית, כיבוש ושליטה אימפריאלית לבין ריבונות ועצמאות של כל העמים וכל בני האדם, בין שוויון וכפיפות להגמוניות עילית של עושר, כוח וזכות, ובין פחד ואהבה.
למי אנחנו רוצים להיות, אנחנו בני האדם; אדונים ועבדים, או חברה חופשית של שווים?
האומות המאוחדות כממשלת העולם הראשונה שלנו והמין האנושי המאוחד המתהווה חייבות כעת לפעול במהירות ובנחישות כדי להביא כבוד לזכויות האדם האוניברסליות שלנו למדינת ישראל הנוכלת, ולעזור לעמיה לדמיין מחדש ולשנות את האומה שלהם.
אמריקה נעשתה שותפה לרצח עם, טיהור אתני, פשעי מלחמה ופשעים נגד האנושות על ידי המושבה שלנו וישראל, הרשעים שאנו חייבים להיות שלנו ולקחת אחריות עליהם, מיד בפתיחת המצור הישראלי של סיוע הומניטרי ואכיפת הפסקת אש מוחלטת , ומתמשכת בהבאת שינוי המשטר לישראל, התחשבנות לפושעי המלחמה שלה, וצדק מחזיר לקורבנותיה.
עזה בהריסות ויש לבנות אותה מחדש לחלוטין; פיצוי
תהליך הפיוס ותכלס דור ויגדיר את הרעיונות של ישראל ופלסטין במשך מאה שנה. ישראל לעולם לא תחיה זאת, ואם משטר הפשע של נתניהו לא יטהר ודמוקרטיה אמיתית תקום מאפר הציונות, שמה של ישראל יהפוך לסיפור אזהרה שנלחש בחושך. עם אחד מחולק לפי היסטוריה, ישראל ופלסטין; אני מקווה שיום אחד הם יתעוררו מהשקרים של אלה שישעבדו אותם, ויהפכו לחברה חופשית של שווים שהם ערבים זה לזה לזכויות האדם האוניברסליות שלנו
In the bombing of a consulate Israel now becomes an outlaw nation which abandons diplomatic immunity as a principle of international law, both a demonstration of power as terror which seeks to isolate Palestine from support in the campaign of ethnic cleansing and genocide which has been ongoing since October 7 and a generalization of the conflict as a strategy of imperial conquest and dominion of the whole region.
And why not, as America has not enacted Boycott, Divestiture, and Sanction nor sent a fleet to smash the blockade of humanitarian aid to Gaza, nor destroyed the planes, tanks, artillery, and other means of committing war crimes, nor charged Netanyahu and his conspirators with crimes against humanity and called for regime change, instead has sent war materiel and obstructed the United Nations from doing any of this or from sending a peacekeeping force?
Genocide Joe has made us all complicit in the crimes of Israel; genocide, ethnic cleansing, war crimes and crimes against humanity, and America has abandoned the idea of our universal human rights.
This new act of disruption and fracture of the international order was made possible by grand gesture of immunity made by Biden on the day of the attack, shaking hands of the largest weapons deal with Israel since the start of the Gaza War; including fifty new F-15 jets, thirty AIM-120 missiles, and precision bombing kits worth about 180 billion dollars total. Biden has betrayed us, speaking of peace in public and plotting war in secret.
As the Cheerleaders For Change phrase it in their splendid chant; Genocide Joe has got to go.
The world now begins a race to the bottom of our degradation and dehumanization, as one by one the candles of our humanity flicker and go dark. A century from now no one will remember or imagine that might does not make right, or that we humans were ever more than masters and slaves.
And this we must Resist, beyond hope of victory or even survival.
As written by Patrick Wintour in The Guardian, in an article entitled Iran vows revenge after two generals killed in Israeli strike on Syria consulate:
Several people killed in airstrike, including Revolutionary Guards Corps commander Mohammad Reza Zahedi and his deputy; “Iran has vowed revenge after Israeli war planes destroyed the Iranian consulate in Damascus, killing at least 11 people, including a senior commander in the al-Quds force of the Iranian Revolutionary Guards Corps (IRGC).
Iran’s leaders in Tehran described the targeting of a diplomatic mission late on Monday as unprecedented and promised a harsh response.
The UK-based Syrian Observatory for Human Rights said 11 people were killed in the attack.
Iran’s foreign minister, Hossein Amir-Abdollahian, said: “We consider this aggression to have violated all diplomatic norms and international treaties.
“Benjamin Netanyahu has completely lost his mental balance due to the successive failures in Gaza and his failure to achieve his Zionist goals.”
Iran’s ambassador to Syria, Hossein Akbari, said Iran’s response to the strike would be “at the same magnitude and harshness”.
He said the consulate in the Syrian capital had been hit by six missiles launched by F-35 jets. Bodies were still being identified in the rubble, he said.
Akbari, who had been working at the nearby embassy, vowed Iran would continue to support Palestinians in Gaza, and had no fear of the Israeli government. But the attack represents a test for Iran, which will feel the need to respond while it remains keen to avoid dragging itself into an open all-out conflict with Israel.
Videos broadcast on Iranian state TV showed smoke rising from rubble of a building that had been completely flattened. An Iranian flag hung from a pole in front of the debris. Nearby cars had been damaged by falling masonry.
Israel has mounted successive strikes on Iranian and Syrian military leaders in Lebanon and Syria since before the latest conflict in Gaza, but this was one of the most audacious.
Monday afternoon’s strike removed a key figure in Iran’s military hierarchy. Zahedi commanded units from the al-Quds force – the Guards’ clandestine foreign intelligence and paramilitary wing – in Lebanon and Syria and would have been a critical figure in Tehran’s relationship with Hezbollah and Syria’s president, Bashar al-Assad.
Zahedi would have been at the heart of the supply of Iranian-made missiles to Hezbollah, and had had sanctions imposed on him by the US as long ago as 2010.
Previously, he had been head of Iran’s air force and ground forces, as well as playing a role in crushing protests in Iran in 2019.
Syria’s foreign minister, Faisal Mekdad, visited the scene of Monday’s attack and vowed that Israeli forces will not be able to damage relations between Iran and Syria.
The strike follows a marked increase in violence between Israel and Hezbollah on the Israeli-Lebanon boundary since Hamas’s 7 October attack, as well as the resumption of violent attacks by Iranian-backed militia on US and Israeli positions in Iraq.
Last Friday, Israeli strikes in Syria killed 53 people, including 38 soldiers and seven members of Hezbollah, the Syrian Observatory for Human Rights reported. It was the highest Syrian army toll in Israeli strikes since the Israel-Hamas war began in October, the monitor said.
Some saw the strike as a response to a drone, apparently launched from Iraq, which struck a building in a naval base in Israel’s southernmost city of Eilat early on Monday morning. But Zahedi would have been on Israel’s assassination list for some time.
Israel as a rule does not comment on its assassination strikes, but Iranian media made no attempt to hide the loss of such a senior figure.
Last year, Israel killed Sayed Reza Musawi, the IGRC head of logistics in the Levant.
The US said it was aware of the reports of the attacks on the Iranian diplomatic mission but had no comment to make. The UN said it was very worried by the reports but would comment fully later.
Ali Vaez, senior adviser at the International Crisis Group, said: “In Syria, Israel has conducted numerous strikes, focusing especially on weapons transfers. Directly targeting IRGC personnel did occur, but more as an exception than the rule. Today’s strike is significant both for the individuals killed and the location.”
The longer-term significance of the incident may lie in Iran regarding the airstrike as an attack on Iranian soil, which would represent an escalation.
Tehran is likely to be closely monitoring the US response and for any signs President Joe Biden approved of the attack – or if he was simply notified when it began. The US has classified the al-Quds force as a terrorist force, but US diplomats have been working hard to avoid the Gaza war escalating into a wider conflict directly between Iran and Israel.”
The assassinations of Brig Gen Mohammad Reza Zahedi, Gen Haji Rahimi, and Brig Gen Hossein Amirollah are not unique as war crimes in which America has been made complicit at the orders of Genocide Joe Biden, and echo a dark history which includes our assassination of Salvador Allende of Chile and attempts to assassinate Fidel Castro of Cuba and Patrice Lumumba of the Congo.
As I wrote in my post of August 2 2022, America Answers Terror and Death With Terror and Death: A Comparative Study of Three Assassinations; Biden stands before the stage of the world and the witness of history, and proclaims with vainglorious pride that he has commanded the assassination of an enemy of the state long toothless and irrelevant to any active threat, a Great White Hunter displaying the head of the monstrous beast he has slain for us all, and sees nothing shameful or profoundly wrong in this.
To be clear, I am no friend of theocracy, nor of any system which violates the principle of a secular state. Who stands between each of us and the Infinite serves neither.
One cannot dispute that Zawahiri was an enemy of America, of democracy, of our universal human rights, and of all humankind; nor that our policy of assassinating inconvenient persons, even those who are evil and the authors of atrocities and terrorist crimes, is a tacit renouncement of the principles of fair and equal justice under the law and of our universal human rights on which America and other democracies are founded, possibly even a public admission that all our ideals are lies, and that to those who hold power in America only fear and power have meaning and are real.
Before what court was he tried? And where is the line of difference between the President of the United States ordering the assassination of an enemy of the state and the policeman who murders a Black citizen with impunity for no reason other than to terrorize the Black community and enforce systemic white supremacy?
The psychopathy of power and the recursive forces of fear, authority, and force birth carceral states as embodied violence. This, friends, is a truth we must own if we are ever to find an escape from it.
Why have we assassinated the author of 911, but not the author of the January 6 Insurrection? Here the boundary of membership and otherness becomes determinative, and it is useful to compare this extrajudicial murder with President Biden’s previous display of vengeance and terror as political theatre, and with the war crime with which Our Clown of Terror, Traitor Trump destabilized the democracy movement throughout the Middle East.
As I wrote in my post of February 4 2022, A Stain of Cruelty: the Assassination of Abu Ibrahim al-Hashimi al-Qurayshi; To paraphrase the line from Hamlet and Star Trek in season one, episode 13, The Conscience of the King; There’s a stain of cruelty on your armor, President Biden.
We have answered terror and death with terror and death, and this is both tragic and shameful. Force cannot answer force, nor heal the flaws of our humanity.
As written for CNN by Barbara Starr, Oren Liebermann, Jeremy Herb and Eyad Kourdi; “It was the biggest US raid in the country since the 2019 operation that killed ISIS leader Abu Bakr al-Baghdadi.
Biden spoke from the White House Thursday morning to announce that the operation had taken “a major terrorist leader off the battlefield.”
“Thanks to the bravery of our troops, this horrible terrorist leader is no more,” Biden said from the Roosevelt Room. “Knowing that terrorist had chosen to surround himself with families, including children, we made a choice to pursue a Special Forces raid at a much a greater risk to our own people rather than targeting him with an airstrike.”
Now and then Biden reminds us all that he was among the principal collaborators in Bush’s invasion of Iraq as imperial conquest and colonial plunder to seize the strategic resource of oil by which America maintains a global hegemony of wealth, power, and privilege, an addiction which will result in the extinction of humankind as a species, and in the authorization through the Patriot Act of a carceral state of brutal force and pervasive surveillance and thought control exceeded only by Xin Jinping’s holocaust of the Uighurs of Xinjiang, which has enabled the most massive theft of our freedoms in our history, including the McCarthy era, and the most bizarre and reprehensible regime of torture, most infamous in the crimes against humanity perpetrated at Guantanamo and other secret prisons for political enemies of the regime and its oligarchic, plutocratic, and corporate robber baron paymasters, including even the grisly hysteria of the Salem Witch Trials.
Once again our heroes and champions are proven to have feet of clay, and I mourn the failure of moral vision and addiction to power and the use of force and violence of President Biden, our government, and America as a guarantor of universal human rights and a beacon of hope to the world.
On this day and all too often, the Promethean Fire of the Torch of Liberty which illuminates the gates of our nation in New York Harbor did not reach across the wild seas to foreign shores. This is a great tragedy, and it is a tragedy which is ours and for which we must answer.
The deaths of Abu Ibrahim al-Hashimi al-Qurayshi and his family as a consequence of America’s raid on his home, not an arrest for crimes provable in a court of law but political assassinations, are rightly being compared in the media to the assassination of Abu Bakr al-Baghdadi by Trump. This situates Biden and Trump on an equal level of criminal amorality and state terror.
Before the stage of the world and history, it also generates moral equivalence between ISIS and America, as our enemies intend by their provocations as a strategy of delegitimation of a regime. I use this myself as a democracy activist, for the art of revolution is about claiming the moral high ground and the delegitimation of authority and seizing control of the narrative.
Sending armies and police to enforce virtue through violence and repression is not only evil, it is also stupid; for it plays into the hands of the enemy. As Shakespeare teaches us in Henry V; “When lenity and cruelty play for kingdom, the gentler gamester is the soonest winner.”
There are still notable differences between Biden and Trump, and between the goals, values, and ideals of Democrats and Republicans, madness and treason among them. But today those differences became suddenly and horrifically more narrow, and I fear we will need more than the eye of a needle as a window to a better future.
As written in my post of October 28 2019, Trump and al-Baghdadi: Parallel Lives and Reflections; The personal and historical forces which create tyrants and monsters among us have been a lifelong study of mine, aspects of a curiosity regarding the origins and nature of evil born of primary childhood traumas in the Bloody Thursday massacre ordered by Ronald Reagan against a student peace protest in Berkeley 1969 when I was nine and my near execution in Brazil at the age of fourteen defending street children from police bounty hunters, which echoes those of Maurice Blanchot in June 1944 by the Nazis and Dostoevsky’s in 1849 by Czarist police, informed by Jerzy Kosinski’s novel The Painted Bird and focused by the classic study of Adolf Hitler from his speeches and writings, The Psychopathic God by Robert G. L. Waite, both of which I read during high school. Thus I became fascinated by the intersections of literature, philosophy, history, and psychology, and chose the origins of evil as my lifelong field of study.
As the world celebrates the death of al-Baghdadi, both tyrant and monster, and Trump claims credit in this the sole victory of his administration, as if for the trophy head of some dangerous beast shot by a guide while enjoying cocktails at the hunting camp, it may be interesting to compare the parallel lives, methods, and goals of Trump and al-Baghdadi.
A full psychological and historical study of Trump and al-Baghdadi as figures of fascist terror and madness on a global political scale in the context of civilizational conflicts would require a book of Biblical proportions and thesis-level scholarship such as Waite’s brilliant work on Hitler. Here I note only some of the obvious alignments and congruences; both Trump and al-Baghdadi are megalomaniacs and psychopaths who seized power through manipulation of those who perceived themselves as victims and readily dehumanized others to change their status, using disruption of norms and a reimagination of reality through lies and misdirects to shape history, and enacted regimes of state terror and campaigns of religious and ethnic cleansing and of patriarchal misogyny and sexual violence against women.
Of Trump we have a cornucopia of information; Dr Justin Frank’s book Trump on the Couch and The Dangerous Case of Donald Trump: 27 Psychiatrists and Mental Health Experts Assess a President by Bandy X. Lee are excellent resources, particularly illuminating on Trump’s erotic relationship with his daughter, the fantasies of violence and power which are rooted in his childhood relationship with his tyrannical and abusive father, and his inability to love or empathize with others as a result of his abandonment by his mother.
Pathological lies, poor impulse control, and grandiose fantasies and delusions complete the picture of a narcissistic personality and psychopathic predator. Trump cannot distinguish truth from lies and delusions; his madness and childlike feeble mindedness, the tantrums and psychotic rages, the bullying and narcissism of a spoiled brat, does not however absolve him of responsibility for his actions, or those of the treasonous cabal of sex predators and fascists he has gathered around him.
How Trump’s particular madness is expressed in our national policy is a horror which can described with precision; his fear of contamination and faecal fixation translate into his signature campaign against nonwhite others and a policy of ethnic cleansing and racist state terror, his misogyny into a patriarchal wave of legal disempowerment of women’s reproductive rights, his fragile ego, identity confusion, and need for attention into a governance of Nuremberg-like rallies, the cultivation of despicable autocrats, and the obsessive vengeance against anyone who refuses to offer adoration and submission.
Above all what unites Trump, Hitler, and al-Baghdadi, as monsters and tyrants who reflect one another and as parallel figures and historical forces is the theory of politics as Theatre of Cruelty and government as performance art.
For their performances of leadership as clowns of terror and madness provide mirror opposite images of the reign of the Roman Emperor described with wit and guile by Antonin Artaud in his great novel Heliogabalus; or, the Crowned Anarchist, a figure who disrupted norms as an agent of change and chaos to transform an inert and ossified society, whereas Trump and al-Baghdadi have acted as partners in reaction to return us to a theocratic civilization of priest-kings from before the invention of democracy.
Here I signpost that normally when I use the word civilization I am not doing so in the archeological sense, but refer to a specific history now shared by us all born in the Trial of Socrates, the Forum of Athens, and the deimos as a self-questioning system in which all citizens are equal co-owners of the state and guarantors of each other’s rights.
Trump cannot distinguish truth from lies and delusions; his madness and childlike feeble mindedness, the tantrums and psychotic rages, the bullying and narcissism of a spoiled brat, does not however absolve him of responsibility for his actions, or those of the treasonous cabal of sex predators and fascists he has gathered around him.
Trump claims to have killed his dark reflection and shadow self by his spurious arrogation of a victory won by our intelligence and military services; but history will always see this second face behind his mask, a secret twin he bears into eternity, a face of power and twisted desires unrestrained by the laws and values of a democratic civilization and a free society of equals: the face of Trump’s heart of darkness, al-Baghdadi.
So I wrote on October 28 2019; and so I must write now of Biden’s secret face and heart of darkness, Abu Ibrahim al-Hashimi al-Qurayshi, linked now for eternity as figures of terror, murderous retribution, and cruelty.
State terror and imperialism has met sectarian terror as organizations of institutionalized violence and power; we can only hope now that they will recognize their twin image in the mirror of death which war and acts of force and violence confront us with, and walk away from the precipice which threatens to consume us all.
As Ken Kesey said in his historic speech to a peace protest against the war in Vietnam recorded in Tom Wolfe’s novel The Electric Kool-Aid Acid Test; “The way to end war is just walk away and say fuck it. Just walk away and say fuck it.”
Iran vows revenge after two generals killed in Israeli strike on Syria consulate
5 באפריל 2024 ישראל היא עכשיו עם מחוץ לחוק: מקרה של הפצצת הקונסוליה
בהפצצת קונסוליה ישראל הופכת כעת לאומה מחוץ לחוק המוותרת על החסינות הדיפלומטית כעיקרון של המשפט הבינלאומי, הן הפגנת כוח וטרור השואפת לבודד את פלסטין מתמיכה במסע הטיהור האתני ורצח העם הנמשך מאז. 7 באוקטובר והכללה של הסכסוך כאסטרטגיה של כיבוש אימפריאלי ושליטת האזור כולו.
ולמה לא, שכן אמריקה לא חוקקה חרם, הסרה וסנקציה ולא שלחה צי לנפץ את המצור של הסיוע ההומניטרי לעזה, ולא השמידה את המטוסים, הטנקים, הארטילריה ואמצעים אחרים לביצוע פשעי מלחמה, ולא האשימה את נתניהו ו הקושרים שלו עם פשעים נגד האנושות וקראו לשינוי משטר, במקום זאת שלח חומר מלחמה ומפריע לאומות המאוחדות לעשות כל זה או לשלוח כוח שמירת שלום?
רצח העם ג’ו גרם לכולנו להיות שותפים לפשעי ישראל; רצח עם, טיהור אתני, פשעי מלחמה ופשעים נגד האנושות, ואמריקה נטשה את הרעיון של זכויות האדם האוניברסליות שלנו.
המעשה החדש הזה של שיבוש ושבר של הסדר הבינלאומי התאפשר בזכות מחווה גדולה של חסינות שעשה ביידן ביום התקיפה, כשהוא לוחץ ידיים לעסקת הנשק הגדולה ביותר עם ישראל מאז תחילת מלחמת עזה; כולל חמישים מטוסי F-15 חדשים, שלושים טילי AIM-120 וערכות הפצצה מדויקות בשווי של כ-180 מיליארד דולר בסך הכל. ביידן בגד בנו, דיבר על שלום בפומבי ותכנן מלחמה בסתר.
כפי שה-Cherleaders For Change מנסחים זאת בפזמון הנהדר שלהם; רצח העם ג’ו חייב ללכת.
העולם מתחיל כעת במירוץ אל תחתית ההשפלה והדה-הומניזציה שלנו, כאשר נרות האנושות שלנו מרצדים וחושכים בזה אחר זה. בעוד מאה שנה אף אחד לא יזכור או ידמיין שכוח לא מתקן, או שאנחנו, בני האדם, היינו אי פעם יותר מאדונים ועבדים.
ולכך עלינו להתנגד, מעבר לתקווה לניצחון או אפילו הישרדות.
כפי שכתב פטריק ווינטור ב”גרדיאן”, במאמר שכותרתו איראן נשבעת נקמה לאחר שני גנרלים שנהרגו במתקפה ישראלית על הקונסוליה בסוריה:
כמה בני אדם נהרגו בתקיפה אווירית, בהם מפקד חיל משמרות המהפכה מוחמד רזא זהדי וסגנו; “איראן נשבעה נקמה לאחר שמטוסי מלחמה ישראלים הרסו את הקונסוליה האיראנית בדמשק, והרגו לפחות 11 בני אדם, כולל מפקד בכיר בכוח אל-קודס של משמרות המהפכה האיראניים (IRGC).
מנהיגי איראן בטהרן תיארו את הכוונה של נציגות דיפלומטית מאוחרת ביום שני כחסרת תקדים והבטיחו תגובה חריפה.
איראן אמרה כי כמה דיפלומטים ותיקים נהרגו לצד תת-גנר מוחמד רזא זהדי וסגנו של זהדי, הגנרל חאג’י רחימי. עוד נמסר כי בין הנפגעים תת-גנר חוסיין עמירולה, ראש המטה הכללי של כוח אל-קודס בסוריה ובלבנון.
מרכז המעקב הסורי לזכויות אדם, שבסיסו בבריטניה, אמר כי 11 בני אדם נהרגו בתקיפה.
שר החוץ של איראן, חוסיין אמיר-עבדולהיאן, אמר: “אנו רואים בתוקפנות זו הפרה את כל הנורמות הדיפלומטיות והאמנות הבינלאומיות.
בנימין נתניהו איבד לחלוטין את שיווי המשקל הנפשי בשל הכישלונות הרצופים בעזה וכישלונו בהשגת מטרותיו הציוניות”.
שגריר איראן בסוריה, חוסיין אכברי, אמר כי תגובתה של איראן לתקיפה תהיה “באותה עוצמה ובאותה חומרה”.
לדבריו, הקונסוליה בבירת סוריה נפגעה משישה טילים ששוגרו על ידי מטוסי F-35. גופות עדיין זוהו בהריסות, אמר.
אכברי, שעבד בשגרירות הסמוכה, נשבע שאיראן תמשיך לתמוך בפלסטינים בעזה, ולא היה לו חשש מממשלת ישראל. אבל התקיפה מייצגת מבחן עבור איראן, שתרגיש צורך להגיב בזמן שהיא עדיין להוטה להימנע מלגרור את עצמה לסכסוך גלוי גלוי עם ישראל.
סרטונים ששודרו בטלוויזיה הממלכתית האיראנית הראו עשן עולה מהריסות של בניין ששוטח לחלוטין. דגל איראני היה תלוי על עמוד מול ההריסות. מכוניות סמוכות ניזוקו מנפילת בנייה.
ישראל ביצעה תקיפות רצופות על מנהיגי צבא איראניים וסוריים בלבנון ובסוריה מלפני העימות האחרון בעזה, אך זו הייתה אחת הנועזים ביותר.
התקיפה של יום שני אחר הצהריים הסירה דמות מפתח בהיררכיה הצבאית של איראן. זהדי פיקד על יחידות מכוח אל-קודס – המודיעין החשאי והזרוע החצי-צבאית של המשמר – בלבנון ובסוריה והיה דמות קריטית ביחסיה של טהראן עם חיזבאללה ונשיא סוריה, בשאר אל-אסד.
זהדי היה בליבה של אספקת הטילים מתוצרת איראן לחיזבאללה, והיו לו סנקציות שהטילה עליו ארה”ב כבר ב-2010.
בעבר הוא היה ראש חיל האוויר והגרוב של איראן
וחות שנייה, כמו גם תפקיד בריסוק ההפגנות באיראן ב-2019.
שר החוץ של סוריה, פייסל מקדאד, ביקר בזירת התקיפה ביום שני ונשבע כי הכוחות הישראליים לא יוכלו לפגוע ביחסים בין איראן לסוריה.
התקיפה באה בעקבות עלייה ניכרת באלימות בין ישראל לחיזבאללה על גבול ישראל-לבנון מאז התקפת חמאס ב-7 באוקטובר, כמו גם חידוש ההתקפות האלימות של מיליציה הנתמכת על ידי איראן על עמדות ארה”ב וישראל בעיראק.
ביום שישי האחרון, תקיפות ישראליות בסוריה נהרגו 53 בני אדם, בהם 38 חיילים ושבעה חברי חיזבאללה, כך דיווח מרכז המעקב הסורי לזכויות אדם. זה היה המספר הגבוה ביותר של צבא סוריה בתקיפות ישראליות מאז החלה מלחמת ישראל-חמאס באוקטובר, אמר המוניטור.
היו שראו את התקיפה כתגובה למזל”ט, ששוגר ככל הנראה מעיראק, שפגע בבניין בבסיס חיל הים בעיר הדרומית ביותר בישראל, אילת, מוקדם בבוקר יום שני. אבל זהדי היה ברשימת החיסולים של ישראל זמן מה.
ישראל ככלל לא מתייחסת למתקפות ההתנקשות שלה, אבל התקשורת האיראנית לא עשתה ניסיון להסתיר את אובדן של דמות כה בכירה.
בשנה שעברה, ישראל הרגה את סייד רזא מוסאווי, ראש הלוגיסטיקה של ה-IGRC בלבנט.
ארה”ב אמרה שהיא מודעת לדיווחים על ההתקפות על הנציגות הדיפלומטית האיראנית, אך אין לה שום תגובה. האו”ם אמר כי הוא מודאג מאוד מהדיווחים, אך יגיב במלואו מאוחר יותר.
עלי ועז, יועץ בכיר בקבוצת המשבר הבינלאומית, אמר: “בסוריה ביצעה ישראל תקיפות רבות, תוך התמקדות במיוחד בהעברת נשק. התמקדות ישירה באנשי משמרות המהפכה אמנם התרחשה, אבל יותר כחריג מהכלל. השביתה של היום היא משמעותית הן עבור ההרוגים והן עבור המקום”.
המשמעות ארוכת הטווח של התקרית עשויה להיות באיראן בנוגע לתקיפה האווירית כמתקפה על אדמת איראן, שתייצג הסלמה.
טהראן צפויה לעקוב מקרוב אחר תגובת ארה”ב ולכל סימן שהנשיא ג’ו ביידן אישר את המתקפה – או אם פשוט הודיעו לו כשהחלה. ארה”ב סיווגה את כוח אל-קודס ככוח טרור, אך דיפלומטים אמריקאים עבדו קשה כדי למנוע את הסלמה של מלחמת עזה לסכסוך רחב יותר ישירות בין איראן לישראל”.
ההתנקשויות של המח”ט מוחמד רזא זהדי, הגנרל חאג’י רחימי והתא”ל חוסיין אמירולה אינם ייחודיים כפשעי מלחמה שבהם אמריקה נעשתה שותפה בהוראת רצח העם ג’ו ביידן, ומהדהדת היסטוריה אפלה הכוללת את ההתנקשות בסלבדור. אלנדה מצ’ילה וניסיונות התנקשות בפידל קסטרו מקובה ופטריס לומומבה מקונגו.
כפי שכתבתי בפוסט שלי מ-2 באוגוסט 2022, אמריקה עונה על טרור ומוות עם טרור ומוות: מחקר השוואתי של שלוש התנקשויות; ביידן עומד מול בימת העולם ועד ההיסטוריה, ומצהיר בגאווה תהילה שהוא פיקד על התנקשות באויב המדינה מזמן חסר שיניים ולא רלוונטי לכל איום פעיל, צייד לבן גדול שמציג את ראשם של המפלצתיים חיה שהוא הרג למען כולנו, ואינו רואה בכך שום דבר מביש או פסול עמוק.
שיהיה ברור, אני לא חבר של התיאוקרטיה, וגם לא של שום מערכת שמפרה את העיקרון של מדינה חילונית. מי שעומד בין כל אחד מאתנו לבין האינסופי אינו משרת אף אחד מהם.
אי אפשר לערער על כך שזאואהירי היה אויב של אמריקה, של הדמוקרטיה, של זכויות האדם האוניברסליות שלנו ושל כל המין האנושי; וגם לא שהמדיניות שלנו של התנקשות באנשים לא נוחים, אפילו אלה שהם רשעים ומחברי הזוועות ופשעי הטרור, היא ויתור בשתיקה על עקרונות הצדק ההוגן והשוויוני על פי החוק ושל זכויות האדם האוניברסליות שלנו שעליהן אמריקה ומדינות דמוקרטיות אחרות. מבוססים, אולי אפילו הודאה פומבית שכל האידיאלים שלנו הם שקרים, ושלמי שמחזיקים בשלטון באמריקה רק לפחד ולכוח יש משמעות והם אמיתיים.
לפני איזה בית משפט הוא נשפט? והיכן קו ההבדל בין נשיא ארצות הברית המורה על התנקשות באויב המדינה לבין השוטר הרוצח אזרח שחור ללא כל סיבה אחרת מלבד להטיל אימה על הקהילה השחורה ולאכוף עליונות לבנה מערכתית?
הפסיכופתיה של הכוח והכוחות הרקורסיבים של פחד, סמכות ומצבי לידה כפויים כאלימות מגולמת. זו, חברים, אמת שעלינו להחזיק בה אם אי פעם נצליח למצוא מפלט ממנה.
מדוע רצחנו את מחבר 911, אך לא את מחבר המרד של 6 בינואר? כאן הגבול של החברות והאחרות הופך להיות קובע, ומועיל להשוות את הרצח החוץ-משפטי הזה עם תצוגת הנקמה והטרור הקודמת של הנשיא ביידן כתיאטרון פוליטי, ועם פשע המלחמה שבעזרתו ליצן הטרור שלנו, הבוגד טראמפ ערער את תנועת הדמוקרטיה. ברחבי המזרח התיכון.
כפי שכתבתי בפוסט שלי בפברואר
רוארי 4 2022, כתם של אכזריות: ההתנקשות באבו איברהים אל-האשימי אל-קוריישי; בפרפראזה על השורה מהמלט ומסע בין כוכבים בעונה הראשונה, פרק 13, מצפון המלך; יש כתם של אכזריות על השריון שלך, הנשיא ביידן.
ענינו לטרור ולמוות בטרור ובמוות, וזה טרגי ומביש כאחד. כוח לא יכול לענות על כוח, ולא לרפא את הפגמים של האנושיות שלנו.
כפי שכתבו ל-CNN ברברה סטאר, אורן ליברמן, ג’רמי הרב ואיאד קורדי; “זו הייתה הפשיטה האמריקאית הגדולה ביותר במדינה מאז המבצע ב-2019 שהרג את מנהיג דאעש אבו בכר אל-בגדאדי.
ביידן דיבר מהבית הלבן ביום חמישי בבוקר כדי להודיע שהמבצע הוציא “מנהיג טרור מרכזי משדה הקרב”.
“בזכות האומץ של חיילינו, מנהיג הטרור הנורא הזה אינו עוד”, אמר ביידן מחדר רוזוולט. “בידוע שהמחבל בחר להקיף את עצמו במשפחות, כולל ילדים, בחרנו להמשיך בפשיטה של כוחות מיוחדים תוך סיכון הרבה יותר גדול לאנשינו, במקום לכוון אותו בתקיפה אווירית”.
מדי פעם ביידן מזכיר לכולנו שהוא היה בין משתפי הפעולה העיקריים בפלישה של בוש לעיראק ככיבוש אימפריאלי וכגזל קולוניאלי כדי לתפוס את המשאב האסטרטגי של הנפט שבאמצעותו אמריקה שומרת על הגמוניה עולמית של עושר, כוח וזכות, התמכרות אשר יגרום להכחדת המין האנושי כמין, ובאישור באמצעות חוק הפטריוט של מצב קרסראלי של כוח אכזרי ומעקב ושליטה מקיפה על המחשבה שחורגה רק על ידי שואת האויגורים של שינג’יאנג של שין ג’ינפינג, שאיפשרה את המסיביות ביותר. גניבת חירויותינו בהיסטוריה שלנו, לרבות עידן מקארתי, ומשטר העינויים המוזר והנתעב ביותר, הידוע לשמצה ביותר בפשעים נגד האנושות שבוצעו בגואנטנמו ובבתי כלא סודיים אחרים לאויבים הפוליטיים של המשטר והאוליגרכיים, הפלוטוקרטיים שלו. שודדי תאגידים ברון שכר, כולל אפילו ההיסטריה הנוראה של משפטי המכשפות של סאלם.
שוב הוכח שהגיבורים והאלופים שלנו הם בעלי רגלי חימר, ואני מתאבל על כישלון החזון המוסרי וההתמכרות לשלטון והשימוש בכוח ובאלימות של הנשיא ביידן, ממשלתנו ואמריקה כערובה לזכויות אדם אוניברסליות. מגדלור של תקווה לעולם.
ביום זה ולעתים קרובות מדי, האש הפרומתאית של לפיד החירות המאירה את שערי האומה שלנו בנמל ניו יורק לא הגיעה אל מעבר לים הפראי אל חופים זרים. זו טרגדיה גדולה, וזו טרגדיה שהיא שלנו ועליה עלינו לענות.
מותם של אבו איברהים אל-האשימי אל-קוריישי ומשפחתו כתוצאה מהפשיטה של אמריקה על ביתו, לא מעצר על פשעים שניתן להוכיח בבית משפט אלא התנקשויות פוליטיות, מושווים בצדק בתקשורת לרצח של אבו בכר אל בגדדי מאת טראמפ. זה מציב את ביידן וטראמפ ברמה שווה של מוסריות פלילית וטרור מדינה.
לפני שלב העולם וההיסטוריה, זה גם מייצר שוויון מוסרי בין דאעש לאמריקה, כפי שאויבינו מתכוונים בפרובוקציות שלהם כאסטרטגיה של דה-לגיטימציה של משטר. אני משתמש בזה בעצמי כפעיל דמוקרטיה, שכן אמנות המהפכה עוסקת בתביעת הרמה המוסרית, דה-לגיטימציה של סמכות ותפיסת השליטה בנרטיב.
לשלוח צבאות ומשטרה לאכוף מידות טובות באמצעות אלימות ודיכוי זה לא רק רוע, זה גם טיפשי; כי זה משחק לידי האויב. כפי שמלמד אותנו שייקספיר בהנרי החמישי; “כשקלילות ואכזריות משחקים עבור הממלכה, הגיימר העדין יותר הוא המנצח הכי מהר.”
עדיין יש הבדלים בולטים בין ביידן לטראמפ, ובין המטרות, הערכים והאידיאלים של הדמוקרטים והרפובליקנים, טירוף ובגידה ביניהם. אבל היום ההבדלים האלה הפכו פתאום ומחרידים יותר, ואני חושש שנצטרך יותר מאשר עין המחט כחלון לעתיד טוב יותר.
כפי שנכתב בפוסט שלי מ-28 באוקטובר 2019, טראמפ ואל-בגדדי: חיים מקבילים והרהורים; הכוחות האישיים וההיסטוריים שיוצרים רודנים ומפלצות בינינו היו מחקר שלי לכל החיים, היבטים של סקרנות לגבי מקורות וטבעו של הרוע שנולד מטראומות ילדות ראשוניות בטבח של יום חמישי הדמים שהורה רונלד רייגן נגד מחאת שלום סטודנטים בברקלי 1969 כשהייתי בת תשע וכמעט הוצאתי להורג בברזיל בגיל ארבע עשרה כשהם מגינים על ילדי רחוב מפני ציידי ראשים משטרתיים, מה שמהדהד את אלה של מוריס בלאנשו ביוני 1944 על ידי הנאצים ודוסטויבסקי ב-1849 על ידי המשטרה הצארית, על ידי יז’י קוסינסקי. הרומן “הציפור המצוירת” והתמקד במחקר הקלאסי של אדולף היטלר מנאומיו וכתביו, “האל הפסיכופתי” מאת רוברט ג.ל. ווייט, שאת שניהם קראתי במהלך התיכון. כך הוקסמתי מהצמתים של ספרות, פילוסופיה, היסטוריה ועמ’
פסיכולוגיה, ובחרתי במקורות הרוע כתחום המחקר שלי לכל החיים.
בעוד העולם חוגג את מותו של אל-בגדאדי, עריץ ומפלצת כאחד, וטראמפ טוען בזאת לזכותו את הניצחון היחיד של ממשלו, כאילו עבור ראש הגביע של איזו חיה מסוכנת שנורה על ידי מדריך בזמן שנהנה מקוקטיילים במחנה הציד , אולי יהיה מעניין להשוות את חייהם, השיטות והמטרות המקבילות של טראמפ ואל-בגדדי.
מחקר פסיכולוגי והיסטורי מלא של טראמפ ואל-בגדאדי כדמויות של טרור וטירוף פאשיסטי בקנה מידה פוליטי עולמי בהקשר של סכסוכים ציוויליזציוניים ידרוש ספר בעל פרופורציות תנ”כיות ומחקר ברמת התזה כמו עבודתו המבריקה של ווייט על היטלר. כאן אני מציין רק חלק מההתאמות וההתאמות הברורות; גם טראמפ וגם אל-בגדאדי הם מגלומנים ופסיכופתים שתפסו את השלטון באמצעות מניפולציה של מי שתפסו עצמם כקורבנות ועשו דה-הומניזציה של אחרים כדי לשנות את מעמדם, תוך שימוש בשיבוש נורמות ודמיון מחדש של המציאות באמצעות שקרים והפניות מוטעות כדי לעצב את ההיסטוריה, וחוקק. משטרים של טרור ממלכתי ומסעות טיהור דתי ואתני ושל שנאת נשים פטריארכלית ואלימות מינית נגד נשים.
של טראמפ יש לנו שפע של מידע; ספרו של ד”ר ג’סטין פרנק “טראמפ על הספה והמקרה המסוכן של דונלד טראמפ: 27 פסיכיאטרים ומומחי בריאות הנפש להעריך נשיא מאת בנדי אקס. לי הם משאבים מצוינים, המאירים במיוחד את מערכת היחסים האירוטית של טראמפ עם בתו, את הפנטזיות של אלימות וכוח. אשר נטועים ביחסי ילדותו עם אביו העריץ והמתעלל, ובחוסר יכולתו לאהוב או להזדהות עם אחרים כתוצאה מנטישתו על ידי אמו.
שקרים פתולוגיים, שליטה לקויה בדחפים ופנטזיות ואשליות גרנדיוזיות משלימים את התמונה של אישיות נרקיסיסטית וטורף פסיכופטי. טראמפ אינו יכול להבחין בין אמת לשקרים והזיות; הטירוף שלו וחוסר הדעת הילדותי שלו, התקפי הזעם והזעמים הפסיכוטיים, הבריונות והנרקיסיזם של פרחח מפונק, לא פוטרים אותו מאחריות למעשיו, או לאלה של החבורת הבוגדנית של טורפי מין ופשיסטים שאסף סביבו.
איך הטירוף המיוחד של טראמפ בא לידי ביטוי במדיניות הלאומית שלנו הוא זוועה שאפשר לתאר בדיוק; הפחד שלו מזיהום וקיבוע צואה מתורגמים למסע החתימה שלו נגד אחרים שאינם לבנים ולמדיניות של טיהור אתני וטרור מדינתי גזעני, מיזוגניה שלו לגל פטריארכלי של ביטול סמכות משפטי של זכויות הרבייה של נשים, האגו השברירי שלו, בלבול הזהות והצורך שלו תשומת לב לממשל של עצרות דמויות נירנברג, טיפוח אוטוקרטים נתעבים, ונקמה אובססיבית נגד כל מי שמסרב להציע הערצה וכניעה.
מעל לכל מה שמאחד את טראמפ, היטלר ואל-בגדדי, כמפלצות ורודנים המשקפים זה את זה וכדמויות מקבילות וכוחות היסטוריים, היא התיאוריה של הפוליטיקה כתיאטרון האכזריות והממשל כאמנות מיצג.
על ביצועי המנהיגות שלהם כליצנים של אימה וטירוף מספקים תמונות מנוגדות של שלטונו של הקיסר הרומי המתואר בשנינות ובערמה על ידי אנטונין ארטו ברומן הגדול שלו הליוגבאלוס; או, האנרכיסט המוכתר, דמות ששיבשה את הנורמות כסוכן של שינוי וכאוס כדי לשנות חברה אינרטית ומאובנת, בעוד שטראמפ ואל-בגדדי פעלו כשותפים בתגובה כדי להחזיר אותנו לציוויליזציה תיאוקרטית של מלכי כוהנים. לפני המצאת הדמוקרטיה.
כאן אני מסמן שבדרך כלל כשאני משתמש במילה ציוויליזציה אני לא עושה זאת במובן הארכיאולוגי, אלא מתייחס להיסטוריה ספציפית המשותפת כעת לכולנו שנולדו במשפט סוקרטס, בפורום אתונה והדימוס כעצמי. -מערכת תשאול בה כל האזרחים הם בעלים משותפים שווים של המדינה וערבים זה לזכויותיו של זה.
טראמפ אינו יכול להבחין בין אמת לשקרים והזיות; הטירוף שלו וחוסר הדעת הילדותי שלו, התקפי הזעם והזעמים הפסיכוטיים, הבריונות והנרקיסיזם של פרחח מפונק, לא פוטרים אותו מאחריות למעשיו, או לאלה של החבורת הבוגדנית של טורפי מין ופשיסטים שאסף סביבו.
טראמפ טוען שהרג את בבואתו האפלה ואת עצמי הצל שלו על ידי התנשאות מזויפת שלו על ניצחון שזכו בו שירותי המודיעין והצבא שלנו; אבל ההיסטוריה תמיד תראה את הפנים השניות האלה מאחורי המסכה שלו, תאום סודי שהוא נושא לנצח, פנים של כוח ותשוקות מעוותות ללא מעצורים על ידי החוקים והערכים של ציוויליזציה דמוקרטית וחברה חופשית של שווים: פני לבו של טראמפ חושך, אל-בגדדי.
אז כתבתי ב-28 באוקטובר 2019; ולכן אני חייב לכתוב עכשיו על פניו הסודיות של ביידן ולב החושך, אבו איברהים אל-האשימי אל-קורישי, המקושר כעת לנצח כדמויות של טרור, גמול רצחני,
אכזריות.
הטרור הממלכתי והאימפריאליזם פגשו את הטרור העדתי כארגונים של אלימות וכוח ממוסדים; אנחנו יכולים רק לקוות עכשיו שהם יזהו את דמותם התאומה בראי המוות שמלחמה ומעשי כוח ואלימות מתמודדים איתה, ויתרחקו מהתהום שמאיים לכלות את כולנו.
כפי שאמר קן קסי בנאומו ההיסטורי למחאת שלום נגד המלחמה בווייטנאם שתועד ברומן של טום וולף The Electric Kool-Aid Acid Test; “הדרך לסיים את המלחמה היא פשוט להתרחק ולהגיד לעזאזל. פשוט תסתלק ותגיד תזדיין.”
Arabic
5 أبريل 2024 إسرائيل الآن دولة خارجة عن القانون: قضية تفجير القنصلية
وبقصف القنصلية، أصبحت إسرائيل الآن دولة خارجة عن القانون تتخلى عن الحصانة الدبلوماسية كمبدأ من مبادئ القانون الدولي، وكلاهما استعراض للقوة وإرهاب يسعى إلى عزل فلسطين عن الدعم في حملة التطهير العرقي والإبادة الجماعية المستمرة منذ ذلك الحين. 7 أكتوبر وتعميم الصراع كاستراتيجية للغزو الإمبراطوري والسيطرة على المنطقة بأكملها.
ولماذا لا، فأميركا لم تسن قانون المقاطعة وسحب الاستثمارات وفرض العقوبات، ولم ترسل أسطولاً لتحطيم الحصار المفروض على المساعدات الإنسانية لغزة، ولم تدمر الطائرات والدبابات والمدفعية وغيرها من وسائل ارتكاب جرائم حرب، ولم تتهم نتنياهو وإسرائيل؟ المتآمرين عليه بارتكاب جرائم ضد الإنسانية ودعا إلى تغيير النظام، وبدلا من ذلك أرسل معدات حربية وعرقل الأمم المتحدة من القيام بأي من هذا أو من إرسال قوة لحفظ السلام؟
لقد جعلتنا الإبادة الجماعية جو جميعنا متواطئين في جرائم إسرائيل؛ الإبادة الجماعية والتطهير العرقي وجرائم الحرب والجرائم ضد الإنسانية، وقد تخلت أمريكا عن فكرة حقوق الإنسان العالمية.
أصبح هذا العمل الجديد من التعطيل والكسر في النظام الدولي ممكنًا بفضل لفتة الحصانة الكبرى التي قدمها بايدن يوم الهجوم، حيث مصافحة أكبر صفقة أسلحة مع إسرائيل منذ بداية حرب غزة؛ بما في ذلك خمسون طائرة جديدة من طراز F-15 وثلاثين صاروخًا من طراز AIM-120 وأدوات قصف دقيقة تبلغ قيمتها الإجمالية حوالي 180 مليار دولار. لقد خاننا بايدن، إذ تحدث عن السلام علناً وخطط للحرب سراً.
وكما عبرت منظمة “المشجعون من أجل التغيير” عن ذلك في أنشودة رائعة؛ الإبادة الجماعية جو يجب أن تذهب.
يبدأ العالم الآن في سباق نحو قاع انحطاطنا وتجريدنا من إنسانيتنا، حيث تومض شموع إنسانيتنا واحدة تلو الأخرى وتنطفئ. وبعد قرن من الآن لن يتذكر أو يتخيل أحد أن القوة لا تصنع الحق، أو أننا نحن البشر كنا أكثر من مجرد أسياد وعبيد.
وهذا يجب علينا أن نقاومه، بما يتجاوز الأمل في النصر أو حتى البقاء.
وكما كتب باتريك وينتور في صحيفة الغارديان، في مقال بعنوان إيران تتعهد بالانتقام بعد مقتل جنرالين في الغارة الإسرائيلية على القنصلية السورية:
قُتل عدة أشخاص في غارة جوية، من بينهم قائد الحرس الثوري محمد رضا زاهدي ونائبه؛ توعدت إيران بالانتقام بعد أن دمرت الطائرات الحربية الإسرائيلية القنصلية الإيرانية في دمشق، مما أسفر عن مقتل 11 شخصًا على الأقل، من بينهم قائد كبير في قوة القدس التابعة للحرس الثوري الإيراني.
ووصف زعماء إيران في طهران استهداف البعثة الدبلوماسية في وقت متأخر من يوم الاثنين بأنه غير مسبوق وتوعدوا برد قاس.
وقالت إيران إن العديد من الدبلوماسيين الذين خدموا لفترة طويلة قتلوا إلى جانب العميد محمد رضا زاهدي ونائب زاهدي الجنرال حاج رحيمي. كما أفادت الأنباء أن العميد حسين أمير الله، رئيس أركان قوة القدس في سوريا ولبنان، كان من بين الضحايا.
وقال المرصد السوري لحقوق الإنسان، ومقره المملكة المتحدة، إن 11 شخصا قتلوا في الهجوم.
وقال وزير الخارجية الإيراني حسين أمير عبد اللهيان: “نعتبر هذا العدوان انتهاكا لجميع الأعراف الدبلوماسية والمعاهدات الدولية.
وأضاف أن “بنيامين نتنياهو فقد توازنه العقلي تماما بسبب الإخفاقات المتتالية في غزة وفشله في تحقيق أهدافه الصهيونية”.
وقال سفير إيران لدى سوريا، حسين أكبري، إن رد إيران على الضربة سيكون “بنفس الحجم والقسوة”.
وأضاف أن القنصلية في العاصمة السورية تعرضت لقصف بستة صواريخ أطلقتها طائرات إف-35. وأضاف أنه لا يزال يتم التعرف على الجثث تحت الأنقاض.
وتعهد أكبري، الذي كان يعمل في السفارة القريبة، بأن إيران ستواصل دعم الفلسطينيين في غزة، ولم يكن لديه أي خوف من الحكومة الإسرائيلية. لكن الهجوم يمثل اختبارا لإيران، التي ستشعر بالحاجة إلى الرد بينما تظل حريصة على تجنب جر نفسها إلى صراع مفتوح شامل مع إسرائيل.
وأظهرت مقاطع فيديو بثها التلفزيون الرسمي الإيراني دخانا يتصاعد من أنقاض مبنى سوي بالأرض بالكامل. وعلم إيراني معلق على عمود أمام الأنقاض. وتضررت السيارات القريبة بسبب سقوط البناء.
وشنت إسرائيل ضربات متتالية على القادة العسكريين الإيرانيين والسوريين في لبنان وسوريا منذ ما قبل الصراع الأخير في غزة، لكن هذه كانت واحدة من أكثر الهجمات جرأة.
وأطاحت الضربة التي وقعت بعد ظهر يوم الاثنين بشخصية رئيسية في التسلسل الهرمي العسكري الإيراني. تولى زاهدي قيادة وحدات من فيلق القدس – المخابرات الخارجية السرية للحرس الثوري والجناح شبه العسكري – في لبنان وسوريا، وكان من الممكن أن يكون شخصية حاسمة في علاقة طهران مع حزب الله والرئيس السوري بشار الأسد.
وكان من الممكن أن يكون زاهدي في قلب عملية إمداد حزب الله بالصواريخ الإيرانية الصنع، وقد فرضت عليه الولايات المتحدة عقوبات منذ عام 2010.
وفي السابق، كان يشغل منصب رئيس القوات الجوية الإيرانية والمجموعة
لقوات الثانية، فضلاً عن لعب دور في سحق الاحتجاجات في إيران عام 2019.
وزار وزير الخارجية السوري، فيصل مقداد، موقع هجوم يوم الاثنين وتعهد بأن القوات الإسرائيلية لن تكون قادرة على الإضرار بالعلاقات بين إيران وسوريا.
وتأتي الغارة في أعقاب زيادة ملحوظة في أعمال العنف بين إسرائيل وحزب الله على الحدود الإسرائيلية اللبنانية منذ هجوم حماس في 7 أكتوبر، بالإضافة إلى استئناف الهجمات العنيفة التي تشنها الميليشيات المدعومة من إيران على المواقع الأمريكية والإسرائيلية في العراق.
وأفاد المرصد السوري لحقوق الإنسان أن الغارات الإسرائيلية في سوريا، الجمعة الماضي، أسفرت عن مقتل 53 شخصا، بينهم 38 جنديا وسبعة أعضاء في حزب الله. وقال المرصد إن هذا هو أعلى عدد من القتلى في صفوف الجيش السوري في الضربات الإسرائيلية منذ بدء الحرب بين إسرائيل وحماس في أكتوبر.
ورأى البعض أن الغارة كانت ردا على طائرة بدون طيار، أطلقت على ما يبدو من العراق، وضربت مبنى في قاعدة بحرية في مدينة إيلات بأقصى جنوب إسرائيل في وقت مبكر من صباح الاثنين. لكن زاهدي كان سيظل على قائمة الاغتيالات الإسرائيلية لبعض الوقت.
وكقاعدة عامة، لا تعلق إسرائيل على عمليات الاغتيال التي تقوم بها، لكن وسائل الإعلام الإيرانية لم تحاول إخفاء فقدان مثل هذه الشخصية البارزة.
وفي العام الماضي، قتلت إسرائيل سيد رضا الموسوي، رئيس الخدمات اللوجستية للحرس الدولي في بلاد الشام.
وقالت الولايات المتحدة إنها على علم بالتقارير المتعلقة بالهجمات على البعثة الدبلوماسية الإيرانية، لكن ليس لديها أي تعليق. وقالت الأمم المتحدة إنها تشعر بقلق بالغ إزاء هذه التقارير لكنها ستعلق بشكل كامل في وقت لاحق.
وقال علي فايز، كبير المستشارين في مجموعة الأزمات الدولية: “في سوريا، نفذت إسرائيل العديد من الضربات، مع التركيز بشكل خاص على نقل الأسلحة. لقد حدث استهداف مباشر لأفراد الحرس الثوري الإيراني، ولكن باعتباره استثناءً وليس قاعدة. ضربة اليوم مهمة سواء بالنسبة للأفراد الذين قتلوا أو للموقع”.
قد تكمن أهمية الحادث على المدى الطويل في اعتبار إيران للغارة الجوية هجومًا على الأراضي الإيرانية، وهو ما قد يمثل تصعيدًا.
ومن المرجح أن تراقب طهران عن كثب الرد الأمريكي وتراقب أي علامات على موافقة الرئيس جو بايدن على الهجوم – أو إذا تم إخطاره ببساطة عندما بدأ. وقد صنفت الولايات المتحدة فيلق القدس كقوة إرهابية، لكن الدبلوماسيين الأمريكيين كانوا يعملون بجد لتجنب تصعيد حرب غزة إلى صراع أوسع نطاقا مباشرة بين إيران وإسرائيل.
إن اغتيالات العميد محمد رضا زاهدي، والجنرال حاج رحيمي، والعميد حسين أمير الله ليست فريدة من نوعها باعتبارها جرائم حرب أصبحت أمريكا متواطئة فيها بأوامر من الإبادة الجماعية جو بايدن، وتعكس تاريخًا مظلمًا يتضمن اغتيالنا للسلفادور. أليندي رئيس تشيلي ومحاولات اغتيال فيدل كاسترو من كوبا وباتريس لومومبا من الكونغو.
وكما كتبت في رسالتي بتاريخ 2 أغسطس 2022، أمريكا ترد على الإرهاب والموت بالإرهاب والموت: دراسة مقارنة لثلاثة اغتيالات؛ يقف بايدن أمام مسرح العالم وشاهد التاريخ، ويعلن بفخر متعجرف أنه أمر باغتيال عدو للدولة بلا أسنان منذ فترة طويلة ولا علاقة له بأي تهديد نشط، وهو صياد أبيض عظيم يعرض رأس الوحشي. الوحش الذي ذبحه من أجلنا جميعًا، ولا يرى شيئًا مخزيًا أو خطأً كبيرًا في هذا.
لكي أكون واضحا، أنا لست صديقا للثيوقراطية، ولا لأي نظام ينتهك مبدأ الدولة العلمانية. من يقف بين كل واحد منا وبين اللانهائي لا يخدم أيًا منهما.
لا يستطيع أحد أن يجادل في أن الظواهري كان عدواً لأميركا، والديمقراطية، وحقوق الإنسان العالمية، والبشرية جمعاء. ولا أن سياستنا المتمثلة في اغتيال الأشخاص المزعجين، حتى أولئك الأشرار ومرتكبي الفظائع والجرائم الإرهابية، هي تخلي ضمني عن مبادئ العدالة العادلة والمتساوية بموجب القانون وحقوق الإنسان العالمية التي ترتكز عليها أمريكا والديمقراطيات الأخرى. تم تأسيسها، وربما حتى اعترافًا علنيًا بأن كل مُثُلنا هي أكاذيب، وأن أولئك الذين يمسكون بالسلطة في أمريكا فقط الخوف والقوة لهما معنى وحقيقتان.
أمام أي محكمة تمت محاكمته؟ وأين هو خط الاختلاف بين رئيس الولايات المتحدة الذي يأمر باغتيال عدو للدولة والشرطي الذي يقتل مواطنًا أسود مع الإفلات من العقاب دون سبب سوى إرهاب مجتمع السود وفرض التفوق الأبيض المنهجي؟
إن سيكوباتية السلطة وقوى الخوف والسلطة والولادة القسرية المتكررة هي حالات عنف مجسدة. هذه حقيقة، أيها الأصدقاء، يجب أن نعترف بها إذا أردنا أن نجد مهربًا منها.
لماذا اغتالنا مؤلف 911 ولم نقتل مؤلف انتفاضة 6 يناير؟ وهنا تصبح حدود العضوية والغيرية حاسمة، ومن المفيد مقارنة هذا القتل خارج نطاق القانون مع عرض الرئيس بايدن السابق للانتقام والإرهاب كمسرح سياسي، ومع جريمة الحرب التي قام بها مهرج الإرهاب، الخائن ترامب، بزعزعة استقرار الحركة الديمقراطية. في جميع أنحاء الشرق الأوسط.
كما كتبت في رسالتي في فبراير
4 يناير 2022، وصمة عار القسوة: اغتيال أبو إبراهيم الهاشمي القريشي؛ لإعادة صياغة السطر من هاملت وستار تريك في الموسم الأول، الحلقة 13، ضمير الملك؛ هناك وصمة عار على درعك أيها الرئيس بايدن.
لقد رددنا على الإرهاب والموت بالإرهاب والموت، وهذا أمر مأساوي ومخجل في نفس الوقت. القوة لا يمكنها الرد على القوة، ولا معالجة عيوب إنسانيتنا.
كما كتب لشبكة سي إن إن بقلم باربرا ستار وأورين ليبرمان وجيريمي هيرب وإياد كردي؛ “كانت هذه أكبر غارة أمريكية في البلاد منذ عملية 2019 التي قتلت زعيم داعش أبو بكر البغدادي.
وتحدث بايدن من البيت الأبيض صباح الخميس ليعلن أن العملية أخرجت “زعيمًا إرهابيًا كبيرًا من ساحة المعركة”.
وقال بايدن من قاعة روزفلت: “بفضل شجاعة قواتنا، لم يعد هذا الزعيم الإرهابي الرهيب موجودا”. وأضاف: “مع العلم أن الإرهابي اختار أن يحيط نفسه بالعائلات، بما في ذلك الأطفال، فقد اخترنا مواصلة غارة القوات الخاصة مع مخاطر أكبر بكثير على شعبنا بدلاً من استهدافه بضربة جوية”.
بين الحين والآخر يذكرنا بايدن جميعًا بأنه كان من بين المتعاونين الرئيسيين في غزو بوش للعراق باعتباره غزوًا إمبرياليًا ونهبًا استعماريًا للاستيلاء على المورد الاستراتيجي للنفط الذي تحافظ أمريكا من خلاله على الهيمنة العالمية على الثروة والقوة والامتيازات، وهو الإدمان الذي لا يطاق. سيؤدي إلى انقراض الجنس البشري كنوع، وفي التصريح من خلال القانون الوطني بحالة جهنمية من القوة الوحشية والمراقبة الشاملة والسيطرة على الفكر، والتي لم تتجاوزها سوى محرقة شين جين بينغ للأويغور في شينجيانغ، والتي مكنت سرقة حرياتنا في تاريخنا، بما في ذلك عهد مكارثي، ونظام التعذيب الأكثر غرابة واستهجانًا، والأكثر شهرة في الجرائم ضد الإنسانية التي ارتكبت في غوانتانامو والسجون السرية الأخرى للأعداء السياسيين للنظام وحكم القلة والبلوتوقراطيين والسياسيين. سارقي الشركات البارونات، بما في ذلك حتى الهستيريا المروعة لمحاكمات ساحرة سالم.
مرة أخرى، أثبت أبطالنا وأبطالنا أن أقدامهم من طين، وإنني أشعر بالأسى على فشل الرؤية الأخلاقية والإدمان على السلطة واستخدام القوة والعنف من قبل الرئيس بايدن وحكومتنا وأمريكا كضامن لحقوق الإنسان العالمية. منارة أمل للعالم.
في هذا اليوم، وفي كثير من الأحيان، لم تصل نار شعلة الحرية البروميثيانية، التي تضيء أبواب أمتنا في ميناء نيويورك، عبر البحار البرية إلى الشواطئ الأجنبية. وهذه مأساة كبيرة، وهي مأساة لنا، ويجب علينا الرد عليها.
إن مقتل أبو إبراهيم الهاشمي القرشي وعائلته نتيجة الغارة الأمريكية على منزله، وليس الاعتقال بسبب جرائم يمكن إثباتها في محكمة قانونية، بل الاغتيالات السياسية، يتم مقارنتها بحق في وسائل الإعلام باغتيال سيدنا عيسى. أبو بكر البغدادي على يد ترامب. وهذا يضع بايدن وترامب على مستوى متساوٍ من اللاأخلاقية الإجرامية وإرهاب الدولة.
كما أنها تولد أمام مرحلة العالم والتاريخ تكافؤاً أخلاقياً بين داعش وأمريكا، كما يقصد أعداؤنا باستفزازاتهم استراتيجية نزع شرعية النظام. أنا أستخدم هذا بنفسي كناشط ديمقراطي، لأن فن الثورة يدور حول المطالبة بالأرضية الأخلاقية العالية ونزع شرعية السلطة والسيطرة على السرد.
إن إرسال الجيوش والشرطة لفرض الفضيلة من خلال العنف والقمع ليس شرًا فحسب، بل إنه غبي أيضًا؛ لأنه يلعب في أيدي العدو. وكما يعلمنا شكسبير في هنري الخامس؛ “عندما يلعب التسامح والقسوة لصالح المملكة، فإن اللاعب اللطيف هو الفائز الأسرع.”
ولا تزال هناك اختلافات ملحوظة بين بايدن وترامب، وبين أهداف وقيم ومُثُل الديمقراطيين والجمهوريين، وبينهم الجنون والخيانة. لكن اليوم أصبحت تلك الاختلافات فجأة وبشكل مروع أكثر ضيقا، وأخشى أن نحتاج إلى أكثر من ثقب الإبرة كنافذة لمستقبل أفضل.
كما كتبت في رسالتي بتاريخ 28 أكتوبر 2019، ترامب والبغدادي: حياة وتأملات متوازية؛ إن القوى الشخصية والتاريخية التي تخلق الطغاة والوحوش بيننا كانت بمثابة دراسة مدى الحياة لي، وجوانب من الفضول فيما يتعلق بأصول وطبيعة الشر الناتج عن صدمات الطفولة الأولية في مذبحة الخميس الدامي التي أمر بها رونالد ريغان ضد احتجاج طلابي من أجل السلام. في بيركلي عام 1969 عندما كنت في التاسعة من عمري، وكنت على وشك الإعدام في البرازيل عندما كنت في الرابعة عشرة من عمري عندما كنت أدافع عن أطفال الشوارع من صائدي الجوائز من الشرطة، وهو ما يشبه أعمال موريس بلانشو في يونيو 1944 على يد النازيين ودوستويفسكي في عام 1849 على يد الشرطة القيصرية، بناءً على معلومات من جيرزي كوسينسكي. رواية الطائر الملون والتي تركز على الدراسة الكلاسيكية لأدولف هتلر من خطاباته وكتاباته، الإله السيكوباتي لروبرت جي إل وايت، وكلاهما قرأتهما خلال المدرسة الثانوية. وهكذا أصبحت مفتونًا بتقاطعات الأدب والفلسفة والتاريخ والص
علم النفس، واخترت أصول الشر كمجال دراستي مدى الحياة.
وبينما يحتفل العالم بمقتل البغدادي، الطاغية والوحش، ويدعي ترامب أن الفضل في هذا هو النصر الوحيد لإدارته، كما لو كان ذلك من أجل رأس حيوان خطير أطلق عليه مرشد سياحي النار بينما كان يستمتع بالكوكتيلات في معسكر الصيد. قد يكون من المثير للاهتمام مقارنة الحياة والأساليب والأهداف المتوازية لترامب والبغدادي.
إن الدراسة النفسية والتاريخية الكاملة لترامب والبغدادي كشخصيتين للإرهاب الفاشي والجنون على نطاق سياسي عالمي في سياق الصراعات الحضارية سوف تتطلب كتابا ذا أبعاد توراتية ومنح دراسية على مستوى الأطروحات مثل عمل وايت الرائع عن هتلر. وأشير هنا فقط إلى بعض الاصطفافات والتطابقات الواضحة؛ كل من ترامب والبغدادي مصابان بجنون العظمة ومرضى نفسيين، وقد استولوا على السلطة من خلال التلاعب بأولئك الذين اعتبروا أنفسهم ضحايا وقاموا بسهولة بتجريد الآخرين من إنسانيتهم لتغيير وضعهم، وذلك باستخدام تعطيل الأعراف وإعادة تصور الواقع من خلال الأكاذيب والتضليل لتشكيل التاريخ. أنظمة إرهاب الدولة وحملات التطهير الديني والعرقي وكراهية النساء الأبوية والعنف الجنسي ضد المرأة.
لدينا وفرة من المعلومات عن ترامب. يعد كتاب الدكتور جاستن فرانك “ترامب على الأريكة والحالة الخطيرة لدونالد ترامب: 27 طبيبًا نفسيًا وخبراء في الصحة العقلية يقيمون رئيسًا” بقلم باندي إكس لي، موارد ممتازة، ولا سيما تسليط الضوء على علاقة ترامب المثيرة مع ابنته، وأوهام العنف والسلطة والتي ترجع جذورها إلى علاقة طفولته مع والده المستبد والمسيء، وعدم قدرته على حب الآخرين أو التعاطف معهم نتيجة تخلي والدته عنه.
الأكاذيب المرضية، وضعف السيطرة على الانفعالات، والأوهام والأوهام العظيمة تكمل صورة الشخصية النرجسية والمفترس السيكوباتي. ولا يستطيع ترامب التمييز بين الحقيقة والأكاذيب والأوهام؛ إن جنونه وعقله الطفولي الضعيف، ونوبات الغضب والغضب الذهاني، وتنمر ونرجسية الطفل المدلل، لا يعفيه من المسؤولية عن أفعاله، أو أفعال العصابة الخائنة من المفترسين الجنسيين والفاشيين الذين جمعهم حوله.
إن الطريقة التي يتم بها التعبير عن جنون ترامب الخاص في سياستنا الوطنية هي رعب يمكن وصفه بدقة؛ يُترجم خوفه من التلوث وتثبيت البراز إلى حملته المميزة ضد الآخرين غير البيض وسياسة التطهير العرقي وإرهاب الدولة العنصري، وتحول كرهه للنساء إلى موجة أبوية من الحرمان القانوني من الحقوق الإنجابية للمرأة، وغروره الهش، وارتباك الهوية، والحاجة إلى الانتباه إلى حكم المسيرات الشبيهة بنورمبرغ، وزراعة المستبدين الحقيرين، والانتقام المهووس ضد أي شخص يرفض تقديم العبادة والخضوع.
قبل كل شيء، ما يوحد ترامب وهتلر والبغدادي، كوحوش وطغاة يعكسون بعضهم البعض وكشخصيات متوازية وقوى تاريخية، هو نظرية السياسة كمسرح للقسوة والحكومة كفن أداء.
لأدائهم القيادي كمهرجين الرعب والجنون يقدمون صورًا معاكسة لعهد الإمبراطور الروماني الذي وصفه أنتونين أرتو بذكاء ومكر في روايته العظيمة هيليوغابالوس؛ أو، الفوضوي المتوج، الشخصية التي عطلت الأعراف كعامل للتغيير والفوضى لتحويل مجتمع خامل ومتحجر، في حين عمل ترامب والبغدادي كشركاء في رد الفعل لإعادتنا إلى حضارة ثيوقراطية للملوك الكهنة من قبل اختراع الديمقراطية.
هنا أشير إلى أنه عندما أستخدم كلمة الحضارة، فإنني لا أفعل ذلك بالمعنى الأثري، ولكني أشير إلى تاريخ محدد نتقاسمه الآن جميعًا ولدنا في محاكمة سقراط، ومنتدى أثينا، والديموس كذات. – نظام المساءلة الذي يكون فيه جميع المواطنين مالكين متساوين للدولة وضامنين لحقوق بعضهم البعض.
ولا يستطيع ترامب التمييز بين الحقيقة والأكاذيب والأوهام؛ إن جنونه وعقله الطفولي الضعيف، ونوبات الغضب والغضب الذهاني، وتنمر ونرجسية الطفل المدلل، لا يعفيه من المسؤولية عن أفعاله، أو أفعال العصابة الخائنة من المفترسين الجنسيين والفاشيين الذين جمعهم حوله.
يزعم ترامب أنه قتل صورته المظلمة وظله الذاتي من خلال ادعاءه الكاذب بالنصر الذي حققته استخباراتنا وأجهزتنا العسكرية؛ لكن التاريخ سيشهد دائمًا هذا الوجه الثاني خلف قناعه، وهو التوأم السري الذي يحمله إلى الأبد، وجه السلطة والرغبات الملتوية غير المقيدة بقوانين وقيم الحضارة الديمقراطية والمجتمع الحر المتساوي: وجه قلب ترامب. الظلام يا البغدادي.
لذلك كتبت بتاريخ 28 أكتوبر 2019؛ ولذلك يجب أن أكتب الآن عن وجه بايدن السري وقلب الظلام، أبو إبراهيم الهاشمي القريشي، المرتبط الآن إلى الأبد كشخصيات إرهاب، وانتقام قاتل،
والقسوة.
لقد واجه إرهاب الدولة والإمبريالية الإرهاب الطائفي كمنظمات للعنف المؤسسي والسلطة؛ ولا يسعنا الآن إلا أن نأمل أن يتعرفوا على صورتهم التوأم في مرآة الموت التي تواجهنا بها الحرب وأعمال القوة والعنف، وأن يبتعدوا عن الهاوية التي تهدد باستهلاكنا جميعًا. وكما قال كين كيسي في خطابه التاريخي أمام مظاهرة سلمية ضد الحرب في فيتنام والمسجل في رواية توم وولف “اختبار حمض التبريد الكهربائي”؛ “إن الطريقة لإنهاء الحرب هي مجرد الابتعاد والقول اللعنة عليها. فقط ابتعد وقل اللعنة
Fast on the heels of the two week Israeli orgy of destruction of al Shifa hospital with its brutal murders, rapes, and torture of both doctors and patients, comes the twin horrors of Israel’s bombing of the World Central Kitchen food convoy and deaths of seven humanitarian aid workers and the bombing of a foreign consulate.
This is Israel’s response to our victorious Red Sea Campaign of counter-blockade versus the Israeli blockade of humanitarian aid to Gaza, which was a total failure for them both in military and political terms despite American drone bombings of liberation forces sites in Yemen.
Here Genocide Joe tried and failed to kill us in defense of Israel’s blockade and policy of using famine and denial of medical aide in this campaign of genocide and ethnic cleaning of Palestine.
This makes Biden the second American President who has tried to kill me personally, though Reagan was only Governor of California when he ordered the police to open fire on the students protesting the Occupation of Palestine and the University’s investments in Israel, Bloody Thursday May 15 1969 in People’s Park Berkeley.
Though the American airstrikes on our drone launch sites did nothing whatever to discourage us and destroyed abandoned and unmanned locations (you didn’t think I’d use the same trick twice now did you?), one did blow up a shed where some lads had stored the spray paints they’d been using to decorate the local urinals with images of Biden and Netanyahu. We know who the enemy is.
And because the enemies of humanity could not silence us and others who stand in solidarity with the people of Palestine as guarantors of our universal human rights, enemies who speak with the only language they understand, that of terror, cruelty, dehumanization, erasure, and brutal repression of dissent, they murdered a convoy of humanitarian aid workers bringing food to starving children. This was by design, and had the intended effect as World Central Kitchen has withdrawn from Gaza.
Where did Israel learn the use of such terror?
From Hitler and Franco, who tested and codified their new model of conquest named Total War and characterized by crimes against civilian populations in the destruction of Guernica, and both the Spanish Civil War and all the horrors that came afterward.
O Israel, is this how you bring Tikkun Olam, Repair of the World?
America, is this how we stand in solidarity and liberation struggle with the “huddled masses yearning to be free”?
As written by Sam Jones in The Guardian, in an article entitled Gaza aid convoy strike: what happened and who were the victims? Seven World Central Kitchen workers died after a strike on their vehicle in Deir al-Balah; “What do we know about what happened outside the Deir al-Balah warehouse in Gaza?
Seven aid workers trying to deliver much-needed food to Gaza were killed in an Israeli strike in the city of Deir al-Balah on Monday night. The Israeli government confirmed its military had carried out “an unintended strike”, hours after World Central Kitchen (WCK), an international charity that has brought hundreds of tonnes of food aid into Gaza, said the Israel Defense Forces (IDF) were responsible.
WCK said the workers – three Britons, a Palestinian, a US-Canadian dual citizen, a Pole and an Australian – had been travelling in two armoured cars bearing the charity’s logo, and a “soft-skin vehicle”.
“Despite coordinating movements with the IDF, the convoy was hit as it was leaving the Deir al-Balah warehouse, where the team had unloaded more than 100 tonnes of humanitarian food aid brought to Gaza on the maritime route,” the charity said in a statement.
Israeli defence sources told Haaretz that the aid workers’ vehicles had been hit three times by missiles fired from a drone because of erroneous suspicions that a terrorist was travelling with the convoy.
Haaretz also reported that some of the passengers left their vehicle after it was hit by the first missile and climbed into another car, which was then hit by a second missile. The third car in the convoy, which approached to pick up the occupants of the second car, was hit by a third missile. The strike killed all of the WCK workers in the convoy.
WCK has paused its operations in the region while it decides on future activities.
Who were the victims?
The Guardian understands two of the three British aid workers to be James Henderson, 33, from Penryn, Cornwall, and John Chapman, 57, who was born in Aylesbury, Buckinghamshire. The BBC reported the third Briton as James Kirby.
The Australian government named one of those killed as Zomi Frankcom, a 43-year-old Melbourne-born aid worker. It said it confirmed her death with “overwhelming sadness”, adding that “her tireless work to improve the lives of others should never have cost Ms Frankcom her own”.
Frankcom’s family described her as “a kind, selfless and outstanding human being [who] travelled the world helping others in their time of need”.
The Polish victim was named by the country’s foreign minister as Damian Sobol.
“Our brave compatriot, Damian Sobol from the city of Przemyśl helped those in need in Gaza, where a humanitarian crisis is taking place,” Radosław Sikorski said in a video published on X.
“He was killed in an attack for which the Israeli army claimed responsibility,” Sikorski added, saying he would hold a phone call with his Israeli counterpart, Israel Katz.
Saif Issam Abu Taha, 25, was identified by relatives and hospital workers as the Palestinian aid worker killed.
His brother, Ahmed Abu Taha, confirmed he had worked for World Central Kitchen as a driver since the beginning of the year. “He was a dedicated young man,” his brother said.
Another brother described Taha to the New York Times as an enterprising man who spoke good English and had worked in his father’s business.
The last time he saw his brother, he told the newspaper, he and others were so excited to about getting to unload the desperately needed food, it was “like they were going to a wedding.”
On Tuesday, WCK named US-Canada dual citizen Jacob Flickinger as the final member of the group who was killed in the attack.
What is World Central Kitchen and what has it been doing in Gaza?
WCK was founded by a Spanish-American chef, José Andrés, in response to the 2010 Haiti earthquake. It has since grown into a global charity that has provided food to refugees at the US border as well as working in Venezuela and Ukraine.
Over the past few weeks, WCK has brought about 600 tonnes of food and aid to northern Gaza using a maritime aid corridor that was opened last month. The charity says it has so far provided Palestinians facing starvation with more than 43m meals that have been delivered by land, air and sea.
How bad is the aid situation for Palestinians in Gaza?
At the end of February, the UN said at least 576,000 people in Gaza – a quarter of its population – were “one step away from famine”. In mid-March, the Integrated Food Security Phase Classification – a group that includes the World Food Programme and the World Health Organization – said 1.1 million people, half of Gaza’s population, were facing famine.
Martin Griffiths, the UN’s top relief coordinator, said on X at the time: “The international community should hang its head in shame for failing to stop it … We know that once a famine is declared, it is way too late.”
Aid agencies’ efforts to get humanitarian assistance to where it is most needed have been severely hampered by a combination of logistical obstacles, a breakdown of public order and lengthy bureaucracy imposed by Israel. The number of aid trucks entering the territory by land over the past five months has been far below the 500 a day that entered before the war.
How have people reacted?
In a statement on Tuesday, Israel’s prime minister, Benjamin Netanyahu, said: “Unfortunately over the last day there was a tragic incident of an unintended strike of our forces on innocent people in the Gaza Strip.” He continued: “This happens in wartime. We are thoroughly looking into it … and will do everything to ensure it does not happen again.”
The IDF said it was “conducting a thorough review at the highest levels to understand the circumstances of this tragic incident”.
Andrés said he was heartbroken by his colleagues’ death and called on the Israeli government to “stop this indiscriminate killing … [and] stop restricting humanitarian aid, stop killing civilians and aid workers, and stop using food as a weapon”.
The British government summoned the Israeli ambassador over the deaths, which the UK’s foreign secretary, David Cameron, said were “completely unacceptable”.
Cameron added: “Israel must urgently explain how this happened and make major changes to ensure safety of aid workers on the ground.”
The Australian foreign minister, Penny Wong, said the death of any aid worker was “outrageous and unacceptable” and said the government was seeking “a thorough and expeditious review” as well as “full accountability for these deaths” from the Israeli government.
The Polish foreign ministry expressed its condolences to Sobol’s family, adding: “Poland does not agree to the lack of compliance with international humanitarian law and the protection of civilians, including humanitarian workers.”
The US secretary of state, Antony Blinken, said American diplomats had already spoken to the Israeli government and urged “a swift, thorough and impartial investigation to understand exactly what happened”.
Canada’s foreign minister, Mélanie Joly, said she had been “horrified” to hear of the deaths, which included a dual Canadian-US citizen.
“Canada expects full accountability for these killings and we will convey this to the Israeli government directly,” she said. “Strikes on humanitarian personnel are absolutely unacceptable.”
Spain’s prime minister, Pedro Sánchez, said he was appalled by the deaths and called on the Israeli government to “clarify the circumstances of this brutal attack as soon as possible”.
As written by Bethan McKernan in The Guardian, in an article entitled Israel accused of targeting aid convoy ‘car by car’ as pressure grows over Gaza tactics; “Israel is facing mounting international pressure to justify its conduct in the war in Gaza as the bodies of six foreign aid workers killed in a drone attack were repatriated to their families.
Seven members of World Central Kitchen (WCK) were killed when a drone repeatedly hit their convoy of three cars, which were clearly identified as belonging to the charity, after it left an aid warehouse in the central town of Deir al-Balah on Monday night.
WCK’s founder, the chef José Andrés, said the Israel Defense Forces (IDF) had targeted the convoy “systematically, car by car”, even though they were in touch with WCK and were aware of the aid workers’ movements.
“This was not a bad luck situation where, ‘oops’, we dropped the bomb in the wrong place,” he told Reuters. “Even if we were not in coordination with the IDF, no democratic country and no military can be targeting civilians and humanitarians.”
Israel’s prime minister, Benjamin Netanyahu, and the IDF have apologised for the killings, and said that an investigation was under way. Israel’s defence minister, Yoav Gallant, said on Tuesday that Israel would open a “joint situation room” with international groups to enable better coordination of aid distribution.
The circumstances surrounding the killings have renewed scrutiny of Israel’s targeting methods and decision-making process in ordering air and drone strikes. According to a report in the Israeli newspaper Haaretz, the convoy did not contain any suspected militants and had been travelling along a route pre-approved and coordinated with the Israeli military.
More than 200 aid workers in the territory have been killed in nearly six months of conflict, along with scores of medical staff, journalists and civil response workers. The Guardian reported on Wednesday that IDF officials had permitted large numbers of Palestinian civilians to be killed in “dumb” bomb strikes targeting even low-level Hamas and Palestinian Islamic Jihad militants, based on what intelligence sources said was an AI-driven system that in many cases risked “attacking by mistake”.
The Palestinian death toll in the conflict reached 33,000 people on Wednesday, according to the health ministry in the Hamas-run territory, which does not differentiate between civilians and combatants. With many bodies still trapped under the rubble of destroyed buildings, the true figure is likely to be higher.
WCK named the seven victims as the Palestinian driver Saif Issam Abu Taha, 25; Britons John Chapman, 57, James Henderson, 33, and James Kirby, 47, who were working for the charity’s security team; and aid workers Lalzawmi (Zomi) Frankcom, 43, an Australian national; Jacob Flickinger, 33, a dual American-Canadian citizen; and Damian Sobol, 35, a Polish national.
Abu Taha’s remains were handed over to his family for burial in Gaza on Wednesday, and the other bodies were driven into Egypt through the Rafah crossing, now the Palestinian territory’s sole connection to the outside world, to be flown home.
The victims’ governments, as well as Palestinian officials and Spain, Andrés’s birthplace, have demanded a full and transparent investigation, with some voicing particular anger at Netanyahu’s explanation that “this happens in wartime’’.
All of the foreign victims come from countries friendly to Israel. WCK also deployed teams to help thousands of displaced Israelis in the wake of the 7 October attack by Hamas in which Israel says 1,200 people were killed and 250 abducted, triggering the war.
Spain’s prime minister, Pedro Sánchez, called Netanyahu’s remarks “unacceptable and insufficient”. He said: “We are awaiting a much stronger and more detailed clarification, after which we’ll see what action to take.”
Poland is understood to have launched its own investigation into Sobol’s death. Donald Tusk, the country’s prime minister, addressed Netanyahu and Yacov Livne, the Israeli ambassador to Poland, in a post on X, which said: “The vast majority of Poles showed full solidarity with Israel after the Hamas attack (on Oct 7).
“Today you are putting this solidarity to a really hard test. The tragic attack on volunteers and your [Netanyahu’s] reaction arouse understandable anger.”
Joe Biden, who has provided strong diplomatic and military backing for Israel’s offensive, also offered a stern rebuke on Tuesday. The US president told reporters Israel had not done enough to protect aid workers and civilians.
US rhetoric on the humanitarian crisis in Gaza has strengthened of late, but critics say Biden has opted not to use Washington’s leverage as Israel’s principal arms supplier and most important international ally to bring it to the negotiating table, or get it to increase the flow of aid to the territory’s desperate population of 2.3 million.
Famine is “projected and imminent” in the northern half of Gaza, a UN-backed report said last month, and according to Oxfam the number of people facing catastrophic levels of hunger across the territory as a whole has nearly doubled since December.
At least 27 children have died of malnutrition, according to Gaza’s health ministry.
Getting assistance to where it is needed most, particularly the northern half of the territory, has been made difficult by damaged roads, a lack of fuel, a breakdown of public order and what aid agencies have described as unnecessary bureaucratic hurdles imposed by Israel. The number of aid trucks entering the territory by land over the past six months has been far below the 500 a day that entered before the conflict.
The UN said on Wednesday it had suspended movements at night in Gaza for at least 48 hours to evaluate security issues after the killing of the WCK staff.
Israel has barred Unrwa, the main UN agency in Gaza, from making deliveries to the north after claiming several of its employees were involved in the Hamas attack that triggered the war. Other aid groups say sending truck convoys north has been too dangerous because of the military’s failure to ensure safe passage.
Negotiations intended to establish a second truce and the release of the remaining hostages have faltered repeatedly since a week-long ceasefire at the end of November.
The UN’s human rights council is expected to consider a draft resolution on Friday calling for an arms embargo on Israel, citing the “plausible risk of genocide in Gaza”. If adopted, it would mark the first time that the body has taken a position on the war.”
And this is not merely one atrocity among countless others wherein the idea of our universal human rights is degraded and subverted by state terror and tyranny, especially as imperial conquest and dominion as it is in the Occupation of Palestine in its entire seventy year history and in the horrific Gaza War now; for Israel has done this by taking mercy, compassion, our duty of care for others and the human element in decision making out of the loop in the Calculus of Fear that is war, and handed it over to artificial intelligences which are encumbered by none of these things, a glimpse of the world to come.
As written by Bethan McKernan Harry Davies in The Guardian, in an article entitled ‘The machine did it coldly’: Israel used AI to identify 37,000 Hamas targets: Israeli intelligence sources reveal use of ‘Lavender’ system in Gaza war and claim permission given to kill civilians in pursuit of low-ranking militants; “The Israeli military’s bombing campaign in Gaza used a previously undisclosed AI-powered database that at one stage identified 37,000 potential targets based on their apparent links to Hamas, according to intelligence sources involved in the war.
In addition to talking about their use of the AI system, called Lavender, the intelligence sources claim that Israeli military officials permitted large numbers of Palestinian civilians to be killed, particularly during the early weeks and months of the conflict.
Their unusually candid testimony provides a rare glimpse into the first-hand experiences of Israeli intelligence officials who have been using machine-learning systems to help identify targets during the six-month war.
Israel’s use of powerful AI systems in its war on Hamas has entered uncharted territory for advanced warfare, raising a host of legal and moral questions, and transforming the relationship between military personnel and machines.
“This is unparalleled, in my memory,” said one intelligence officer who used Lavender, adding that they had more faith in a “statistical mechanism” than a grieving soldier. “Everyone there, including me, lost people on October 7. The machine did it coldly. And that made it easier.”
Another Lavender user questioned whether humans’ role in the selection process was meaningful. “I would invest 20 seconds for each target at this stage, and do dozens of them every day. I had zero added-value as a human, apart from being a stamp of approval. It saved a lot of time.”
The testimony from the six intelligence officers, all who have been involved in using AI systems to identify Hamas and Palestinian Islamic Jihad (PIJ) targets in the war, was given to the journalist Yuval Abraham for a report published by the Israeli-Palestinian publication +972 Magazine and the Hebrew-language outlet Local Call.
Their accounts were shared exclusively with the Guardian in advance of publication. All six said that Lavender had played a central role in the war, processing masses of data to rapidly identify potential “junior” operatives to target. Four of the sources said that, at one stage early in the war, Lavender listed as many as 37,000 Palestinian men who had been linked by the AI system to Hamas or PIJ.
Lavender was developed by the Israel Defense Forces’ elite intelligence division, Unit 8200, which is comparable to the US’s National Security Agency or GCHQ in the UK.
Several of the sources described how, for certain categories of targets, the IDF applied pre-authorised allowances for the estimated number of civilians who could be killed before a strike was authorised.
Two sources said that during the early weeks of the war they were permitted to kill 15 or 20 civilians during airstrikes on low-ranking militants. Attacks on such targets were typically carried out using unguided munitions known as “dumb bombs”, the sources said, destroying entire homes and killing all their occupants.
“You don’t want to waste expensive bombs on unimportant people – it’s very expensive for the country and there’s a shortage [of those bombs],” one intelligence officer said. Another said the principal question they were faced with was whether the “collateral damage” to civilians allowed for an attack.
“Because we usually carried out the attacks with dumb bombs, and that meant literally dropping the whole house on its occupants. But even if an attack is averted, you don’t care – you immediately move on to the next target. Because of the system, the targets never end. You have another 36,000 waiting.”
According to conflict experts, if Israel has been using dumb bombs to flatten the homes of thousands of Palestinians who were linked, with the assistance of AI, to militant groups in Gaza, that could help explain the shockingly high death toll in the war.
The health ministry in the Hamas-run territory says 33,000 Palestinians have been killed in the conflict in the past six months. UN data shows that in the first month of the war alone, 1,340 families suffered multiple losses, with 312 families losing more than 10 members.
Responding to the publication of the testimonies in +972 and Local Call, the IDF said in a statement that its operations were carried out in accordance with the rules of proportionality under international law. It said dumb bombs are “standard weaponry” that are used by IDF pilots in a manner that ensures “a high level of precision”.
The statement described Lavender as a database used “to cross-reference intelligence sources, in order to produce up-to-date layers of information on the military operatives of terrorist organisations. This is not a list of confirmed military operatives eligible to attack.
“The IDF does not use an artificial intelligence system that identifies terrorist operatives or tries to predict whether a person is a terrorist,” it added. “Information systems are merely tools for analysts in the target identification process.”
Lavender created a database of tens of thousands of individuals
In earlier military operations conducted by the IDF, producing human targets was often a more labour-intensive process. Multiple sources who described target development in previous wars to the Guardian, said the decision to “incriminate” an individual, or identify them as a legitimate target, would be discussed and then signed off by a legal adviser.
In the weeks and months after 7 October, this model for approving strikes on human targets was dramatically accelerated, according to the sources. As the IDF’s bombardment of Gaza intensified, they said, commanders demanded a continuous pipeline of targets.
“We were constantly being pressured: ‘Bring us more targets.’ They really shouted at us,” said one intelligence officer. “We were told: now we have to fuck up Hamas, no matter what the cost. Whatever you can, you bomb.”
To meet this demand, the IDF came to rely heavily on Lavender to generate a database of individuals judged to have the characteristics of a PIJ or Hamas militant.
Details about the specific kinds of data used to train Lavender’s algorithm, or how the programme reached its conclusions, are not included in the accounts published by +972 or Local Call. However, the sources said that during the first few weeks of the war, Unit 8200 refined Lavender’s algorithm and tweaked its search parameters.
After randomly sampling and cross-checking its predictions, the unit concluded Lavender had achieved a 90% accuracy rate, the sources said, leading the IDF to approve its sweeping use as a target recommendation tool.
Lavender created a database of tens of thousands of individuals who were marked as predominantly low-ranking members of Hamas’s military wing, they added. This was used alongside another AI-based decision support system, called the Gospel, which recommended buildings and structures as targets rather than individuals.
The accounts include first-hand testimony of how intelligence officers worked with Lavender and how the reach of its dragnet could be adjusted. “At its peak, the system managed to generate 37,000 people as potential human targets,” one of the sources said. “But the numbers changed all the time, because it depends on where you set the bar of what a Hamas operative is.”
They added: “There were times when a Hamas operative was defined more broadly, and then the machine started bringing us all kinds of civil defence personnel, police officers, on whom it would be a shame to waste bombs. They help the Hamas government, but they don’t really endanger soldiers.”
Before the war, US and Israeli estimated membership of Hamas’s military wing at approximately 25-30,000 people.
In the weeks after the Hamas-led 7 October assault on southern Israel, in which Palestinian militants killed nearly 1,200 Israelis and kidnapped about 240 people, the sources said there was a decision to treat Palestinian men linked to Hamas’s military wing as potential targets, regardless of their rank or importance.
The IDF’s targeting processes in the most intensive phase of the bombardment were also relaxed, they said. “There was a completely permissive policy regarding the casualties of [bombing] operations,” one source said. “A policy so permissive that in my opinion it had an element of revenge.”
Another source, who justified the use of Lavender to help identify low-ranking targets, said that “when it comes to a junior militant, you don’t want to invest manpower and time in it”. They said that in wartime there was insufficient time to carefully “incriminate every target”.
“So you’re willing to take the margin of error of using artificial intelligence, risking collateral damage and civilians dying, and risking attacking by mistake, and to live with it,” they added.
‘It’s much easier to bomb a family’s home’
The testimonies published by +972 and Local Call may explain how such a western military with such advanced capabilities, with weapons that can conduct highly surgical strikes, has conducted a war with such a vast human toll.
When it came to targeting low-ranking Hamas and PIJ suspects, they said, the preference was to attack when they were believed to be at home. “We were not interested in killing [Hamas] operatives only when they were in a military building or engaged in a military activity,” one said. “It’s much easier to bomb a family’s home. The system is built to look for them in these situations.”
Such a strategy risked higher numbers of civilian casualties, and the sources said the IDF imposed pre-authorised limits on the number of civilians it deemed acceptable to kill in a strike aimed at a single Hamas militant. The ratio was said to have changed over time, and varied according to the seniority of the target.
According to +972 and Local Call, the IDF judged it permissible to kill more than 100 civilians in attacks on a top-ranking Hamas officials. “We had a calculation for how many [civilians could be killed] for the brigade commander, how many [civilians] for a battalion commander, and so on,” one source said.
“There were regulations, but they were just very lenient,” another added. “We’ve killed people with collateral damage in the high double digits, if not low triple digits. These are things that haven’t happened before.” There appears to have been significant fluctuations in the figure that military commanders would tolerate at different stages of the war.
One source said that the limit on permitted civilian casualties “went up and down” over time, and at one point was as low as five. During the first week of the conflict, the source said, permission was given to kill 15 non-combatants to take out junior militants in Gaza. However, they said estimates of civilian casualties were imprecise, as it was not possible to know definitively how many people were in a building.
Another intelligence officer said that more recently in the conflict, the rate of permitted collateral damage was brought down again. But at one stage earlier in the war they were authorised to kill up to “20 uninvolved civilians” for a single operative, regardless of their rank, military importance, or age.
“It’s not just that you can kill any person who is a Hamas soldier, which is clearly permitted and legitimate in terms of international law,” they said. “But they directly tell you: ‘You are allowed to kill them along with many civilians.’ … In practice, the proportionality criterion did not exist.”
The IDF statement said its procedures “require conducting an individual assessment of the anticipated military advantage and collateral damage expected … The IDF does not carry out strikes when the expected collateral damage from the strike is excessive in relation to the military advantage.” It added: “The IDF outright rejects the claim regarding any policy to kill tens of thousands of people in their homes.”
Experts in international humanitarian law who spoke to the Guardian expressed alarm at accounts of the IDF accepting and pre-authorising collateral damage ratios as high as 20 civilians, particularly for lower-ranking militants. They said militaries must assess proportionality for each individual strike.
An international law expert at the US state department said they had “never remotely heard of a one to 15 ratio being deemed acceptable, especially for lower-level combatants. There’s a lot of leeway, but that strikes me as extreme”.
Sarah Harrison, a former lawyer at the US Department of Defense, now an analyst at Crisis Group, said: “While there may be certain occasions where 15 collateral civilian deaths could be proportionate, there are other times where it definitely wouldn’t be. You can’t just set a tolerable number for a category of targets and say that it’ll be lawfully proportionate in each case.”
Whatever the legal or moral justification for Israel’s bombing strategy, some of its intelligence officers appear now to be questioning the approach set by their commanders. “No one thought about what to do afterward, when the war is over, or how it will be possible to live in Gaza,” one said.
Another said that after the 7 October attacks by Hamas, the atmosphere in the IDF was “painful and vindictive”. “There was a dissonance: on the one hand, people here were frustrated that we were not attacking enough. On the other hand, you see at the end of the day that another thousand Gazans have died, most of them civilians.”
In Gaza, Israel has perfected the science of Total War by removing the human capacity for mercy and empathy from its cold equations in ways which their models Hitler and Franco could only have dreamed.
Gaza aid convoy strike: what happened and who were the victims?
‘The machine did it coldly’: Israel used AI to identify 37,000 Hamas targets
Israeli intelligence sources reveal use of ‘Lavender’ system in Gaza war and claim permission given to kill civilians in pursuit of low-ranking militants
3 באפריל 2024 הדים של גרניקה במלחמה הכוללת של ישראל: מקרה הפצצת עובד הסיוע
בעקבות אורגיית ההרס הישראלית לשבועיים של בית החולים אל שיפא עם רציחות אכזריות, אונס ועינויים של רופאים וחולים כאחד, מגיעות תאומי הזוועות של הפצצת ישראל על שיירת המזון המרכזית של המטבח העולמי ומותם של שבעה הומניטריים. עובדי סיוע והפצצת קונסוליה זרה.
זוהי תגובתה של ישראל לקמפיין המנצח שלנו בים סוף של מצור נגד מול המצור הישראלי של סיוע הומניטרי לעזה, שהיה כישלון מוחלט עבורם הן במונחים צבאיים והן במונחים פוליטיים למרות הפצצות המל”טים האמריקאיות על אתרי כוחות השחרור בתימן.
כאן רצח העם ג’ו ניסה ולא הצליח להרוג אותנו בהגנה על המצור והמדיניות של ישראל של שימוש ברעב ושלילת סיוע רפואי במסע הזה של רצח עם וניקוי אתני של פלסטין.
זה הופך את ביידן לנשיא האמריקני השני שניסה להרוג אותי באופן אישי, אם כי רייגן היה רק מושל קליפורניה כשהורה למשטרה לפתוח באש על הסטודנטים המוחים על כיבוש פלסטין וההשקעות של האוניברסיטה בישראל, יום חמישי הדמים 15 במאי 1969 בפארק העם בברקלי.
למרות שהתקיפות האוויריות האמריקניות על אתרי שיגור המל”טים שלנו לא עשו שום דבר כדי להרתיע אותנו והרסו מקומות נטושים ובלתי מאוישים (לא חשבת שאני אשתמש באותו טריק פעמיים, נכון?), אחת פוצצה סככה שבה כמה בחורים אחסנו את צבעי הריסוס שבהם השתמשו כדי לקשט את המשתנות המקומיות בתמונות של ביידן ונתניהו. אנחנו יודעים מי האויב.
ומכיוון שאויבי האנושות לא יכלו להשתיק אותנו ואחרים העומדים בסולידריות עם העם הפלסטיני כערבים לזכויות האדם האוניברסליות שלנו, אויבים שמדברים בשפה היחידה שהם מבינים, זו של טרור, אכזריות, דה-הומניזציה, מחיקה, דיכוי אכזרי של התנגדות, הם רצחו שיירה של עובדי סיוע הומניטריים שהביאו מזון לילדים מורעבים. זה היה בתכנון, והיה לו את האפקט המיועד שכן World Central Kitchen נסוג מעזה.
היכן למדה ישראל את השימוש בטרור כזה?
מהיטלר ופרנקו, שבדקו ותיקדו את מודל הכיבוש החדש שלהם בשם Total War ומאופיין בפשעים נגד אוכלוסיות אזרחיות בהשמדת גרניקה, וגם במלחמת האזרחים בספרד וכל הזוועות שבאו לאחר מכן.
הו ישראל, ככה מביאים את תיקון עולם, תיקון עולם?
אמריקה, האם כך אנו עומדים במאבק סולידריות ושחרור עם “ההמונים המצטופפים המשתוקקים להיות חופשיים”?
וזו לא רק זוועה אחת בין אינספור אחרות שבה הרעיון של זכויות האדם האוניברסליות שלנו מושפל ומתערער על ידי טרור ועריצות המדינה, במיוחד כפי שהכיבוש והשליטה האימפריאלית היא בכיבוש פלסטין בכל שבעים שנות ההיסטוריה שלה וב. מלחמת עזה הנוראה עכשיו; שהרי ישראל עשתה זאת על ידי נטילת רחמים, חמלה, חובת הזהירות שלנו לזולת והיסוד האנושי בקבלת החלטות מחוץ ללולאה בחשבון הפחד שהיא מלחמה, ומסרה אותו לבינה מלאכותית שאף אחד מהם אינו משועבד לו. הדברים האלה, הצצה לעולם הבא.
בעזה, ישראל שיכללה את מדע המלחמה הטוטאלית על ידי הסרת היכולת האנושית לרחמים ואמפתיה מהמשוואות הקרות שלה בדרכים שהמודלים שלהם היטלר ופרנקו יכלו רק לחלום.
Arabic
3 أبريل 2024 أصداء غرنيكا في حرب إسرائيل الشاملة: حالة تفجير عمال الإغاثة
وفي أعقاب العربدة الإسرائيلية التي استمرت لمدة أسبوعين لتدمير مستشفى الشفاء، بما رافقها من عمليات قتل وحشية واغتصاب وتعذيب للأطباء والمرضى على حد سواء، تأتي الفظائع المزدوجة المتمثلة في قصف إسرائيل لقافلة الغذاء التابعة للمطبخ المركزي العالمي ومقتل سبعة من العاملين الإنسانيين. عمال الإغاثة وتفجير قنصلية أجنبية.
هذا هو رد إسرائيل على حملتنا المنتصرة في البحر الأحمر لمكافحة الحصار مقابل الحصار الإسرائيلي للمساعدات الإنسانية لغزة، والذي كان بمثابة فشل ذريع بالنسبة لهم من الناحيتين العسكرية والسياسية على الرغم من قصف الطائرات الأمريكية بدون طيار لمواقع قوات التحرير في اليمن.
هنا حاول جو الإبادة الجماعية وفشل في قتلنا دفاعًا عن الحصار الإسرائيلي وسياسة استخدام المجاعة والحرمان من المساعدات الطبية في حملة الإبادة الجماعية والتطهير العرقي لفلسطين.
وهذا يجعل بايدن ثاني رئيس أمريكي يحاول قتلي شخصيا، مع أن ريغان كان حاكما لولاية كاليفورنيا فقط عندما أمر الشرطة بفتح النار على الطلاب المحتجين على احتلال فلسطين واستثمارات الجامعة في إسرائيل، الخميس الدامي 15 مايو 1969. في بيبولز بارك بيركلي.
على الرغم من أن الغارات الجوية الأمريكية على مواقع إطلاق الطائرات بدون طيار لم تفعل شيئًا على الإطلاق لتثبيط عزيمتنا ودمرت المواقع المهجورة وغير المأهولة (لم تعتقد أنني سأستخدم نفس الخدعة مرتين الآن؟) قاموا بتخزين رذاذ الطلاء الذي كانوا يستخدمونه لتزيين المبولات المحلية بصور بايدن ونتنياهو. نحن نعرف من هو العدو.
ولأن أعداء الإنسانية لم يتمكنوا من إسكاتنا والآخرين الذين يتضامنون مع شعب فلسطين كضامنين لحقوقنا الإنسانية العالمية، الأعداء الذين يتحدثون باللغة الوحيدة التي يفهمونها، لغة الإرهاب والقسوة والتجريد من الإنسانية والمحو والإبادة. من خلال القمع الوحشي للمعارضة، قتلوا قافلة من عمال الإغاثة الإنسانية الذين كانوا ينقلون الطعام إلى الأطفال الذين يعانون من الجوع. لقد كان ذلك مقصودًا، وكان له التأثير المقصود حيث انسحب المطبخ المركزي العالمي من غزة.
ومن أين تعلمت إسرائيل استخدام هذا الإرهاب؟
من هتلر وفرانكو، اللذين اختبروا وقنّنوا نموذجهم الجديد للغزو المسمى “الحرب الشاملة” والذي اتسم بالجرائم ضد السكان المدنيين في تدمير غرنيكا، وكل من الحرب الأهلية الإسبانية وجميع الفظائع التي جاءت بعد ذلك.
يا إسرائيل، هل هذه هي الطريقة التي تحضر بها تيكون أولام، إصلاح العالم؟
أمريكا، هل هذه هي الطريقة التي نقف بها في النضال التضامني والتحرري مع “الجماهير المحتشدة التي تتوق إلى الحرية”؟
هذه ليست مجرد فظائع واحدة من بين فظائع أخرى لا تعد ولا تحصى، حيث يتم تدهور فكرة حقوق الإنسان العالمية وتخريبها من خلال إرهاب الدولة وطغيانها، لا سيما في ظل الغزو والهيمنة الإمبراطوريين كما هو الحال في احتلال فلسطين طوال تاريخه الذي يمتد لسبعين عامًا وفي حرب غزة المروعة الآن؛ لأن إسرائيل فعلت ذلك من خلال إخراج الرحمة والرأفة وواجبنا في رعاية الآخرين والعنصر البشري في صنع القرار من حلقة حساب التفاضل والتكامل للخوف الذي هو الحرب، وسلمتها إلى الذكاء الاصطناعي الذي لا يعيقه أي شيء. هذه الأشياء، لمحة عن العالم الآتي.
وفي غزة، أتقنت إسرائيل علم الحرب الشاملة من خلال إزالة القدرة البشرية على الرحمة والتعاطف من معادلاتها الباردة على نحو لم يكن لنموذجيهما هتلر وفرانكو إلا أن يحلموا به.
Nihal Abu Ayash became the one hundredth Palestinian child murdered by the state of Israel in this war of ethnic cleansing, genocide, and crimes against humanity.
How have these children harmed anyone by simply living? By what concept of justice can they be held responsible for the actions of strangers who claim to act in their name as a strategy of the subjugation of Palestine to theocratic tyranny? How does living in a different skin give Israel the right to erase the Palestini
ans, or any state the right to annihilate its minorities and others marginalized and excluded beyond the boundaries of belonging and elite membership, defined by authority in service to power as fascisms of blood, faith, and soil?
Israel learned the wrong lessons from the Nazis. What has America learned?
By providing the arms with which to commit crimes against humanity and ethnic cleaning to Israel, America historically and our President Genocide Joe personally by his orders and actions has not only enabled and sponsored these crimes, but also made all of us who are American citizens complicit as our taxes fund them.
This is a vast evil which has delegitimated our nation in its historic role as a guarantor of democracy and our universal human rights throughout the world, but also made all of us targets of war.
Biden and his puppet tyrant Netanyahu have made our world far less safe for both our enemies and ourselves, and far less stable.
What is to be done?
For myself, if you commit atrocities, genocides, crimes against humanity, state terror and tyranny, I cannot vote for you, and I must fight you.
But other possibilities exist, for change, reimagination, and transformation of our choices about how to be human together.
As written by Emine Sinmaz and Sufian Taha in The Guardian , in an article entitled ‘It was an execution’: family mourns boy shot dead by Israeli forces
Nihal Abu Ayash, 16, was reportedly the 100th Palestinian child to be killed in the West Bank since Hamas’s 7 October attack; “Nihal Abu Ayash was wearing his football kit and carrying his school bag when he was shot in the head and killed after Israeli forces opened fire in the West Bank town of Beit Ummar.
The first bullet reportedly hit the 16-year-old in the leg. He collapsed, and as he tried to stand up, he was shot for a second time in the head, according to the schoolboy’s family.
“It was an execution,” said Ziad Abu Ayash, Nihal’s father. “There was no need to kill him. He didn’t have a gun, he didn’t have a tank. There is no excuse. It is a crime.”
Surrounded by mourners at the family home in Beit Ummar, the 62-year-old added: “I cannot heal. This pain will not leave me. The shock and the devastation will not leave me.”
Nihal was the 100th Palestinian child to be killed in the occupied West Bank since Hamas’s 7 October attack on Israel, according to the human rights group Defense for Children International – Palestine (DCIP).
Nihal was a bright student who dreamed of studying sports at university and becoming a professional football player. The talented goalkeeper was already playing for Beit Ummar football club.
His parents have struggled to come terms with the loss of their first-born son. His mother, Hanan, 47, has been unable to speak or eat and his father has refused to leave the family home, where he spends hours clutching his son’s football boots. The youngest of Nihal’s four siblings, Mahmoud, 13, has developed a stammer since witnessing his brother’s killing last week.
The family said the tragedy unfolded when Israeli forces entered downtown Beit Ummar in armoured vehicles at about 12.30pm on 14 February. They blocked roads in the town, preventing some people from reaching their homes.
Nihal Abu Ayash dreamed of studying sports at university and becoming a professional football player. Photograph: Supplied
Abu Ayash said he called his son to tell him to wait at a nearby family member’s house until the soldiers retreated. Nihal and Mahmoud, who had just left school, went to an aunt’s house.
“Minutes later, I received a call from my daughter saying that she had been told that Nihal was injured. Before I reached the hospital where my son was taken, the mosque declared that he was martyred.”
Ayed Abu Eqtaish, a programme director at DCIP, which documented the shooting, said “confrontations” erupted between Palestinians and Israeli soldiers, who had also taken up positions on the rooftops of buildings. The Israeli forces reportedly responded to the tensions by opening fire.
Mahmoud said he saw his brother being killed by a sniper. The teenager said: “We thought that the army had left, so Nihal went to see what was going on. I followed him. But the moment we were in the street, the army was in our face. We wanted to run away but the army was close.
“They shot Nihal in the leg and he fell down. I went to pick him up, to rescue him, but other people pulled me back. Another person tried to help him and he was shot in the leg. Nihal tried to stand up but they shot him in the head while he was still on the floor.”
Nihal was taken to a medical centre in the town before being transferred to al-Ahli hospital in Hebron. A medical report seen by the Guardian confirmed that a bullet entered the right side of his head and that he was pronounced dead at 4pm.
Fighting back tears, Abu Ayash said: “If only the person who shot my son could be in my shoes. I would ask them: ‘How does it feel to lose your son?’”
The DCIP said that more than 10 Palestinians were injured that day. Abu Eqtaish said the DCIP had been unable to confirm whether Nihal had been involved in the confrontations, which reportedly included stone-throwing, but emphasised: “Whether he was participating or not, he did not constitute any threat to the lives of the Israeli soldiers who were inside their tanks.” Nihal’s family insisted that he had not been involved in the protests.
Violence in the occupied West Bank reached record levels in 2023, according to the UN office for the coordination of humanitarian affairs. It said that 394 Palestinians, including 100 children, had been killed since 7 October
The Israeli offensive in Gaza has killed 29,410 people. The war, now in its fifth month, was sparked by Hamas’s unprecedented attack on 7 October in which 1,200 people were killed and another 250 abducted.
Abu Ayash said he wanted the people who killed his son to be held accountable. “I’m so angry with the army for killing my son,” he said. “I want those responsible to be put on trial, I want them to be held accountable, like anybody else who commits a crime. Nihal was 16 years old; what did he do for them to shoot him, to execute him?”
What is to be done? I have spent some time fighting in liberation struggle throughout the region, including the Red Sea Campaign, the counter blockade against the Israeli blockade of humanitarian aid, a victorious bit of commerce raiding though Genocide Joe sent drones to destroy some of our positions with no effect other than consolidating support for our actions, unless you count the blown up shed where we stored the paint with which local kids have been decorating the urinals of Yemen with images of the American President and his puppet tyrant Netanyahu.
We know who our enemy is; but among the things that can change by our actions is American support of crimes against humanity and ethnic cleansing in this war and in the Occupation.
As written by Mehdi Hasan in The Guardian, in an article entitled Biden can end the bombing of Gaza right now. Here’s how.: “ Picture the scene. An Israeli prime minister launches airstrikes on an Arab population. Civilians are killed in their thousands. An American president, stunned and shocked by the scenes of carnage on his TV screen, makes a call to his Israeli counterpart. And … within minutes … the bombing is over.
Sound crazy? Or maybe simplistic? Perhaps naive, even?
Yet, the year was 1982. What was supposed to have been a limited incursion into southern Lebanon by the Israeli military over the summer, under the leadership of Ariel Sharon, then defense minister (remember him?), morphed into a months-long siege of Beirut and an all-out assault on the Palestine Liberation Organization (PLO). Between June and August, the Israelis cut off food, water and power to the Lebanese capital in a brutal attempt to destroy the PLO, whose fighters were holed up inside a tunnel network below Beirut. (Sound familiar?)
On 12 August, in what would later be dubbed “Black Thursday”, Israeli jets bombed Beirut for 11 consecutive hours, killing more than 100 people. That same day, a horrified Ronald Reagan placed a phone call to Menachem Begin, then Israeli prime minister, to “express his outrage” and condemn the “needless destruction and bloodshed”.
“Menachem, this is a holocaust,” Reagan told Begin.
Yes, an American leader used the H-word in conversation with an Israeli leader. Begin responded with sarcasm, telling the US president that “I think I know what a holocaust is.” Reagan, however, didn’t budge, insisting on the “imperative” for a ceasefire in Beirut.
Twenty minutes. That’s all the time it took for Begin to call back and tell the president he had ordered Sharon to stop the bombing. It was over. “I didn’t know I had that kind of power,” a surprised Reagan told an aide, upon putting down the phone.
Flash forward 42 years and the Israeli assault on Gaza has now gone on for twice as long as the siege of Beirut. In 1982, Reagan was said to have been moved by the image of a single wounded Lebanese child. As of last week, more than 12,300 Palestinian children had been killed in Gaza, and tens of thousands maimed and injured, in just four months.
Then, it was the nightly news. Now, we all have Instagram. “The international community continues to fail the Palestinian people,” the Irish lawyer Blinne Ní Ghrálaigh told the international court of justice (ICJ) at the Hague last month, “despite the horror of the genocide against the Palestinian people being livestreamed from Gaza to our mobile phones, computers and television screens. The first genocide in history where its victims are broadcasting their own destruction in real time in the desperate, so far vain, hope that the world might do something.”
Forget the world. Joe Biden, like Reagan before him, could end the current carnage with a single phone call to Benjamin Netanyahu. He too has “that kind of power”.
Don’t believe anyone who tells you otherwise. Those in the media who say that “America is discovering the limits of its leverage on Israel.” Those in Congress who argue that US presidents “don’t have as much leverage over Israel as they thought”. Those in the White House who claim “they are unable to exert significant influence on America’s closest ally in the Middle East to change its course”.
This is all disingenuous nonsense. It is, to quote the media critic Adam Johnson, a “feigned powerlessness” that has been buttressed, he notes, by a series of “self-serving leaks” from the Biden White House that insist the president “may or not be kind of annoyed over” Israel’s actions.
The truth is that the commander-in-chief of the richest country in the history of the world is far from powerless and, like every commander-in-chief before him, possesses plenty of leverage.
How do we know? First, because members of the US defense establishment say so. Take Bruce Riedel, who spent three decades in the CIA and at the national security council, advising four different presidents. “The US has immense leverage,” Riedel pointed out in a recent interview. “Everyday we provide Israel with the missiles, with the drones, with the ammunition, that it needs to sustain a major military campaign like the campaign in Gaza.”
And yet, Riedel admitted, “American presidents have been notably shy about using that leverage for domestic political reasons.”
Second, we know Biden has major leverage because members of the Israeli defense establishment – as plenty of observers have pointed out – say so, too. In late October 2023, Israeli lawmakers challenged Yoav Gallant, the defense minister, over the decision to allow (a little) humanitarian aid into Gaza, before the release of any hostages. How did Gallant respond? “The Americans insisted and we are not in a place where we can refuse them. We rely on them for planes and military equipment. What are we supposed to do? Tell them no?”
The following month, retired Israeli Maj Gen Yitzhak Brick went even further than Gallant. “All of our missiles, the ammunition, the precision-guided bombs, all the airplanes and bombs, it’s all from the US,” Brick said in an interview in November. “The minute they turn off the tap, you can’t keep fighting. You have no capability … Everyone understands that we can’t fight this war without the United States. Period.”
Got that? The Israelis cannot “refuse” the Americans. In fact, the president of the US could “turn off the tap” – ammunition, bombs, intel – and thereby end what the ICJ has deemed to be a plausible genocide in Gaza.
Third, we know Biden has the power to stop Netanyahu from killing Palestinians en masse in Gaza because … he has done it before. In May 2021, Israel bombed the strip for 11 straight days, killing more than 100 Palestinians, including 66 children. Over that same period, Hamas and other armed Palestinian groups in Gaza fired more than 4,000 rockets at Israel, killing 14 civilians. Then as now, Netanyahu rejected calls for a ceasefire – from Hamas, as well as from France, Egypt and Jordan.
But guess who he couldn’t reject? Yes, the president of the United States. “We need to accomplish more,” pleaded Netanyahu when Biden called him on 19 May, according to the journalist Franklin Foer. The president’s response? “Hey, man, we are out of runway here. It’s over.”
Two days later, a ceasefire was announced. And, less than a month later, the Israeli prime minister had been ejected from office.
So why then, but not now? Perhaps because Biden, like millions of Americans and others around the world, was understandably horrified by the terror endured by Israelis on 7 October. But where is his horror over the ongoing terror in Gaza? Over the two Palestinian mothers being killed there every hour or the 10 Palestinian kids having one or both of their legs amputated every day or the one in four Palestinians literally starving in Gaza right now?
Could it be that Biden places less value on Arab lives than … Reagan? “The president does not seem to acknowledge the humanity of all parties affected by this conflict,” a former Biden administration official told Mother Jones in December. “He has described Israeli suffering in great detail, while Palestinian suffering is left vague, if mentioned at all.”
The president’s admirers like to refer to him as the “comforter-in-chief”. His aides call him a “devout Catholic”. He himself has talked, movingly and at length, about grief, loss and pain. So how does that same Biden sleep at night, as US-made bombs continue to fall on innocents in Gaza? How does he justify his inaction and complicity? Here is a man who has experienced devastating personal tragedies, losing his 29-year-old wife and one-year-old daughter in a car crash and then, decades later, losing a son to brain cancer. Yet he now possesses the power, unique among the 8 billion people who live on this planet, to pick up the phone, dial a number beginning +972, and halt the daily killing of hundreds of wives and children.
It really is that simple.
So Mr President, there’s no point “venting” your frustration in private and telling only your aides that the war “has to stop”.
Tell that to Netanyahu. Make the call. End this genocide.”
‘It was an execution’: family mourns boy shot dead by Israeli forces
Nihal Abu Ayash, 16, was reportedly the 100th Palestinian child to be killed in the West Bank since Hamas’s 7 October attack
Torch of Liberty 