An age of force and darkness began on this day fifty seven years ago, the world’s longest military occupation, with the Fall of al Quds to Israeli conquest; grim echo of another crime of theocratic state terror, the end of the Six Day War on June 10 sharing infamy with the 1692 first execution of the Salem witch trials as Bridget Bishop was hanged.
It continues today, as the state of Israel remains an American proxy in our regional hegemony of power and privilege, a belligerent and xenophobic threat which secures our most vital strategic asset of imperial dominion, oil, for our control of fossil fuel as a strategic resource gives us control of everything else, everywhere.
Here is the true reason why Israel can make us complicit in genocide and the use of famine and the destruction of hospitals as weapons of Total War as designed by Franco and Hitler and tested at Guernica, and America does nothing to end the reign of death nor bring a Reckoning for the abandonment of our universal human rights.
Our civilization’s reliance on oil not only threatens the survival of humankind and of earth as an ark of life, but is also the great lever of imperialism by which some of us enslave and control the great masses of the powerless and the dispossessed.
If those whose lives service ours are also different from ourselves, by representations of race, faith, and nation or historical origin, so much the better for the beneficiaries of fascist tyranny. When no such Others exist, the state must create some, for the state is embodied violence.
Israel has learned the wrong lessons from the Nazis; might does not make right, power is not the only thing which has value, and being able to subjugate others through violence, force, and control confers neither authority nor superiority. In fact the reversed is true; tyrannies both rule by fear and are ruled by it, legitimacy and authority are sacrificed by those who use force, and those who would enslave us concede they cannot survive as our equals.
Today the Israelis celebrate the Conquest of Jerusalem as Flag Day, with all of the weaponization of faith in service to power and national identity which flags imply, and violate Palestinian and Islamic spaces to establish dominance through terror while deniable assets modeled on Hitler’s Brownshirts commit crimes of violence and destruction in coordination with Israeli covert ops forces. I am here in al Quds as a witness of history and a living shield of the people, with fedayeen and liberation forces throughout both Palestine and Israel.
We must liberate both Palestine and Israel from the iron grip of decades of state tyranny and terror, brutal repression and imperial conquest, the falsification of peoples by a nation which is a mirage of lies and illusions, propaganda, rewritten history, the silencing and erasure of its victims and the false heroism of a vicious military society and a kleptocratic state.
During the Third Intifada which began on May 10 of 2021 with the defense of al Aqsa we exposed the inhumanity and cruelty of Israel’s Occupation, and brought down the xenophobic oligarchy of the Netanyahu regime. This is a great and historic victory, but an incremental one; for now begins the great work of forging a free society of equals wherein Israelis and Palestinians are fellow citizens under the same law for all, and in which sectarian division is abandoned for inclusion and diversity.
We must also balance the scales of justice and free ourselves from the shadows of our history, lay down our arms, throw open the gates of our borders, and reimagine Israel and Palestine as a unified nation.
Are we not our brother’s keeper?
As written four years ago by Eresh Omar Jamalin in The Daily Star, “Today, June 5, marks the 53rd anniversary of the 1967 war between Israel and its Arab neighbours Egypt, Jordan and Syria. In the six days of conflict, Israel captured the Sinai and Gaza Strip from Egypt, the West Bank and East Jerusalem from Jordan, and the Syrian Golan Heights—all of which, except for the Sinai, it still illegally occupies.”
“The war itself may have lasted only six days, but the occupation that includes the remaining 22 percent of Palestinian land that was conquered by Israel during the war is now in its sixth decade. While Palestine’s freedom struggle has continued in many different forms, so has Israel’s brutal repression of Palestinians. On the scale of “morality”, this is “the greatest issue of our time”, as described by the great Nelson Mandela.”
And what has this terrible conquest brought? As Mehdi Hasan wrote in The Intercept in 2017; “Fifty long years of occupation; of dispossession and ethnic cleansing; of house demolitions and night curfews; of checkpoints, walls, and permits.
Fifty years of bombings and blockades; of air raids and night raids; of “targeted killings” and “human shields”; of tortured Palestinian kids.
Fifty years of racial discrimination and ethnic prejudice; of a “separate but unequal” two-tier justice system for Palestinians and Israelis; of military courts and “administrative detention.”
Fifty years of humiliation and subjugation; of pregnant Palestinian women giving birth at checkpoints; of Palestinian cancer patients denied access to radiation therapy; of Palestinian footballers prevented from reaching their matches.
Fifty years of pointless negotiations and failed peace plans: Allon, Rogers, Fahd, Fez, Reagan, Madrid, Oslo, Wye River, Camp David, Taba, Red Sea, Annapolis. What did they deliver for the occupied Palestinians? Aside from settlements, settlements, and more settlements?”
Let us Boycott, Divest, and Sanction the state of Israel until they return all Occupied Territories to their rightful owners, to whom they owe reparations not unlike those America owes the descendants of her former slaves who labor created our nation and the indigenous Native Americans we stole and conquered our nation from, and begin to heal the legacies of unequal power, theocratic nationalist terror, and racial injustice.
Let us escape the legacies of our history which we drag behind us like an invisible reptilian tail, and bring a transformative Reckoning for the systems of oppression which have entrapped us all.
LIVE: Israelis march through the alleyways of Jerusalem’s Old City on Flag Day
Clashes in Jerusalem as thousands of Israelis parade through Muslim quarter
‘Direct intention to set fire’ at Flag March: Israeli activist
Fascism on the March: “Flag Day” in Jerusalem
Occupation and Resistance in Palestine: a reading list
Going Home: A Walk Through Fifty Years of Occupation, by Raja Shehadeh
The Politics of Dispossession: The Struggle for Palestinian Self-Determination, 1969-1994, by Edward W. Said
The Palestine Nakba: Decolonising History, Narrating the Subaltern, Reclaiming Memory, by Nur Masalha
The Hundred Years’ War on Palestine: A History of Settler-Colonial Conquest and Resistance, 1917-2017, by Rashid Khalidi
Gate of the Sun, Elias Khoury
Arabic
5 يونيو 2024 سبعة وخمسون عامًا من الاحتلال وإرهاب الدولة الثيوقراطية وفاشيات الدم والإيمان والتربة الإسرائيلية: ذكرى سقوط القدس في حرب الأيام الستة عام 1967
في مثل هذا اليوم، بدأ عصر القوة والظلام قبل سبعة وخمسين عامًا، وهو أطول احتلال عسكري في العالم، مع سقوط القدس في أيدي الغزو الإسرائيلي؛ صدى قاتم لجريمة أخرى من جرائم إرهاب الدولة الثيوقراطية، نهاية حرب الأيام الستة في 10 يونيو، والتي تتقاسم العار مع أول إعدام لمحاكمات السحرة في سالم عام 1692 عندما تم شنق بريدجيت بيشوب.
ويستمر هذا الأمر حتى اليوم، حيث تظل دولة إسرائيل وكيلاً أمريكياً في هيمنتنا الإقليمية للقوة والامتيازات، وهي تهديد عدائي ومعادٍ للأجانب يؤمن أصولنا الاستراتيجية الأكثر أهمية للسيطرة الإمبريالية، أي النفط، لسيطرتنا على الوقود الأحفوري كمورد استراتيجي. يمنحنا السيطرة على كل شيء آخر، في كل مكان.
هذا هو السبب الحقيقي الذي يجعل إسرائيل قادرة على جعلنا متواطئين في الإبادة الجماعية واستخدام المجاعة وتدمير المستشفيات كأسلحة للحرب الشاملة كما صممها فرانكو وهتلر وتم اختبارها في غرنيكا، وأمريكا لا تفعل شيئا لإنهاء عهد الموت ولا تقديم حساب للتخلي عن حقوقنا الإنسانية العالمية.
إن اعتماد حضارتنا على النفط لا يهدد بقاء البشرية والأرض باعتبارها سفينة الحياة فحسب، بل إنه يشكل أيضاً الرافعة الكبرى للإمبريالية التي يستعبد بها البعض منا ويسيطرون على الجماهير العظيمة من الضعفاء والمحرومين.
إذا كان أولئك الذين تخدم حياتهم حياتنا مختلفون أيضًا عنا، من خلال تمثيل العرق أو الإيمان أو الأمة أو الأصل التاريخي، فهذا أفضل بكثير للمستفيدين من الطغيان الفاشي. عندما لا يوجد مثل هؤلاء الآخرين، يجب على الدولة أن تخلق البعض منهم، لأن الدولة تتجسد في العنف.
لقد تعلمت إسرائيل الدروس الخاطئة من النازيين؛ القوة لا تصنع الحق، والقوة ليست الشيء الوحيد الذي له قيمة، والقدرة على إخضاع الآخرين من خلال العنف والقوة والسيطرة لا تمنح السلطة ولا التفوق. في الواقع العكس هو الصحيح. الطغاة يحكمون بالخوف ويحكمون به، ويتم التضحية بالشرعية والسلطة من قبل أولئك الذين يستخدمون القوة، وأولئك الذين يريدون استعبادنا يقرون بأنهم لا يستطيعون البقاء على قيد الحياة مثل نظرائنا.
يحتفل الإسرائيليون اليوم باحتلال القدس باعتباره يوم العلم، مع كل تسليح الإيمان لخدمة السلطة والهوية الوطنية التي تنطوي عليها الأعلام، وتنتهك المساحات الفلسطينية والإسلامية لفرض الهيمنة من خلال الإرهاب بينما ترتكب الأصول التي يمكن إنكارها على غرار قمصان هتلر البنية جرائم. أعمال العنف والدمار بالتنسيق مع قوات العمليات السرية الإسرائيلية. وأنا هنا في القدس شاهدا على التاريخ ودرعا حيا للشعب مع الفدائيين وقوى التحرير في كل من فلسطين وإسرائيل.
يجب علينا أن نحرر فلسطين وإسرائيل من القبضة الحديدية لعقود من طغيان الدولة والإرهاب، والقمع الوحشي والغزو الإمبراطوري، وتزييف الشعوب من قبل أمة هي سراب من الأكاذيب والأوهام، والدعاية، وإعادة كتابة التاريخ، والإسكات والمحو. ضحاياه والبطولة الكاذبة للمجتمع العسكري الشرير والدولة الكليبتوقراطية.
خلال الانتفاضة الثالثة التي بدأت في 10 مايو 2021 بالدفاع عن الأقصى، كشفنا عن وحشية الاحتلال الإسرائيلي وقسوته، وأسقطنا الأوليغارشية المعادية للأجانب في نظام نتنياهو. وهذا نصر عظيم وتاريخي، ولكنه نصر تدريجي؛ والآن يبدأ العمل العظيم المتمثل في تشكيل مجتمع حر متساوٍ، حيث يصبح الإسرائيليون والفلسطينيون مواطنين زملاء بموجب نفس القانون للجميع، وحيث يتم التخلي عن الانقسام الطائفي من أجل الشمول والتنوع.
ويجب علينا أيضًا أن نوازن ميزان العدالة ونحرر أنفسنا من ظلال تاريخنا، ونلقي أسلحتنا، ونفتح أبواب حدودنا، ونعيد تصور إسرائيل وفلسطين كأمة موحدة.
ألسنا حارسين لأخينا؟
وكما كتب إيريش عمر جمالين قبل أربع سنوات في صحيفة ديلي ستار، “اليوم، 5 يونيو، يصادف الذكرى السنوية الثالثة والخمسين لحرب عام 1967 بين إسرائيل وجيرانها العرب مصر والأردن وسوريا. في الأيام الستة من الصراع، استولت إسرائيل على سيناء وقطاع غزة من مصر، والضفة الغربية والقدس الشرقية من الأردن، ومرتفعات الجولان السورية – وكلها، باستثناء سيناء، لا تزال تحتلها بشكل غير قانوني.
ربما استمرت الحرب نفسها ستة أيام فقط، لكن الاحتلال الذي يشمل الـ 22% المتبقية من الأراضي الفلسطينية التي احتلتها إسرائيل خلال الحرب أصبح الآن في عقده السادس. وبينما استمر نضال فلسطين من أجل الحرية بأشكال عديدة ومختلفة، كذلك استمر القمع الوحشي الذي تمارسه إسرائيل ضد الفلسطينيين. وعلى مقياس “الأخلاق” فهذه “أعظم قضية في عصرنا”، كما وصفها الزعيم العظيم نيلسون مانديلا.
وماذا جلب هذا الفتح الرهيب؟ وكما كتب مهدي حسن في موقع The Intercept عام 2017؛ «خمسون عامًا طويلًا من الاحتلال؛ ونزع الملكية والتطهير العرقي؛ وهدم المنازل وحظر التجول الليلي؛ من نقاط التفتيش والجدران و
سمح.
خمسون عاماً من التفجيرات والحصارات؛ والغارات الجوية والغارات الليلية. و”القتل المستهدف” و”الدروع البشرية”؛ من الاطفال الفلسطينيين المعذبين
خمسون عاماً من التمييز العنصري والتحيز العرقي؛ ونظام عدالة “منفصل ولكن غير متكافئ” من مستويين للفلسطينيين والإسرائيليين؛ المحاكم العسكرية و”الاعتقال الإداري”.
خمسون عاماً من الذل والقهر؛ والنساء الفلسطينيات الحوامل اللاتي يلدن عند نقاط التفتيش؛ من مرضى السرطان الفلسطينيين المحرومين من الحصول على العلاج الإشعاعي؛ منع لاعبي كرة القدم الفلسطينيين من الوصول إلى مبارياتهم.
خمسون عاماً من المفاوضات العبثية وخطط السلام الفاشلة: ألون، روجرز، فهد، فاس، ريغان، مدريد، أوسلو، واي ريفر، كامب ديفيد، طابا، البحر الأحمر، أنابوليس. ماذا قدموا للفلسطينيين المحتلين؟ غير المستوطنات، المستوطنات، ومزيد من المستوطنات؟”
دعونا نقاطع دولة إسرائيل ونجردها ونفرض العقوبات عليها حتى تعيد جميع الأراضي المحتلة إلى أصحابها الشرعيين، الذين يدينون لهم بتعويضات لا تختلف عن تلك التي تدين بها أمريكا لأحفاد عبيدها السابقين الذين خلقوا أمتنا والأمريكيين الأصليين. سرقوا أمتنا واحتلوها، وبدأوا في شفاء إرث القوة غير المتكافئة، والإرهاب القومي الثيوقراطي، والظلم العنصري.
دعونا نهرب من تراث تاريخنا الذي نسحبه خلفنا مثل ذيل زاحف غير مرئي، ونأتي بحساب تحويلي لأنظمة القمع التي أوقعتنا جميعًا في شركها.
بث مباشر: إسرائيليون يسيرون في أزقة البلدة القديمة بالقدس في يوم العلم
’’النية المباشرة لإضرام النار‘‘ في مسيرة العلم: ناشط إسرائيلي
الفاشية في المسيرة: “يوم العلم” في القدس
الاحتلال والمقاومة في فلسطين: قائمة قراءة
العودة إلى الوطن: مسيرة عبر خمسين عاماً من الاحتلال، بقلم رجا شحادة
سياسة نزع الملكية: النضال من أجل تقرير المصير الفلسطيني، 1969-1994، بقلم إدوارد سعيد
نكبة فلسطين: إنهاء استعمار التاريخ، وسرد التابع، واستعادة الذاكرة، بقلم نور مصالحة
حرب المائة عام على فلسطين: تاريخ الغزو والمقاومة الاستعمارية الاستيطانية، 1917-2017، بقلم رشيد الخالدي
باب الشمس، الياس خوري
Hebrew
5 ביוני 2024 חמישים ושבע שנות כיבוש, טרור מדינה תיאוקרטי ופשיזם ישראלי של דם, אמונה ואדמה: יום השנה לנפילת ירושלים במלחמת ששת הימים ב-1967
עידן של כוח וחושך החל ביום זה לפני חמישים ושבע שנים, הכיבוש הצבאי הארוך בעולם, עם נפילת אל קודס לכיבוש ישראלי; הד עגום לפשע אחר של טרור מדינתי תיאוקרטי, סיום מלחמת ששת הימים ב-10 ביוני תוך שיתוף לשון הרע עם ההוצאה להורג הראשונה של משפטי המכשפות בסאלם ב-1692 כשבריג’ט בישופ נתלה.
זה נמשך גם היום, כשמדינת ישראל נותרה נציגה אמריקאית בהגמוניה האזורית של כוח וזכות, איום לוחמני ושנאת זרים המבטיח את הנכס האסטרטגי החיוני ביותר שלנו של שליטה אימפריאלית, נפט, לשליטתנו בדלק מאובנים כמשאב אסטרטגי. נותן לנו שליטה על כל השאר, בכל מקום.
הנה הסיבה האמיתית לכך שישראל יכולה לגרום לנו להיות שותפים לרצח עם ושימוש ברעב והרס בתי חולים כנשק של מלחמה טוטאלית כפי שתכננו פרנקו והיטלר ונבדקו בגרניקה, ואמריקה לא עושה דבר כדי לסיים את שלטון המוות ולא להביא חשבון לנטישת זכויות האדם האוניברסליות שלנו.
ההסתמכות של הציוויליזציה שלנו על נפט לא רק מאיימת על הישרדותם של המין האנושי ושל כדור הארץ כארון חיים, אלא היא גם המנוף הגדול של האימפריאליזם שבאמצעותו חלקנו משעבדים ושולטים בהמונים הגדולים של חסרי הכוח והמנושלים.
אם אלה שחייהם משרתים את חיינו שונים גם מעצמנו, על ידי ייצוגים של גזע, אמונה ואומה או מוצא היסטורי, אז עדיף לזוכים של העריצות הפשיסטית. כאשר אין אחרים כאלה, המדינה חייבת ליצור חלק, שכן המדינה מגולמת באלימות.
ישראל למדה את הלקחים הלא נכונים מהנאצים; כוח אינו עושה נכון, כוח אינו הדבר היחיד שיש לו ערך, והיכולת להכניע אחרים באמצעות אלימות, כוח ושליטה אינה מעניקה לא סמכות ולא עליונות. למעשה ההפך הוא הנכון; עריצות הן שולטות על ידי פחד והן נשלטות על ידו, לגיטימציה וסמכות מוקרבות על ידי אלה שמשתמשים בכוח, ומי שישעבד אותנו מודים שהם לא יכולים לשרוד כשווים לנו.
היום הישראלים חוגגים את כיבוש ירושלים כיום הדגל, עם כל הנשק של האמונה בשירות לשלטון וזהות לאומית שדגלים מרמזים עליה, ומפרים את המרחבים הפלסטינים והאסלאמיים כדי לבסס דומיננטיות באמצעות טרור, בעוד שנכסים ניתנים להכחשה שעוצבו בדוגמת חולצות החום של היטלר מבצעים פשעים של אלימות והרס בתיאום עם כוחות מבצעים חשאיים ישראלים. אני כאן באל קודס כעד להיסטוריה וכמגן חי של העם, עם כוחות פדאיין ושחרור ברחבי פלסטין וישראל כאחד.
עלינו לשחרר הן את פלסטין והן את ישראל מאחיזת הברזל של עשרות שנים של עריצות מדינה וטרור, דיכוי אכזרי וכיבוש אימפריאלי, זיוף עמים על ידי אומה שהיא תעתוע של שקרים ואשליות, תעמולה, היסטוריה משוכתבת, השתקה ומחיקה. של קורבנותיה והגבורה השקרית של חברה צבאית מרושעת ומדינה קלפטוקרטית.
במהלך האינתיפאדה השלישית שהחלה ב-10 במאי 2021 עם הגנת אל אקצא, חשפנו את חוסר האנושיות והאכזריות של הכיבוש הישראלי, והפלנו את האוליגרכיה השונאת זרים של משטר נתניהו. זהו ניצחון גדול והיסטורי, אך מצטבר; לעת עתה מתחילה העבודה הגדולה של גיבוש חברה חופשית של שווים, שבה ישראלים ופלסטינים הם אזרחים עמיתים תחת אותו חוק לכולם, ובה חלוקה עדתית מוזנחת לשם הכלה וגיוון.
עלינו גם לאזן את מאזני הצדק ולהשתחרר מצללי ההיסטוריה שלנו, להניח את נשקינו, לפתוח את שערי גבולותינו, ולדמיין מחדש את ישראל ופלסטין כעם מאוחד.
האם איננו שומר אחינו?
כפי שכתב לפני ארבע שנים ערש עומר ג’מאלין ב”דיילי סטאר”, “היום, 5 ביוני, מלאו 53 שנים למלחמת 1967 בין ישראל לשכנותיה הערביות מצרים, ירדן וסוריה. בששת ימי הסכסוך כבשה ישראל את סיני ורצועת עזה ממצרים, את הגדה המערבית ומזרח ירושלים מירדן ואת רמת הגולן הסורית – את כולם, מלבד סיני, היא עדיין כובשת באופן בלתי חוקי”.
“המלחמה עצמה אולי נמשכה שישה ימים בלבד, אבל הכיבוש שכולל את 22 האחוזים הנותרים מהאדמה הפלסטינית שנכבשה על ידי ישראל במהלך המלחמה נמצא כעת בעשור השישי. בעוד שמאבק החופש של פלסטין נמשך בצורות רבות ושונות, כך גם הדיכוי האכזרי של ישראל את הפלסטינים. בקנה מידה של “מוסר”, זהו “הנושא הגדול ביותר של זמננו”, כפי שתואר על ידי נלסון מנדלה הגדול.
ומה הביא הכיבוש הנורא הזה? כפי שכתב מהדי חסן ב-The Intercept ב-2017; “חמישים שנות כיבוש; של נישול וטיהור אתני; של הריסות בתים ועוצר לילה; של מחסומים, חומות ו
היתרים.
חמישים שנה של הפצצות וחסימות; של התקפות אוויר ופשיטות לילה; של “הרג ממוקד” ו”מגן אנושי”; של ילדים פלסטינים מעונים.
חמישים שנה של אפליה גזעית ודעות קדומות אתניות; של מערכת משפט דו-שכבתית “נפרדת אך לא שוויונית” לפלסטינים ולישראלים; של בתי משפט צבאיים ו”מעצר מנהלי”.
חמישים שנה של השפלה והכנעה; של נשים פלסטיניות הרות שיולדות במחסומים; מחולי סרטן פלסטינים נמנעה גישה לטיפול בקרינה; של כדורגלנים פלסטינים נמנעו מלהגיע למשחקיהם.
חמישים שנה של משא ומתן חסר טעם ותוכניות שלום כושלות: אלון, רוג’רס, פאהד, פאס, רייגן, מדריד, אוסלו, נהר ווי, קמפ דיוויד, טאבה, ים סוף, אנאפוליס. מה הם סיפקו לפלסטינים הכבושים? חוץ מהתנחלויות, התנחלויות ועוד התנחלויות?”
הבה נחרים, נסלק וסנקציות על מדינת ישראל עד שהם יחזירו את כל השטחים הכבושים לבעליהם החוקיים, להם הם חייבים פיצויים לא שונים מאלה שאמריקה חייבת לצאצאי עבדיה לשעבר שהעבודה יצרה את האומה שלנו ואת האינדיאנים הילידים שאנו גנבו וכבשו את האומה שלנו, והתחילו לרפא את המורשת של כוח לא שוויוני, טרור לאומני תיאוקרטי ואי צדק גזעני.
הבה נמלט מהמורשת של ההיסטוריה שלנו שאנו גוררים מאחורינו כמו זנב זוחל בלתי נראה, ונביא חשבון נפש מהפך למערכות הדיכוי שלכדו את כולנו.
בשידור חי: ישראלים צועדים בסמטאות העיר העתיקה בירושלים ביום הדגל
‘כוונה ישירה להצית’ במצעד הדגל: פעיל ישראלי
פשיזם במרץ: “יום הדגל” בירושלים
כיבוש והתנגדות בארץ ישראל: רשימת קריאה
הולכים הביתה: טיול בחמישים שנות כיבוש, מאת ראג’ה שחאדה
הפוליטיקה של הנישול: המאבק להגדרה עצמית פלסטינית, 1969-1994, מאת אדוארד וו.
הנכבה הפלסטינית: דה-קולוניזציה של ההיסטוריה, קריינות התת-חלופה, החזרת זיכרון, מאת נור מסאלחה
מלחמת מאה השנים בפלסטין: היסטוריה של כיבוש והתנגדות מתנחלים-קולוניאליים, 1917-2017, מאת רשיד חלידי
שער השמש, אליאס חורי
Torch of Liberty 
Leave a comment