To delegitimize a state and seize power is simple when its authorities are willing to demonize themselves. This great truth has once again been demonstrated by the settler regime of Netanyahu and his loathsome conspiracy of genocide of the Palestinians, which the International Criminal Court has charged equally with Hamas as war criminals.
Regardless of what happens as a consequence of this ruling, it remains a pinnacle achievement of our idea of civilization and our universal human rights, and this we must celebrate until the end of humankind, which this event has made no longer inevitable.
I warned as the Gaza War began in the wake of Black Saturday that if America sends warships to Israel to help in her conquest of Palestine rather than humanitarian aid, America loses and our enemies win.
Today I wish to revisit that moment, and interrogate whether or not something of our humanity can be clawed back from the darkness.
As I wrote in my post of October 11 2023, Palestine Versus Israel Round Ad Nauseum In An Endless Litany of Woes, Atrocities, and Horrors;
Forward: to my comrades in the Palestinian Resistance:
Hello everyone;
I have some thoughts on the recent events in Gaza, Gaza where I have fought and lost someone I loved, and actions by Hamas whom I have fought alongside and count as my brothers in revolutionary struggle; actions of October 7 or Black Saturday which include the taking of hostages and murder of families, war crimes which have made peace impossible in the near future and have delegitimized the cause of liberation of Palestine by making it ambiguous with dehumanization and atrocities. Such is the nature of power, and of fear weaponized in service to power.
This now is my Resistance in the cause of the peoples of Palestine and Israel, a people divided by history and sectarian theocratic terror; I question the origins and motives of such actions, which trade a tactical goal of demonstrating that Netanyahu’s alt-right monsters cannot deliver the security by which they subjugate Israel, for a strategic one of legitimacy, and will not only weld American support to the tyrant but grant him permission and immunity for the Final Solution of the Palestinian problem he has long dreamed of.
How can we salvage something of our humanity from this?
Herein I invite question, and dreams of a better future than we have the past.
Thank you for hearing me.
Hamas has brought the Chaos to the American Empire and disrupted the legitimation of Israel by the Arab American Alliance versus the Imperial Dominion of Iran, and in reaction to the relentless genocide of the Palestinians by the state of Israel now captured by Netanyahu and his alt right band of thieves.
Here now is the fulcrum of change and reckoning for seventy years of Israeli state terror and imperial conquest in an amoral and loathsome apartheid regime which inverts the values of its founding by becoming the death camps its citizens escaped, and betrays the hope and ideal of a refuge from hate and sectarian division as a reflection of the nazis from whom they have internalized oppression as fascisms of blood, faith, and soil.
Hamas has shattered all of this, potentially, with the myth of state surveillance and control as useful and effective means of subjugation of the slave castes of any state, and the myth of the invincibility and supremacy of Israeli intelligence and military hegemony of which it is a figure of the might of carceral states, tyrannies, and empires, and the calculated reprisals by Israel which will follow are designed by Hamas in this provocation to delegitimize Israel and fracture the solidarity of her allies and collaborators in terror, of which America remains the principal sponsor and villain.
So many of the reactions to this tragedy both here among my friends and in the news media seem baffled, caught in the forks of a classic dilemma in which our heroes and our villains trade places, for in this stunning slave rebellion wherein the victims of genocide and erasure have attacked their masters, the Wretched of the Earth with whom we might normally empathize have violated two of our most cherished moral values and rules of conduct; they are not defending but attacking, which makes justifications for war and the use of social force irrelevant though this ahistorical interpretation of events ignores seventy years of oppression and authorizes the conqueror by classifying the liberation struggle of their victims as terrorism, an argument we can therefore nullify as pro Israeli misdirection and the apologetics of power, and a second and far more serious point; Hamas has taken hostages and killed civilians including children, war crimes which violate our universal human rights and place the perpetrators beyond all laws and all limits.
A friend has written an apology for statements born of compassion which might be confused with support of Israel as a state rather than as a people, a distinction which makes all the difference; and to this I have written the following reply:
There are no good guys in this story, just a people divided by history brutalizing each other with a savagery that threatens our humanity itself. I have fought in Gaza and lost someone there, and from my witness of history I say there is only one kind of truth which does not become a Rashomon Gate when faith is weaponized in service to power by those who would enslave us, and this is true of both sides in this or any war; Who is bleeding? Who is suffering? Who requires acts of grace and mercy?
Not who merits compassion, for often there are no innocent, and as Shaw teaches us in Pygmalion with the iconic speech of Alfred Doolittle this places a moral burden on victims which is unjust; merely who is suffering and needs our help, in this moment, always the only time we have.
Solidarity of action, resistance, and liberation struggle all come after this; Tikkun Olam, a Jewish concept of reparative justice and praxis or the action of values, which I often describe as healing the flaws of our humanity and the brokenness of the world.
You have nothing to apologize for; states work very hard to confuse and conflate legitimation of the state with those in whose name it claims to act, using narratives of victimization, for who wears the white hat is a hero and beyond question. All states do this, for it is the nature of power to become centralized as force and control. Among the true horrors of identity politics is awakening to realize that one is the beneficiary of a genocide, of slavery, of patriarchy, of unequal power in any form.
So we are lost in Atherton’s Wilderness of Mirrors; lies, illusions, rewritten histories, falsification. But it is my fate to question all things, and many of them do not bear the test of unbelief.
Always pay attention to the man behind the curtain.
In this case I question the origins and motives of a blitzkreig which demonstrates the vulnerability of Israel, a tactical objective, at the cost of strategic goals; the immediate results include unifying global support of Israel and dividing the crucial solidarity between the anti-Netanyahu democracy and peace movements within Israel from the liberation struggle of their slave caste, the Palestinians, which was until this disruptive event in the process of becoming one united nation.
Cui Bono? Neither Palestinians nor Israelis, though in the imperial totalitarian state of Israel and its fascisms of blood, faith, and soil they share a common enemy. Netanyahu and his regime benefit, though his promise of security for the people of Israel has been proven illusory and the feared Israeli intelligence and military a paper tiger as Hamas intended; whether this weakens or strengthens his hand is yet to be seen.
Security is an illusion, one convenient for tyrants in the manufacture of consent to be subjugated. In this area of liberation struggle the victory of Hamas in breaching the Wall has been an unambiguous good.
Bring down the Wall, all the walls. Not only the walls of our borders and prisons, but the walls of ideas between peoples most of all. In the long run, only this will bring us peace and a United Humankind.
To make an idea about a kind of people is an act of violence.
No matter where you begin with divisions of belonging and exclusionary otherness, you always end up at the gates of Auschwitz.
Why, O Israel, reproduce the conditions of your historic trauma as the prison guards, with others cast in your former role? Why, when we could be guarantors of each other’s universal human rights in a free society of equals?
Let us emerge from the legacies of our history, and create ourselves anew.
What happens next?
Disruptive and polarizing events often confront us with a choice; who is your white hat and who your black hat in this story? Whose play will you back when they enter the arena at high noon? We will begin to become human when we free ourselves of this tyranny of good and evil, so vulnerable to the lies and misdirection of those who would enslave us and who claim to speak and act in our name, especially in theocracies. For as Voltaire wrote; “Those who can make us believe absurdities can make us commit atrocities”. Gott Mitt Uns; it is the most terrible battlecry, for it authorizes anything.
Today the empire begins to strike back, as Biden declares that America will stand with Israel, with the state in exacting revenge through conquest and not her people in freeing the hostages mind you, in the abominable reprisals Netanyahu promises, having been handed by his enemies immunity and sanction for the Final Solution to the Palestinian Problem he has so long dreamed of. Both this immediate trigger event of Total War as a doctrine created by Hitler and Franco and tested at Guernica and the conditions which created it are consequences of American complicity, for we as a nation have failed to enact the Boycott, Divest, and Sanction policies against Israeli state terror and tyranny which might have prevented it, and if we are to be liberators and not conquerors we must at minimum now pressure Israel to lift the Blockade of Gaza and recognize Hamas as its legitimate government. Let us send humanitarian aid, not armies.
If we send warships to help Israel conquer Palestine, and not humanitarian aid to the Palestinians, America loses and our enemies win.
Netanyahu and Biden have declared intentions to answer force and fear with greater force and fear, as Israel accepts the offer of the moral equivalence of terror by her partner in this dance, Hamas. This will bring not lesser but greater terror, not democracy and a free society of equals but the centralization of power to totalitarian states of force and control. From the perspective of Israel and America or of any state, this is the true purpose of external threats.
As my father once said; “Politics is the art of fear, and fear is the basis of human exchange. Fear is an untrustworthy servant and a terrible master; so, whose instrument will it be?”
Of the recursive forces of fear, power, and force which are the true origin of evil and of its forms as violence, war, and police states, I say to you this one true thing; fear and force cannot answer fear and force. Only love can do this, and the redemptive power of love can free us from the Wagnerian Ring of Power, from falsification, commodification, and dehumanization.
Why are we each others jailors, and not each others liberators?
As written by Andre Damon in the International Committee of the Fourth International’s World Socialist Web Site, in an article entitled International Criminal Court prosecutor charges Netanyahu with “murder” and “extermination” of civilians; “On Monday, the chief prosecutor of the International Criminal Court applied for arrest warrants for Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu and Defense Minister Yoav Gallant.
ICC prosecutor Karim Khan accused the Israeli leaders of presiding over the “murder” and “extermination” of Palestinians, as part of a “common plan to use starvation as a method of war and other acts of violence against the Gazan civilian population as a means to … collectively punish the civilian population of Gaza.”
In announcing the charges, the prosecutor accused Netanyahu and Gallant of “the following war crimes and crimes against humanity”: “Starvation of civilians as a method of warfare as a war crime”; “Wilfully causing great suffering, or serious injury to body or health … or cruel treatment as a war crime”; “Willful killing … or murder as a war crime”; “Extermination and/or murder … including in the context of deaths caused by starvation.”
The prosecutor declared, “We submit that the crimes against humanity charged were committed as part of a widespread and systematic attack against the Palestinian civilian population pursuant to State policy. These crimes, in our assessment, continue to this day.”
In addition to Netanyahu and Gallant, Khan also applied for arrest warrants against leaders of Hamas, which no doubt reflects pressure from the capitalist governments and supporters of Israel. However, the main political significance of the request for warrants is clear: The state of Israel is a criminal regime.
The charges fully vindicate the global mass protests that have erupted over the past seven months, which have been subject to vicious slander from the ruling class and the media. Protesters have been beaten, arrested and accused of “antisemitism” for denouncing and seeking to halt one of the greatest war crimes of the modern period.
Responding to the charges, Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu declared, “With what audacity do you dare to compare the monsters of Hamas to the soldiers of the IDF, the most moral army in the world?”
This “most moral army in the world” has destroyed the majority of houses, schools and hospitals in Gaza, alongside every single university. Its leaders have referred to Gaza’s civilian population as “animals,” declaring, “There will be no electricity, no food, no fuel,” and asserting their intent to carry out collective punishment against an “entire nation.”
Indeed, it is the “most moral army” since Hitler’s Wehrmacht.
The Biden administration responded with its own furious denunciation of the ICC prosecutor’s charges. In a statement, Biden declared:
The ICC prosecutor’s application for arrest warrants against Israeli leaders is outrageous. And let me be clear: whatever this prosecutor might imply, there is no equivalence—none—between Israel and Hamas. We will always stand with Israel against threats to its security.
Indeed, there is no equivalence. The Palestinians are living under horrifying conditions of oppression and illegal occupation by Israel. Even if one were to draw an equal sign between the oppressor, Israel, and the oppressed, the Palestininans, Israel has killed 40 Gazans for every Israeli killed in the October 7 attacks.
Biden’s condemnation of the International Criminal Court came less than 24 hours after he spoke at Morehouse College in Georgia, where he declared, “I’ve called for … an immediate ceasefire to stop the fighting.”
But Biden’s response to the prosecutor’s indictment makes it clear that his criticisms of the Netanyahu government are cynical exercises in damage control, aimed at facilitating and enabling the Gaza genocide.
The Biden administration’s efforts to refute the prosecutor’s indictment consist of one absurdity after another.
“The United States has been clear since well before the current conflict that the ICC has no jurisdiction over this matter,” declared State Department spokesman Matthew Miller.
This is not true. In 2021, the International Criminal Court ruled that “the Court can exercise its criminal jurisdiction in the Situation in the State of Palestine,” including both Gaza and the West Bank, following the adoption of the Rome Statute by Palestine in 2015.
Notably, the White House supported ICC proceedings against Russian President Vladimir Putin over the Ukraine war, despite the fact that neither Ukraine nor Russia was a signatory of the Rome Statute, the treaty that established the ICC.
When pressed to answer who does have jurisdiction to say whether Israel is committing war crimes, Miller absurdly replied, “Israel.” That is, the criminals should adjudicate whether or not they are guilty of the crime.
Miller declared that the indictment “could jeopardize ongoing efforts to reach a ceasefire agreement that would get hostages out of Gaza and surge humanitarian assistance.” But Hamas has already accepted the terms proposed by the United States for the release of hostages in exchange for a ceasefire, terms that were rejected by Israel.
Biden was joined by leading officials in both the Democratic and Republican parties in denouncing the prosecutor’s actions. Republican House Speaker Mike Johnson threatened to sanction the International Criminal Court, which would itself be a violation of international law.
Aside from defending Israel, the response of US officials expresses the acknowledgement that they are guilty of aiding and supporting all the crimes the prosecutor detailed. Johnson stated this concern explicitly, warning, “If the ICC is allowed to threaten Israeli leaders, ours could be next.”
Indeed, the entire political establishment in the United States, Johnson and Biden included, stands guilty of financing, arming and politically justifying a genocide.
In concluding the indictment, the prosecutor declared:
“If we do not demonstrate our willingness to apply the law equally, if it is seen as being applied selectively, we will be creating the conditions for its collapse …”
This state of affairs is not a distant hypothetical, but an actual fact. The imperialist powers murder and torture all over the world with impunity. They act as a law unto themselves, defying international law at every turn.
While the ICC certainly carries moral weight, it will have no effect on the policies of the imperialist governments. It has been nearly five months since the International Court of Justice ordered Israel to stop killing and starving Palestinian civilians. Since that time, tens of thousands of Palestinians have been murdered, and the entire population has been denied food, water and medical care.
Workers and young people should have no illusions in the United Nations or any other bourgeois institutions of international law to stop the Gaza genocide.
That can only happen through the mass mobilization of the working class, together with young people all over the world, taking the lead in the fight against Zionism, imperialism and the capitalist system.”
As written by Ivana Kottasová and Madalena Araujo for CNN, in an article entitled Exclusive interview: ICC prosecutor seeks arrest warrants against Sinwar and Netanyahu for war crimes over October 7 and Gaza; “The International Criminal Court is seeking arrest warrants for Hamas leader in Gaza Yahya Sinwar and Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu on charges of war crimes and crimes against humanity over the October 7 attacks on Israel and the subsequent war in Gaza, the court’s prosecutor Karim Khan told CNN’s Christiane Amanpour in an exclusive interview on Monday.
Khan said the ICC’s prosecution team is also seeking warrants for Israel’s Defense Minister Yoav Gallant, as well as two other top Hamas leaders — Mohammed Diab Ibrahim al-Masri, the leader of the Al Qassem Brigades who is better known as Mohammed Deif, and Ismail Haniyeh, Hamas’ political leader.
The move against the Israeli politicians mark the first time the ICC has targeted the top leader of a close ally of the United States. The decision puts Netanyahu in the company of the Russian President Vladimir Putin, for whom the ICC issued an arrest warrant over Moscow’s war on Ukraine, and the Libyan strongman Moammar Gadhafi, who was facing an arrest warrant from the ICC for alleged crimes against humanity at the time of his capture and killing in October 2011.
By applying for the arrest warrants against Israeli and Hamas leaders in the same action, Khan’s office risks attracting criticism that it places a terror organization and an elected government on an equivalent footing.
A panel of ICC judges will now consider Khan’s application for the arrest warrants.
Khan said the charges against Sinwar, Haniyeh and al-Masri include “extermination, murder, taking of hostages, rape and sexual assault in detention.”
“The world was shocked on the 7th of October when people were ripped from their bedrooms, from their homes, from the different kibbutzim in Israel,” Khan told Amanpour, adding that “people have suffered enormously.”
Hamas-led militants killed around 1,200 people across several locations in southern Israel on October 7 and took some 250 hostages into Gaza. Many of the hostages are still being held in Gaza – Khan told Amanpour this meant crimes continued to be committed against “so many innocent Israelis … that are held hostage by Hamas and families that are waiting for their return.”
Khan told Amanpour his team has a “variety of evidence” to support the application for arrest warrants against Sinwar, Haniyeh and al-Masri, including authenticated video footage and photographs from the attacks as well as evidence from eyewitnesses and survivors.
Khan said Israel had “every right and indeed an obligation to get hostages back, but you must do so by complying with the law.”
Responding to the announcement by Khan, Hamas said in a statement that it “strongly condemns the attempts of the ICC Prosecutor to equate victims with aggressors by issuing arrest warrants against a number of Palestinian resistance leaders without legal basis.”
“Hamas calls on the ICC Prosecutor to issue arrest warrants against all war criminals among the occupation leaders, officers, and soldiers who participated in crimes against the Palestinian people, and demands the cancellation of all arrest warrants issued against Palestinian resistance leaders,” the group added.
‘Nobody is above the law’
The charges against Netanyahu and Gallant include “causing extermination, causing starvation as a method of war, including the denial of humanitarian relief supplies, deliberately targeting civilians in conflict,” Khan told Amanpour.
“The fact that Hamas fighters need water doesn’t justify denying water from all the civilian population of Gaza,” he added.
More than 35,500 Palestinians have been killed and more than 79,000 wounded in Gaza since October 7, the Ministry of Health in Gaza said on Monday. CNN cannot independently verify the figures.
Netanyahu called the decision “a political outrage.”
“They will not deter us and we will continue in the war until the hostages are released and Hamas is destroyed,” he said at a meeting of the parliamentary group of his Likud party.
Other Israeli officials echoed his sentiments. Benny Gantz, a member Israel’s war cabinet, criticized Khan’s decision immediately after it was announced, saying that Israel was fighting “with one of the strictest moral codes in history, while complying with international law and boasting a robust independent judiciary.”
“Drawing parallels between the leaders of a democratic country determined to defend itself from despicable terror to leaders of a blood-thirsty terror organisation is a deep distortion of justice and blatant moral bankruptcy,” he said, adding that the decision by the prosecutors “is in itself a crime of historic proportion to be remembered for generation.”
The leader of the opposition, Yair Lapid, said the application for the arrest warrents was “a complete moral failure.”
“We cannot accept the outrageous comparison between Netanyahu and Sinwar … We will not remain silent,” he said.
Israel’s President Isaac Herzog called it “beyond outrageous.”
When reports surfaced last month that the ICC chief prosecutor was considering this course of action, Netanyahu said that any ICC arrest warrants against senior Israeli government and military officials “would be an outrage of historic proportions,” and that Israel “has an independent legal system that rigorously investigates all violations of the law.”
Asked by Amanpour about the comments made by Netanyahu, Khan said: “Nobody is above the law.”
He said that if Israel disagrees with the ICC, “they are free, notwithstanding their objections to jurisdiction, to raise a challenge before the judges of the court and that’s what I advise them to do.”
Israel and the United States are not members of the ICC. However, the ICC claims to have jurisdiction over Gaza, East Jerusalem and the West Bank after Palestinian leaders formally agreed to be bound by the court’s founding principles in 2015.
The ICC announcement on Monday is separate from the case that is currently being heard by the the International Court of Justice (ICJ) over an accusation from South Africa that Israel was committing genocide in its war against Hamas following the October 7 attacks.
While the ICJ considers cases that involve countries and nations, and the ICC is a criminal court, which brings cases against individuals for war crimes or crimes against humanity.
Monday’s announcement is not the first time that the ICC acted in relation to Israel. In March 2021, Khan’s office launched an investigation into possible crimes committed in the Palestinian territories since June 2014 in Gaza and the West Bank.
Located in The Hague, Netherlands, and created by a treaty called the Rome Statute first brought before the United Nations, the ICC operates independently. Most countries – 124 of them – are parties to the treaty, but there are notable exceptions, including Israel, the US and Russia.
That means that if the court grants Khan’s application and issues arrest warrants for the five men, any country that is a member would have to arrest them and extradite them to The Hague.
Under the rules of the court, all signatories of the Rome Statute have the obligation to cooperate fully with its decisions. This would make it extremely difficult for Netanyahu and Gallant to travel internationally, including to many countries that are among Israel’s closest allies – including Germany and the United Kingdom.
Sinwar, Haniyeh and al-Masri have been officially designated as global terrorists by the US, meaning they are under travel bans, asset freezes and sanctions. The US, the UK, Japan, Canada as well as the European Union and others have designated Hamas as a terror group and imposed sanctions on its leaders.”
Passing strange that Hamas always sounds like the voice of reason when their words are placed side by side with those of the state of Israel, is it not?
As written by Jo-Ann Mort in The Guardian, in an article entitled The ICC arrest request is a fire alarm for Israel. Will it take heed? This is a moment of extreme crisis for Israel. Resorting to calling the ruling ‘antisemitic’, as Netanyahu did, won’t cut it; “ Regardless of what the final international criminal court decision will be, Israel has entered a new era regarding its relations with its western allies, including the United States. The actions it takes against the Palestinians will no longer go unaccounted for.
This situation was accelerated by the war with Hamas. But the reality is that the international reckoning would have come regardless. That’s because a 57-year occupation of the Palestinian people without a just resolution, coupled with a fascistic, racist government led by the prime minister, Benjamin Netanyahu – and reinforced by the far-right settler leaders Bezalel Smotrich, the finance minister, and the homeland security minister, Itamar Ben-Gvir – cannot play without consequences in polite global company.
It’s remarkable that on the same day as the ICC announcement of a request for arrest warrants for Netanyahu and the defense minister, Yoav Gallant, the Netanyahu government made a move, yet again, to undermine Israeli democracy. The ink on the ICC statement was not even dry before the Israeli communications minister, Shlomo Karhi, a lightweight known to toady to his boss whenever possible, seized reporting equipment from the Associated Press, claiming that it had ignored warnings and was providing news feeds to the now banished Al Jazeera. (He was forced to reverse his decision the same day after fierce US opposition.)
In addition to agreeing to shutter Al Jazeera with the creation of a new Israeli media law (whose legitimacy is being challenged in the Israeli courts), Karhi knows no limits. He has also attempted to dismantle Kan, the Israeli public media outlet, because his boss finds it unsuitable to his personal interests. So far, on that count, he has failed.
Similarly, at the same time that the Netanyahu government raged against the ICC dictate, it allowed renegade thugs to attack trucks on route to Gaza with necessary and urgent food supplies. This has been an ongoing issue in Israel. Netanyahu has refused to halt the raiding of supply trucks by an organized group of rightwing activists, actually aligned politically with Ben-Gvir, the minister in charge of policing, who have taken policy into their own hands by destroying food supplies traveling inside Israel en route to Gaza.
I don’t believe that Israel has a policy of starving Gazans, nor do I believe that Israel – even under this extreme government – and Hamas should be weighed equally. But I can certainly see why some, including the ICC, would accuse Israel of promoting a policy of starvation inside Gaza, based on statements by Gallant, who pronounced at the war’s beginning that he planned for a “complete siege of Gaza”.
The Israeli government must forcibly defend the transfer of needed food supplies.
A competent prime minister – let alone a prime minister who wants to be seen by global allies as responsible, upright and moral – would insist and ensure that these convoys be protected. But then, again, an upright prime minister also wouldn’t continue to allow Ben-Gvir to be part of his government, let alone appoint him in the first place.
Words and actions have consequences.
This is the same government that attempted a judicial coup before October 7 and continues to seek out ways to neuter the Israeli judiciary – one of the mainstays of Israel’s weakened democracy that, at the very least, has provided a backstop against global actions precisely like the ICC action. In the recent past, global institutions and outside nations have been assured that Israel’s high court would override any extreme Israeli government actions.
This is an Israeli government that allows Jewish settlers in the occupied territories in the West Bank to run rampant over civilian Palestinian populations
But not with this government. Instead, one of its key ministers just attended a gathering in Spain of European fascist parties promoting their philosophy to coincide with the upcoming European Union elections, led by well-known personalities such as the Hungarian prime minister, Viktor Orbán and the far-right French leader Marine Le Pen, neither a purveyor of a democratic world order or believers in international human rights.
This is an Israeli government that allows Jewish settlers in the occupied Palestinian territories in the West Bank to run rampant over civilian Palestinian populations, destroying crops and property, and endangering innocent civilians, as its government hoards more funds for the settlers, hands out guns to untrained civilians, and refuses to adhere to agreements already signed by Israel to uphold funding and other agreements with the Palestinian Authority.
Meanwhile, even Benny Gantz, considered the realist in the current Israeli war cabinet and a potential rival prime ministerial candidate to Netanyahu, refused to acknowledge the legitimacy of the Palestinian Authority in the ultimatum that he just delivered to Netanyahu about leaving his party’s temporary place in the current Israeli government. He wants Netanyahu to meet certain demands, including formulating a real plan to return the hostages and a day-after scenario for Gaza. But where is the realism in the vision or the demands that will fend off international actions or resolve the existential issue of the occupation? The world is tired of waiting for Israel to offer a credible plan for Gaza – or the West Bank. More nations are announcing that they will recognize an independent Palestinian state.
Any mention of a day after must include the issue of Palestinian freedom. Anyone who has watched the thickening of the Israeli occupation for the past nearly six decades, knew it was just a matter of time before some awful darkness would descend between Israelis and Palestinians to force the hand of the occupation. Clearly, the hideous actions by Hamas of 7 October were not envisioned by almost anyone as the catalyst for where we are today. But here we are.
There must be a strengthening of the Palestinian Authority, and a genuine peace process. Without this, Israel will continue to drift away from the democracy so many Israelis value, desire – and need.
This is a moment of extreme crisis – and the ICC ruling is a fire alarm. Resorting to calling the ruling “antisemitic”, as some Israeli officials – including Netanyahu –have, won’t cut it. Whether the ICC was right or wrong, we have arrived at a moment from which there is no turning back. No one who cares about the future of Israel can stand on the sidelines.”
Tear Down the Wall, by Pink Floyd
International Criminal Court prosecutor charges Netanyahu with “murder” and “extermination” of civilians
Exclusive interview: ICC prosecutor seeks arrest warrants against Sinwar and Netanyahu for war crimes over October 7 and Gaza
The Guardian view on the ICC: undermining this court undermines international standards Editorial
The ICC arrest request is a fire alarm for Israel. Will it take heed?
Who is Hamas? Here is the Covenant and primary texts
https://www.wilsoncenter.org/article/doctrine-hamas
Arabic
23 مايو 2024 المحكمة الجنائية الدولية تتهم قادة إسرائيل وحماس بالتساوي بارتكاب جرائم ضد الإنسانية في حرب غزة
إن نزع الشرعية عن دولة ما والاستيلاء على السلطة أمر بسيط عندما تكون سلطاتها على استعداد لشيطنة نفسها. وقد تجلت هذه الحقيقة العظيمة مرة أخرى من خلال نظام نتنياهو الاستيطاني ومؤامرته البغيضة للإبادة الجماعية للفلسطينيين، والتي اتهمتها المحكمة الجنائية الدولية حماس على قدم المساواة بمجرمي الحرب.
وبغض النظر عما يحدث نتيجة لهذا الحكم، فإنه يظل إنجازًا كبيرًا لفكرتنا عن الحضارة وحقوقنا الإنسانية العالمية، ويجب علينا أن نحتفل بهذا حتى نهاية البشرية، والتي لم يعد هذا الحدث حتميًا بسببها.
لقد حذرت عندما بدأت حرب غزة في أعقاب يوم السبت الأسود من أنه إذا أرسلت أمريكا سفناً حربية إلى إسرائيل لمساعدتها في غزو فلسطين بدلاً من المساعدات الإنسانية، فإن أمريكا تخسر ويفوز أعداؤنا.
أود اليوم أن أعود إلى تلك اللحظة وأتساءل عما إذا كان من الممكن استعادة شيء من إنسانيتنا من الظلام أم لا.
وكما كتبت في رسالتي بتاريخ 11 تشرين الأول/أكتوبر 2023، “فلسطين مقابل إسرائيل في جولة إعلانية عن الغثيان في سلسلة لا نهاية لها من الويلات والفظائع والأهوال؛
وإلى الأمام: إلى رفاقي في المقاومة الفلسطينية:
أهلا بالجميع؛
لدي بعض الأفكار حول الأحداث الأخيرة في غزة، حيث قاتلت وخسرت شخصًا أحببته، وأعمال حماس التي حاربت إلى جانبها وأعتبرها إخوتي في النضال الثوري؛ أعمال 7 أكتوبر أو السبت الأسود والتي تشمل أخذ الرهائن وقتل العائلات، وجرائم الحرب التي جعلت السلام مستحيلاً في المستقبل القريب ونزعت الشرعية عن قضية تحرير فلسطين بجعلها غامضة بالتجريد من الإنسانية والفظائع. هذه هي طبيعة القوة، والخوف الذي يُستخدم كسلاح في خدمة السلطة.
هذه هي الآن مقاومتي من أجل قضية شعبي فلسطين وإسرائيل، شعب قسمه التاريخ والإرهاب الطائفي الثيوقراطي. إنني أتساءل عن أصول ودوافع مثل هذه الأعمال، التي تتاجر بهدف تكتيكي يتمثل في إظهار أن وحوش نتنياهو اليمينية البديلة لا تستطيع توفير الأمن الذي يخضعون به إسرائيل، مقابل هدف استراتيجي للشرعية، ولن يقتصر الأمر على حشد الدعم الأمريكي للطاغية. لكن امنحه الإذن والحصانة للحل النهائي للمشكلة الفلسطينية التي طالما حلم بها.
فكيف يمكننا إنقاذ شيء من إنسانيتنا من هذا؟
وهنا أدعو للتساؤل والأحلام بمستقبل أفضل مما كان لدينا في الماضي.
أشكر لكم لسماع لي.
لقد جلبت حماس الفوضى إلى الإمبراطورية الأمريكية وعطلت شرعية إسرائيل من قبل التحالف العربي الأمريكي ضد السيطرة الإمبراطورية الإيرانية، وكرد فعل على الإبادة الجماعية التي لا هوادة فيها للفلسطينيين على يد دولة إسرائيل التي يسيطر عليها الآن نتنياهو ويمينه البديل. عصابة من اللصوص.
هنا الآن نقطة ارتكاز التغيير والمحاسبة لسبعين عامًا من إرهاب الدولة الإسرائيلية والغزو الإمبراطوري في ظل نظام فصل عنصري غير أخلاقي ومثير للاشمئزاز، والذي يقلب قيم تأسيسها من خلال أن يصبح معسكرات الموت التي هرب منها مواطنوها، ويخون الأمل والمثل الأعلى لدولة إسرائيلية. اللجوء من الكراهية والانقسام الطائفي باعتباره انعكاسًا للنازيين الذين استوعبوا القمع منهم كفاشيات دم وإيمان وتراب.
ربما حطمت حماس كل هذا من خلال أسطورة مراقبة الدولة وسيطرتها كوسيلة مفيدة وفعالة لإخضاع طبقات العبيد في أي دولة، وأسطورة مناعة وتفوق المخابرات الإسرائيلية وهيمنتها العسكرية التي تمثلها. إن هذا الاستفزاز الذي يجسد قوة الدول الاستبدادية والإمبراطوريات، والأعمال الانتقامية المحسوبة من قبل إسرائيل والتي ستتبعها، صممته حماس في هذا الاستفزاز لنزع الشرعية عن إسرائيل وكسر تضامن حلفائها والمتعاونين معها في الإرهاب، والذي تظل أمريكا تمثله. الراعي الرئيسي والشرير.
الكثير من ردود الفعل على هذه المأساة هنا بين أصدقائي وفي وسائل الإعلام تبدو محيرة، عالقة في معضلة كلاسيكية يتبادل فيها أبطالنا وأشرارنا الأماكن، لأنه في تمرد العبيد المذهل هذا حيث ضحايا الإبادة الجماعية والمحو هاجم أسيادهم، معذبو الأرض الذين قد نتعاطف معهم عادة، انتهكوا اثنتين من أعز قيمنا الأخلاقية وقواعد السلوك؛ إنهم لا يدافعون بل يهاجمون، مما يجعل مبررات الحرب واستخدام القوة الاجتماعية غير ذات صلة على الرغم من أن هذا التفسير غير التاريخي للأحداث يتجاهل سبعين عامًا من القمع ويسمح للمحتل بتصنيف النضال التحرري لضحاياه على أنه إرهاب، وهي حجة يمكننا بالتالي وإبطال التضليل المؤيد لإسرائيل والدفاع عن السلطة، ونقطة ثانية وأكثر خطورة بكثير؛ لقد احتجزت حماس رهائن وقتلت مدنيين، بما في ذلك الأطفال، وهي جرائم حرب تنتهك حقوقنا الإنسانية العالمية وتضع مرتكبيها خارج نطاق كل القوانين
جميع الحدود.
لقد كتب أحد الأصدقاء اعتذارًا عن تصريحات نابعة من الرحمة والتي يمكن الخلط بينها وبين دعم إسرائيل كدولة وليس كشعب، وهو تمييز يحدث فرقًا كبيرًا؛ وعلى هذا كتبت الرد التالي:
لا يوجد أشخاص أخيار في هذه القصة، بل مجرد شعب قسمه التاريخ ويتعامل مع بعضهم البعض بوحشية تهدد إنسانيتنا نفسها. لقد قاتلت في غزة وخسرت شخصًا هناك، ومن خلال شهادتي التاريخية أقول إن هناك نوعًا واحدًا فقط من الحقيقة التي لا تصبح بوابة راشومون عندما يتم استخدام الإيمان كسلاح في خدمة السلطة من قبل أولئك الذين يريدون استعبادنا، وهذا هو صحيح بالنسبة لكلا الجانبين في هذه الحرب أو أي حرب أخرى؛ من ينزف؟ من يعاني؟ من يحتاج إلى أعمال النعمة والرحمة؟
ليس من يستحق التعاطف، لأنه في كثير من الأحيان لا يوجد أبرياء، وكما يعلمنا شو في بيجماليون من خلال خطاب ألفريد دوليتل الشهير، فإن هذا يضع عبئًا أخلاقيًا على الضحايا وهو أمر غير عادل؛ فقط من يعاني ويحتاج إلى مساعدتنا، في هذه اللحظة، دائمًا الوقت الوحيد الذي لدينا.
ويأتي بعد ذلك التضامن في العمل والمقاومة والنضال التحرري؛ تيكون أولام، وهو مفهوم يهودي للعدالة التعويضية والتطبيق العملي أو عمل القيم، والذي كثيرًا ما أصفه بأنه شفاء لعيوب إنسانيتنا وانكسارات العالم.
ليس هناك ما يدعوك للاعتذار؛ تعمل الدول جاهدة على الخلط بين شرعية الدولة وخلطها مع أولئك الذين تدعي أنها تتصرف باسمهم، وذلك باستخدام روايات الإيذاء، لأن من يرتدي القبعة البيضاء هو بطل ولا جدال فيه. كل الدول تفعل ذلك، لأن من طبيعة القوة أن تصبح مركزية كقوة وسيطرة. ومن بين الفظائع الحقيقية لسياسات الهوية، الاستيقاظ لإدراك أن المرء هو المستفيد من الإبادة الجماعية، ومن العبودية، والنظام الأبوي، ومن عدم المساواة في السلطة بأي شكل من الأشكال.
لذلك نحن ضائعون في برية المرايا لأثرتون؛ الأكاذيب والأوهام والتاريخ المعاد كتابته والتزييف. لكن قدري هو أن أشكك في كل الأشياء، وكثيرون منهم لا يجتازون اختبار عدم الإيمان.
انتبه دائمًا للرجل الذي يقف خلف الستار.
في هذه الحالة، أتساءل عن أصول ودوافع الحرب الخاطفة التي تظهر ضعف إسرائيل، وهو هدف تكتيكي، على حساب الأهداف الاستراتيجية؛ وتشمل النتائج المباشرة توحيد الدعم العالمي لإسرائيل وتقسيم التضامن الحاسم بين الديمقراطية المناهضة لنتنياهو وحركات السلام داخل إسرائيل عن النضال من أجل تحرير طبقة العبيد، الفلسطينيين، التي كانت حتى هذا الحدث التخريبي في طور التحول إلى وحدة موحدة. أمة.
كوي بونو؟ لا الفلسطينيون ولا الإسرائيليون، على الرغم من أنهم في دولة إسرائيل الشمولية الإمبريالية وفاشية الدم والإيمان والأرض يتقاسمون عدوًا مشتركًا. ويستفيد نتنياهو ونظامه، على الرغم من أن وعده بتوفير الأمن لشعب إسرائيل قد ثبت أنه وهم، وأن المخابرات الإسرائيلية والجيش الإسرائيلي المخيف هو نمر من ورق كما أرادت حماس؛ ولم يتضح بعد ما إذا كان هذا يضعف يده أو يقويها.
فالأمن وهم، وهو الوهم المناسب للطغاة في صناعة الموافقة على الخضوع. وفي منطقة كفاح التحرير هذه، كان انتصار حماس في اختراق الجدار بمثابة خير لا لبس فيه.
هدم الجدار، كل الجدران. ليست فقط جدران حدودنا وسجوننا، بل جدران الأفكار بين الشعوب قبل أي شيء آخر. وعلى المدى الطويل، هذا وحده هو الذي سيجلب لنا السلام والبشرية المتحدة.
إن تكوين فكرة عن نوع من الناس هو عمل من أعمال العنف.
بغض النظر عن المكان الذي تبدأ فيه تقسيمات الانتماء والاختلاف الاستبعادي، سينتهي بك الأمر دائمًا على أبواب أوشفيتز.
لماذا تعيدين يا إسرائيل إنتاج ظروف صدمتك التاريخية كحراس السجن، مع آخرين في دورك السابق؟ لماذا، عندما يكون بوسعنا أن نكون ضامنين لحقوق الإنسان العالمية لبعضنا البعض في مجتمع حر متساوٍ؟
دعونا نخرج من تراث تاريخنا، ونخلق أنفسنا من جديد.
ماذا حدث بعد ذلك؟
إن الأحداث التخريبية والاستقطابية غالبا ما تضعنا أمام خيارين؛ من هي قبعتك البيضاء ومن قبعتك السوداء في هذه القصة؟ من ستعود إلى مسرحيته عندما يدخلون الساحة عند الظهيرة؟ سوف نبدأ في التحول إلى بشر عندما نحرر أنفسنا من طغيان الخير والشر، ونصبح عرضة للأكاذيب والتضليل من جانب أولئك الذين يريدون استعبادنا والذين يدعون أنهم يتحدثون ويتصرفون باسمنا، وخاصة في الأنظمة الثيوقراطية. فكما كتب فولتير؛ “أولئك الذين يجعلوننا نصدق السخافات يمكنهم أن يجعلونا نرتكب الفظائع”. جوت ميت أونس؛ إنها أفظع صرخة معركة، لأنها تسمح بأي شيء.
اليوم تبدأ الإمبراطورية في الرد، حيث أعلن بايدن أن أمريكا ستقف إلى جانب إسرائيل، مع الدولة في الانتقام من خلال الغزو وليس مع شعبها في تحرير الرهائن، في الأعمال الانتقامية الشنيعة التي وعد بها نتنياهو، بعد أن نفذها أعداؤه. الحصانة والعقوبات من أجل الحل النهائي للمشكلة الفلسطينية الذي طالما حلم به. كل من هذا الثلاثي الفوري
الحدث الأكبر للحرب الشاملة كعقيدة أنشأها هتلر وفرانكو وتم اختبارها في غرنيكا والظروف التي خلقتها هي عواقب التواطؤ الأمريكي، لأننا كأمة فشلنا في تفعيل سياسات المقاطعة وسحب الاستثمارات وفرض العقوبات ضد إرهاب الدولة الإسرائيلية والطغيان الذي كان من الممكن أن يمنع ذلك، وإذا أردنا أن نكون محررين وليس غزاة، فيجب علينا على الأقل أن نضغط الآن على إسرائيل لرفع الحصار عن غزة والاعتراف بحماس كحكومة شرعية لها. دعونا نرسل المساعدات الإنسانية، وليس الجيوش.
إذا أرسلنا سفنا حربية لمساعدة إسرائيل في غزو فلسطين، وليس المساعدات الإنسانية للفلسطينيين، فإن أمريكا تخسر ويفوز أعداؤنا.
لقد أعلن نتنياهو وبايدن عن نيتهما الرد على القوة والخوف بمزيد من القوة والخوف، حيث تقبل إسرائيل عرض التكافؤ الأخلاقي للإرهاب الذي تقدم به شريكتها في هذه الرقصة، حماس. وهذا لن يجلب إرهابًا أقل بل أعظم، ولن يجلب الديمقراطية ومجتمعًا حرًا متساويًا، بل مركزية السلطة في أيدي الدول الشمولية للقوة والسيطرة. ومن وجهة نظر إسرائيل وأمريكا أو أي دولة، هذا هو الهدف الحقيقي للتهديدات الخارجية.
وكما قال والدي ذات مرة؛ “السياسة هي فن الخوف، والخوف هو أساس التبادل الإنساني. الخوف خادم غير جدير بالثقة وسيد رهيب. إذن، من ستكون أداة؟
من بين قوى الخوف والقوة والقوة المتكررة التي هي الأصل الحقيقي للشر وأشكاله مثل العنف والحرب والدول البوليسية، أقول لك هذا الشيء الحقيقي الوحيد؛ الخوف والقوة لا يمكنهما الرد على الخوف والقوة. الحب وحده يستطيع أن يفعل هذا، وقوة الحب الخلاصية يمكنها أن تحررنا من خاتم القوة الفاغنري، ومن التزييف، والتسليع، والتجريد من الإنسانية.
لماذا كل منا سجان بعضنا البعض، ولسنا محررين بعضنا البعض؟
Hebrew
3 במאי 2024 בית הדין הפלילי הבינלאומי מאשים את מנהיגי ישראל וחמאס באותה מידה עם פשעים נגד האנושות במלחמת עזה
לעשות דה-לגיטימציה למדינה ולתפוס את השלטון זה פשוט כאשר הרשויות שלה מוכנות לעשות דמוניזציה לעצמן. האמת הגדולה הזו הוכחה שוב על ידי משטר המתנחלים של נתניהו וקנוניה המתועבת שלו לרצח עם של הפלסטינים, שבית הדין הפלילי הבינלאומי האשים אותו באותה מידה עם חמאס כפושעי מלחמה.
ללא קשר למה שקורה כתוצאה מפסיקה זו, הוא נותר הישג השיא של רעיון הציוויליזציה שלנו וזכויות האדם האוניברסליות שלנו, ואת זה עלינו לחגוג עד לסוף המין האנושי, שאירוע זה הפך כבר לא בלתי נמנע.
הזהרתי כשהחלה מלחמת עזה בעקבות השבת השחורה שאם אמריקה תשלח ספינות מלחמה לישראל כדי לסייע בכיבוש פלסטין במקום סיוע הומניטרי, אמריקה מפסידה והאויבים שלנו מנצחים.
היום אני רוצה לחזור על הרגע הזה, ולחקור אם משהו מהאנושיות שלנו ניתן להחזיר מהחושך או לא.
כפי שכתבתי בפוסט שלי מ-11 באוקטובר 2023, פלסטין נגד ישראל סבב עד Nauseum בסימן אינסופי של צער, זוועות וזוועות;
קדימה: לחבריי בהתנגדות הפלסטינית:
שלום לכולם;
יש לי כמה מחשבות על האירועים האחרונים בעזה, עזה שבהם נלחמתי ואיבדתי מישהו שאהבתי, ופעולות של חמאס שנלחמתי לצדם ונחשב כאחים שלי במאבק מהפכני; פעולות של ה-7 באוקטובר או השבת השחורה הכוללות לקיחת בני ערובה ורצח משפחות, פשעי מלחמה שהפכו את השלום לבלתי אפשרי בעתיד הקרוב ועשו דה-לגיטימציה לסיבת שחרור פלסטין על ידי הפיכתה לדו-משמעית עם דה-הומניזציה וזוועות. כזה הוא טבעו של כוח ושל פחד מנשק בשירות לשלטון.
זוהי כעת ההתנגדות שלי למען עמי פלסטין וישראל, עם מפולג על ידי היסטוריה וטרור תיאוקרטי עדתי; אני מטיל ספק במקורות ובמניעים של פעולות כאלה, שסחרות במטרה טקטית להדגים שמפלצות הימין של נתניהו אינן יכולות לספק את הביטחון שבאמצעותו הן מכפיפות את ישראל, למען ביטחון אסטרטגי של לגיטימיות, ולא רק יחברו את התמיכה האמריקאית בעריץ. אבל תן לו רשות וחסינות לפתרון הסופי של הבעיה הפלסטינית שעליה חלם זמן רב.
איך נוכל להציל משהו מהאנושיות שלנו מזה?
כאן אני מזמין שאלות וחלומות על עתיד טוב יותר ממה שהיה לנו בעבר.
תודה ששמעת אותי.
חמאס הביא את הכאוס לאימפריה האמריקאית ושיבש את הלגיטימציה של ישראל על ידי הברית הערבית-אמריקאית מול השליטה האימפריאלית של איראן, ובתגובה לרצח העם הבלתי פוסק של הפלסטינים על ידי מדינת ישראל שנכבשה כעת על ידי נתניהו והאלטרנטיבה שלו. להקת גנבים.
כאן נמצא כעת נקודת המשען של השינוי והחשבון לשבעים שנות טרור מדינת ישראל וכיבוש אימפריאלי במשטר אפרטהייד מוסרי ותועב, אשר הופך את ערכי הקמתו על ידי הפיכתו למחנות ההשמדה שאזרחיו נמלטו ממנו, ומסגיר את התקווה והאידיאל של מפלט משנאה ומפילוג עדתי כהשתקפות של הנאצים שמהם הפנימו את הדיכוי כפשיזם של דם, אמונה ואדמה.
חמאס ניפץ את כל זה, פוטנציאלית, עם מיתוס הפיקוח והשליטה של המדינה כאמצעי שימושי ויעיל להכנעה של עדות העבדים של כל מדינה, ומיתוס הבלתי מנוצחים והעליונות של המודיעין וההגמוניה הצבאית הישראלים. דמות של עוצמתן של מדינות קרסראליות, עריצות ואימפריות, ופעולות התגמול המחושבות של ישראל שיבואו בעקבותיהן מתוכננות על ידי חמאס בפרובוקציה זו לעשות דה-לגיטימציה לישראל ולשבור את הסולידריות של בעלות בריתה ומשתפי פעולה בטרור, שאמריקה נותרה בה. ספונסר ראשי ונבל.
כל כך הרבה מהתגובות לטרגדיה הזו הן כאן בין חברי והן בתקשורת נראות מבולבלות, נתפסות במזלגות של דילמה קלאסית שבה הגיבורים שלנו והנבלים שלנו מחליפים מקום, בעבור מרד העבדים המדהים הזה שבו קורבנות רצח העם והמחיקה תקפו את אדוניהם, עלובי כדור הארץ שבדרך כלל אנו עשויים להזדהות עימם הפרו שניים מערכי המוסר וכללי ההתנהגות היקרים ביותר שלנו; הם אינם מגנים אלא תוקפים, מה שהופך את ההצדקות למלחמה ושימוש בכוח חברתי ללא רלוונטיות אף שהפרשנות הא-היסטורית הזו של אירועים מתעלמת משבעים שנות דיכוי ומסמיכה את הכובש על ידי סיווג מאבק השחרור של קורבנותיהם כטרור, טיעון שאנו יכולים לפיכך לבטל כפרו את הכיוון הישראלי המוטעה ואת האפולוגטיקה של הכוח, ונקודה שנייה וחמורה הרבה יותר; חמאס לקח בני ערובה והרג אזרחים כולל ילדים, פשעי מלחמה שמפרים את זכויות האדם האוניברסליות שלנו ומציבים את העבריינים מעבר לכל החוקים
כל הגבולות.
חבר כתב התנצלות על אמירות שנולדו מחמלה שעלולות להתבלבל עם תמיכה בישראל כמדינה ולא כעם, הבחנה שעושה את כל ההבדל; ועל כך כתבתי את התשובה הבאה:
אין בחורים טובים בסיפור הזה, רק עם המחולק על ידי ההיסטוריה המתאכזרים אחד את השני בפראות שמאיימת על האנושות שלנו עצמה. נלחמתי בעזה ואיבדתי שם מישהו, ומעדי ההיסטוריה אני אומר שיש רק סוג אחד של אמת שלא הופך לשער ראשומון כאשר האמונה מנשקת בשירות השלטון על ידי אלה שישעבדו אותנו, וזוהי נכון לשני הצדדים במלחמה זו או בכל מלחמה; מי מדמם? מי סובל? מי דורש מעשי חסד ורחמים?
לא מי שזוכה לחמלה, כי לעתים קרובות אין חפים מפשע, וכפי שמלמד אותנו שואו בפיגמליון עם נאומו האיקוני של אלפרד דוליטל, הדבר מטיל נטל מוסרי על הקורבנות שאינו צודק; רק מי שסובל וזקוק לעזרתנו, ברגע זה, תמיד הזמן היחיד שיש לנו.
סולידריות של פעולה, התנגדות ומאבק לשחרור כולם באים אחרי זה; תיקון עולם, מושג יהודי של צדק ופרקסיס מתקן או פעולת ערכים, אותו אני מתאר לא פעם כמרפא את פגמי האנושות שלנו ואת שברו של העולם.
אין לך על מה להתנצל; מדינות עובדות קשה מאוד כדי לבלבל ולערבב בין הלגיטימציה של המדינה לבין אלה שבשמם היא מתיימרת לפעול, תוך שימוש בנרטיבים של קורבנות, שכן מי שחובש את הכובע הלבן הוא גיבור ומעבר למחלוקת. כל המדינות עושות זאת, שכן טבעו של כוח להתרכז ככוח ושליטה. בין הזוועות האמיתיות של פוליטיקת זהויות יש להתעורר ולהבין שאדם הוא הנהנה מרצח עם, מעבדות, מפטריארכיה, מכוח לא שוויוני בכל צורה שהיא.
אז אנחנו אבודים במדבר המראות של את’רטון; שקרים, אשליות, היסטוריות משוכתבות, זיוף. אבל גורלי הוא להטיל ספק בכל הדברים, ורבים מהם אינם עומדים במבחן חוסר האמונה.
תמיד שימו לב לאיש שמאחורי הווילון.
במקרה זה אני מטיל ספק במקורותיו ובמניעים של בזק המדגים את פגיעותה של ישראל, מטרה טקטית, במחיר של יעדים אסטרטגיים; התוצאות המיידיות כוללות איחוד תמיכה עולמית בישראל וחלוקת הסולידריות המכרעת בין תנועות הדמוקרטיה האנטי-נתניהו ותנועות השלום בתוך ישראל ממאבק השחרור של קאסטת העבדים שלהם, הפלסטינים, שהיה עד לאירוע מפריע זה בתהליך של הפיכה מאוחדת אחת. אוּמָה.
קוי בונו? לא פלסטינים ולא ישראלים, אף שבמדינת ישראל הטוטליטרית האימפריאלית ובפשיזם הדם, האמונה והאדמה שלה הם חולקים אויב משותף. נתניהו ומשטרו מרוויחים, אף שהבטחתו לביטחון לעם ישראל הוכחה כהזויה והמודיעין והצבא הישראלי החשש הוא נמר נייר כפי שהתכוון חמאס; אם זה מחליש או מחזק את ידו עדיין לא נראה.
אבטחה היא אשליה, כזו שנוחה לרודנים בייצור הסכמה להכפפה. בתחום זה של מאבק שחרור ניצחונו של חמאס בפריצת החומה היה טוב חד משמעי.
תוריד את החומה, את כל החומות. לא רק חומות הגבולות והכלא שלנו, אלא חומות הרעיונות בין העמים יותר מכל. בטווח הארוך, רק זה יביא לנו שלום ומין אנושי מאוחד.
ליצור רעיון על סוג של אנשים זה מעשה אלימות.
לא משנה היכן אתה מתחיל עם חלוקות של שייכות ואחרות מוציאה מהכלל, אתה תמיד מגיע בשערי אושוויץ.
מדוע, הו ישראל, לשחזר את תנאי הטראומה ההיסטורית שלך כסוהרים, כשאחרים מלוהקים לתפקידך הקודם? למה, כשיכולנו להיות ערבים לזכויות האדם האוניברסליות זה של זה בחברה חופשית של שווים?
בואו נצא מהמורשת של ההיסטוריה שלנו, וניצור את עצמנו מחדש.
מה קורה לאחר מכן?
אירועים משבשים ומקטבים מעמתים אותנו לעתים קרובות עם בחירה; מי הכובע הלבן שלך ומי הכובע השחור שלך בסיפור הזה? משחק של מי תחזור כשהם ייכנסו לזירה בצהריים? נתחיל להיות אנושיים כאשר נשחרר את עצמנו מהעריצות הזו של טוב ורע, הפגיעים כל כך לשקרים והכוונה שגויה של אלה שישעבדו אותנו ואשר מתיימרים לדבר ולפעול בשמנו, במיוחד בתיאוקרטיות. שכן כפי שכתב וולטייר; “אלה שיכולים לגרום לנו להאמין באבסורדים יכולים לגרום לנו לבצע זוועות”. גוט מיט אונס; זו זעקת הקרב הנוראה ביותר, שכן היא מאשרת כל דבר.
היום האימפריה מתחילה להכות בחזרה, כשביידן מכריז שאמריקה תעמוד לצד ישראל, כשהמדינה תנקום באמצעות כיבוש ולא אנשיה בשחרור בני הערובה, שימו לב, בפעולות התגמול המתועבות שנתניהו מבטיח, לאחר שנמסרו על ידי אויביו. חסינות וסנקציה לפתרון הסופי לבעיה הפלסטינית שעליה חלם כל כך הרבה זמן. הן הטרייה המיידית הזו
אירוע גדול של מלחמה טוטאלית כדוקטרינה שנוצרה על ידי היטלר ופרנקו ונבדקה בגרניקה והתנאים שיצרו אותה הם תוצאות של שותפות אמריקאית, שכן אנחנו כאומה לא הצלחנו לחוקק את מדיניות החרם, ההסרה והסנקציה נגד טרור מדינת ישראל. ועריצות שאולי הייתה מונעת זאת, ואם אנחנו רוצים להיות משחררים ולא כובשים, עלינו לפחות עכשיו ללחוץ על ישראל להסיר את המצור על עזה ולהכיר בחמאס כממשלתו הלגיטימית. בואו נשלח סיוע הומניטרי, לא צבאות.
אם נשלח ספינות מלחמה לעזור לישראל לכבוש את פלסטין, ולא סיוע הומניטרי לפלסטינים, אמריקה מפסידה והאויבים שלנו מנצחים.
נתניהו וביידן הצהירו על כוונות לענות על כוח ופחד בעוצמה ובפחד רב יותר, שכן ישראל נעתרת להצעת השוויון המוסרי של טרור מצד בן זוגה לריקוד זה, חמאס. זה לא יביא טרור קטן יותר אלא גדול יותר, לא דמוקרטיה וחברה חופשית של שווים אלא ריכוז הכוח למדינות טוטליטריות של כוח ושליטה. מנקודת המבט של ישראל ואמריקה או של כל מדינה, זו המטרה האמיתית של איומים חיצוניים.
כמו שאבי אמר פעם; “פוליטיקה היא אמנות הפחד, והפחד הוא הבסיס לחילופי דברים אנושיים. הפחד הוא משרת לא אמין ואדון נורא; אז, של מי הכלי זה יהיה?”
מבין הכוחות הרקורסיבים של פחד, כוח וכוח שהם המקור האמיתי של הרוע ושל צורותיו כאלימות, מלחמה ומדינות משטרה, אני אומר לכם את הדבר האמיתי האחד הזה; פחד וכוח אינם יכולים לענות על פחד וכוח. רק אהבה יכולה לעשות זאת, והכוח הגואל של האהבה יכול לשחרר אותנו מטבעת הכוח הווגנרית, מזיוף, סחורה ודה-הומניזציה.
למה אנחנו כלואים זה של זה, ולא אחד את השני משח
Torch of Liberty 
Leave a comment